Καμία δέσμευση για κατασκευή αγωγού που να μεταφέρει ισραηλινό φυσικό αέριο στην ΕΕ μέσω Κύπρου και Ελλάδας δεν ανέλαβε ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Αβιγκντορ Λίμπερμαν στις επαφές του στην Αθήνα.

Στη συνάντησή του με τον Ελληνα ΥΠΕΞ Ευ. Βενιζέλο οι δυο πλευρές συζήτησαν για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, το Ιράν, θέματα Ενέργειας, την πορεία ερευνών για φυσικό αέριο στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και τρόπους μεταφοράς του, τη συνεργασία του ελληνοαμερικανικού με το εβραϊκό λόμπι στις ΗΠΑ για από κοινού προώθηση συμφερόντων, την αμυντική συνεργασία, τις εξελίξεις στο κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ απέφυγε να πάρει θέση στο ζήτημα της Κριμαίας, ενώ δεν βλέπει κανενός είδους σύγκριση μεταξύ Κριμαίας και όσων συμβαίνουν σε Δυτική Οχθη, Γάζα και Ιερουσαλήμ.

Σε δηλώσεις τους στον Τύπο, ο Ευ. Βενιζέλος τόνισε ότι τις δυο χώρες συνδέει «εταιρική στρατηγική σχέση», προσθέτοντας ότι η «τριμερής συνεργασία» Ελλάδος, Κύπρου και Ισραήλ «είναι ιδιαίτερα σημαντική στον ενεργειακό τομέα».

Στα λόγια, και ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ τόνισε τη «σπουδαιότητα» που αποδίδει η χώρα του στις σχέσεις της με την Ελλάδα. Ωστόσο σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, ο Ισραηλινός υπουργός απέφυγε να πάρει θέση αν ισχύει ακόμα παλαιότερη τοποθέτηση του πρωθυπουργού Νετανιάχου για μεταφορά ισραηλινού φυσικού αερίου προς Ευρώπη μέσω Κύπρου και Ελλάδας αντί Τουρκίας. Απέφυγε οποιαδήποτε συγκεκριμένη αναφορά σε ισραηλινο-κυπρο-ελληνικό αγωγό.

Αντίθετα, ο Λίμπερμαν είπε ότι η εξόρυξη και διερεύνηση των ισραηλινών κοιτασμάτων φυσικού αερίου είναι «ιδιωτικό έργο», ότι η ιδιωτική εταιρεία «θα πρέπει να λάβει την απόφαση για το πώς ακριβώς θα κινηθεί (...) εξαρτάται από τις ιδιωτικές επενδύσεις που θα απαιτηθούν με βάση αυτό το σχέδιο το αν θα κατασκευαστεί και ποιος αγωγός, δηλαδή αν θα υπάρξει ένας σταθμός υγροποιημένου αερίου, ή αν θα κατασκευαστεί ο αγωγός και αν θα περνάει από τη Μεσόγειο, μέσω Κύπρου και Ελλάδας ή με άλλο τρόπο».

Τοποθέτηση που οδήγησε τον Βενιζέλο να επιχειρήσει δημόσια μια παρέμβαση: «Προφανώς ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα, τα επιχειρηματικά κριτήρια, οι δυνατότητες χρηματοδότησης παίζουν καθοριστικό ρόλο (...) στους σχεδιασμούς υπάρχει μια παράμετρος, η οποία είναι ιδιωτική, εμπορική», αλλά «υπάρχει πάντα και μια παράμετρος, η οποία είναι θεσμική, πολιτική, διακυβερνητική»... Στην προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει το ρόλο της μέσω ανάδειξης της χώρας σε «ενεργειακό κόμβο», κατέφυγε και στα ευρωενωσιακά προτάγματα: «Η Ελλάδα, ως κράτος μέλος της ΕΕ, ακολουθεί τις βασικές αρχές της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής, που βασίζονται στην ανάγκη για ασφάλεια εφοδιασμού, στην ανάγκη για διαφοροποίηση των πηγών προέλευσης των υδρογονανθράκων και στην ανάγκη για διαφοροποίηση των οδών διέλευσης, είτε αυτοί είναι αγωγοί, είτε είναι διαδρομές που οδηγούν σε τερματικούς σταθμούς υγροποιημένου ή συμπιεσμένου φυσικού αερίου».

Σε κάθε περίπτωση ο Λίμπερμαν παρέπεμψε σε νέες συζητήσεις και διαβουλεύσεις με Ελλάδα και Κύπρο όταν ολοκληρωθεί η μελέτη σκοπιμότητας που τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ο Ισραηλινός υπουργός επισκέφτηκε και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια ο οποίος εξέφρασε ξεκάθαρα τα αιτήματα της ελληνικής αστικής τάξης: «Θα θέλαμε τη μεταφορά του φυσικού αερίου να γίνει μέσω της Ελλάδας προς την Ευρώπη. Και γνωρίζω ότι είναι πολλοί οι ενδιαφερόμενοι, αλλά πιστεύουμε ότι αυτός θα είναι ο πιο επωφελής δρόμος, από την Ελλάδα προς την Ευρώπη». Η απάντηση Λίμπερμαν ήταν άλλα λόγια...