Σε εργαζόμενους στις κατασκευές μίλησε χτες το βράδυ ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Παραθέτουμε αποσπάσματα από την ομιλία του:

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Καλούμε τους εργαζόμενους και τους ανέργους στις Κατασκευές, που έχουν μακροχρόνιους αγωνιστικούς δεσμούς με το ΚΚΕ, να δώσουνε τη μάχη στο πλευρό του Κόμματος. Να έχουν τη δική τους συμβολή, ώστε ευρύτερα τμήματα του εργαζόμενου λαού με ευθύνη, με ταξικά - πολιτικά κριτήρια, με τα μάτια στραμμένα στην επόμενη μέρα, να πάνε στην κάλπη αξιολογώντας την πείρα τους από τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ, από τις συνέπειες των πολιτικών που εφαρμόστηκαν από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Να μην παγιδευτούν σε νέες αυταπάτες. Να βγει από αυτήν τη μάχη το ΚΚΕ ισχυρό παντού, στην Ευρωβουλή, στην Περιφέρεια, στους Δήμους.

Οι εξελίξεις είναι κρίσιμες για τη ζωή της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Καμία εμπιστοσύνη στις προχτεσινές εξαγγελίες της κυβέρνησης με αφορμή τη συμφωνία με την τρόικα. Η αντιλαϊκή επίθεση, τα αντιλαϊκά μέτρα δεν πρόκειται να σταματήσουν. Εμπόδιο και φραγμός μπορεί να υπάρξει μόνο με ισχυρό ΚΚΕ, με ισχυρό λαϊκό κίνημα.

Για ποιες εξελίξεις πρέπει να είναι προετοιμασμένος ο λαός: Η κατάσταση δε θα αλλάξει την επόμενη μέρα των εκλογών όσο παραμένει ο αρνητικός συσχετισμός και ο λαός παραμένει εγκλωβισμένος σε ψέματα και αυταπάτες. Θα χειροτερέψει η κατάσταση για τον εργαζόμενο λαό, δε θα την αλλάξουν ούτε οι υποσχέσεις της ΝΔ για ανάκαμψη, ούτε η πιθανή ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ με τις μεγάλες υποσχέσεις, ούτε η «μούργα» που θα βγάλει η ΕΛΙΑ του ΠΑΣΟΚ, ούτε το θολό «ποτάμι» του συστήματος, ούτε τα τσιράκια της εργοδοσίας, οι ναζιστές της ΧΑ.

Το μόνο που μπορεί να αλλάξει αυτή τη στιγμή είναι εάν ο λαός θα έχει στο πλάι του, στους αγώνες του, ισχυρό το ΚΚΕ παντού. Καλούμε να σκεφθεί ο καθένας και η καθεμιά πριν πάει στην κάλπη τι θα βρει μπροστά του την επόμενη μέρα των εκλογών.

Είναι κάλπικο το δίλημμα που βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι στις ευρωεκλογές κρίνεται το «ή Μνημόνια ή Ευρώπη των λαών». Με μνημόνια ή χωρίς μνημόνια με αυτό το όνομα ή με άλλο όνομα τα μέτρα που πάρθηκαν θα παραμείνουν και θα συνεχίσουν να παίρνονται νέα στα πλαίσια της ΕΕ. Το κυριότερο κριτήριο είναι η στάση και η θέση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι την Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι η πολιτική δύναμη που καλλιεργεί την επικίνδυνη αυταπάτη για το λαό ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει, να μεταρρυθμιστεί προς το καλύτερο με αλλαγή κάποιων κυβερνήσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΕΑ κρύβουν συστηματικά το χαρακτήρα της ΕΕ, ως Ενωσης των μονοπωλίων, ένωσης των καπιταλιστικών χωρών. Εξαπατούν το λαό ότι αν υπάρξουν αλλαγές στις κυβερνήσεις, στους συσχετισμούς δυνάμεων και έρθουν κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία των χωρών της ΕΕ αυτή μπορεί να αλλάξει. Τα μεγάλα λόγια και τα συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ για «αλλαγές στην Ελλάδα, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για αλλαγές στην Ευρώπη» είναι απάτες και αυταπάτες. Το ίδιο είναι και οι υποσχέσεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα εφαρμόσει φιλολαϊκή πολιτική, αν θα έρθει στην κυβέρνηση. Ούτε θέλει, ούτε μπορεί να κάνει τίποτα το ουσιαστικά θετικό για τον εργαζόμενο λαό, από τη στιγμή που δεν αμφισβητεί την ΕΕ και όταν δεν έχει σκοπό να θίξει τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης. Οσα υπόσχεται προεκλογικά στο λαό δε συμβιβάζονται με την πολιτική του γραμμή. Συμφωνίες με την ΕΕ και επιλογή συμμετοχής σε αστική διαχείριση με ικανοποίηση των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων δε συμβιβάζονται. Ο ΣΥΡΙΖΑ εάν βρεθεί στην κυβέρνηση είναι καταδικασμένος να αθετήσει τις υποσχέσεις του, να εξαπατήσει και να απογοητεύσει όσους τον εμπιστευτούν. Είναι προδιαγεγραμμένη αυτή η πορεία, ανεξάρτητα από προθέσεις. Γιατί οι αντικειμενικοί νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας δεν αλλάζουν με τις διαχειριστικές υποσχέσεις. Αυτοί είναι αμείλικτοι. Επομένως, επιστροφή στην προ της κρίσης κατάσταση με μισθούς, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα, κοινωνικές παροχές που υπόσχεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να υπάρξουν. Είναι ψέμα μεγάλο και το ξέρουν. Ασπρη μέρα οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να δουν ούτε με τη ΝΔ ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Καλύτερες μέρες δεν υπάρχουν μέσα στο πλαίσιο του συστήματος. Οι νέες αυταπάτες θα πληρωθούν πολύ σκληρά αυτήν τη φορά.

Ο λαός πρέπει να πάει στις εκλογές με κριτήρια, ταξικά, πολιτικά. Ο κλάδος των Κατασκευών είναι ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς που μπορούν να βγουν γενικότερα συμπεράσματα για το ρόλο της ΕΕ. Εξετάζοντας την πορεία μιας 20ετίας θα διαπιστώσουμε ότι τα τεράστια έργα που έγιναν τόσο στο κέντρο όσο και στην περιφέρεια είχαν σαν κριτήριο την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Ο λαός είναι αυτός που ακριβοπλήρωσε και ακριβοπληρώνει την Αττική Οδό, την ΠΑΕ, την Εγνατία Οδό, τη γέφυρα του Ρίου Αντιρρίου, τα Ολυμπιακά έργα, το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» κ.ά. Οι εταιρείες θησαύρισαν. Ο ίδιος προσανατολισμός συνεχίζεται και σήμερα, με νέα προνόμια, νέες χρηματοδοτήσεις για τους επιχειρηματίες μέσω του ΕΣΠΑ. Είναι αδιάψευστο παράδειγμα για τον κλάδο, η ανάπτυξη και τα κέρδη των κατασκευαστικών εταιρειών, η επέκταση των δραστηριοτήτων τους σε πρώην σοσιαλιστικές χώρες, στην Ασία, στις Αραβικές χώρες κ.ά. Η κερδοφορία δε σταμάτησε για όλους, έστω κι αν το ποσοστό κέρδους σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να μειώθηκε. Το πρώτο στοιχείο, που καταδεικνύει ότι από την κρίση κερδίζουν αυτοί που κέρδιζαν και προηγούμενα, είναι το ξήλωμα των εργατικών δικαιωμάτων. Οι εργαζόμενοι του κλάδου που πλήρωσαν την ανάπτυξη με τη γιγάντωση των κατασκευαστικών εταιρειών και ομίλων, τώρα πληρώνουν και την κρίση. Ο αριθμός των εργαζομένων στον κλάδο έχει συρρικνωθεί λόγω της ανεργίας. Τα νούμερα και τα ποσοστά δεν είναι παγωμένοι αριθμοί, αντιπροσωπεύουν φτώχεια και εξαθλίωση. Είναι δεκάδες χιλιάδες οι οικογένειες που δυσκολεύονται να βάλουν ψωμί στο τραπέζι, στην κυριολεξία φυτοζωούν. Το ΚΚΕ διεκδικεί άμεσα μέτρα για την ανακούφιση των εργαζομένων και των ανέργων.

Πολλές φορές από εργαζόμενους ακούγεται η άποψη ότι οι αγώνες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα δεν είχαν αποτελέσματα. Οτι τώρα ο κόσμος δεν ξεσηκώνεται, δεν ξυπνάει, ότι «δεν αξίζει να χάσουμε τη δουλειά μας για την απεργία».

Αυτές οι απόψεις δεν εκφράζουν την αντικειμενική πραγματικότητα. Οι αγώνες που έγιναν όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν σημαντικοί, γιατί μπορεί να μην απέτρεψαν τα μέτρα, αλλά αν δε γινόντουσαν τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα για όλους τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Η προσπάθεια και η πάλη για την ανασύνταξη θα ήταν πιο δύσκολες. Ο,τι έγινε έχει αφήσει σημαντική παρακαταθήκη. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα μέτρα που πέρασαν δεν έχουν νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των εργαζομένων. Η υποχώρηση που εμφανίζεται σήμερα στο κίνημα δε θα είναι για πάντα, είναι προσωρινή. Αυτό να το ξέρουμε, να μην το υποτιμούμε, ειδικά οι κομμουνιστές.

Η απόρριψη των μέτρων στις συνειδήσεις που έγινε με τεράστια δουλειά και κόπο, με σωστή πολιτική γραμμή είναι το λίπασμα για να ξαναφουντώσει το κίνημα. Την επόμενη φορά, αν προχωρήσει μέσα από τον αγώνα, που επιβάλλουν οι σημερινές συνθήκες, η ανασύνταξη και η λαϊκή συμμαχία, οι αγώνες θα είναι πιο ώριμοι, πιο δυναμικοί, πιο μαζικοί, πιο αποτελεσματικοί. Τώρα, κανείς δεν πρέπει να κάνει πίσω, γιατί δεν ακολουθάνε όλοι.

Τη προηγούμενη περίοδο, το Κόμμα και το ΠΑΜΕ έκαναν το καθήκον τους. Προειδοποίησαν, ενημέρωσαν για όσα έρχονται, για το χαρακτήρα της κρίσης. Μπήκαν μπροστά στην οργάνωση της πάλης. Αν δεν είχε γίνει όλη αυτή η τιτάνια προσπάθεια τα πράγματα θα ήταν σήμερα πολύ χειρότερα.

Τώρα, σε αυτές τις συνθήκες που υπάρχει αυτή η προσωρινή υποχώρηση να κάνουμε ό,τι μπορούμε αυτή η φωτιά που σιγοκαίει να μείνει αναμμένη. Να αντιμετωπίσουμε το νερό που μπορεί να τη σβήσει, δηλαδή το φόβο, την ηττοπάθεια, την τρομοκρατία, την εύκολη λύση, την ανοργανωσιά. Σε όλες τις κρίσιμες καμπές του κινήματος όταν όλα τα έσκιαζε η φοβέρα, οι κομμουνιστές έμπαιναν στην πρώτη γραμμή. Τώρα πρέπει να ανοίξουμε το δρόμο για άλλη μια φορά για όλη την εργατική τάξη. Αυτή είναι η αποστολή μας, αυτός είναι ο λόγος της ύπαρξής μας.

Μπροστά μας έχουμε απεργία στις 9 Απρίλη. Η απεργία γίνεται σε αυτές τις συνθήκες που ξέρουμε. Το ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση το ξέρουμε όχι για να δικαιολογηθούμε αλλά για να κάνουμε ό,τι περισσότερο και ό,τι καλύτερο περνάει από το χέρι μας, για τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, για να περάσει το ταξικό πλαίσιο διεκδικήσεων.

Τη μάχη για την απεργία θα τη δώσουμε ταυτόχρονα και συνδυασμένα με την εκλογική. Οι εργαζόμενοι έχουν τώρα δύο δυνατότητες, δύο όπλα για να εκφράσουν την καταδίκη τους. Είναι η απεργία και είναι και η ψήφος για ισχυρό ΚΚΕ παντού, στις ευρωεκλογές, στις περιφερειακές και στις δημοτικές.

Εμείς είμαστε υπερήφανοι για την αγωνιστική μας στάση, χωρίς υπεροψία και κουκούλωμα των αδυναμιών μας, πρέπει με το παράδειγμά μας να κάνουμε και τα πλατιά τμήματα των εργαζομένων να νιώθουν περήφανοι, να μη σκύβουν το κεφάλι μπροστά στο δίκιο τους. Να παίρνει δύναμη κάθε εργάτης και εργάτρια από τη συμμετοχή του στον αγώνα, ανεξάρτητα από τα άμεσα υλικά αποτελέσματα. Ο αγώνας που δίνουμε τώρα για τις εκλογές και για την απεργία θα μας βγάλει πιο ικανούς, πιο ισχυρούς, καλύτερα προετοιμασμένους για τις εξελίξεις που έρχονται. Γι' αυτό και θα τον δώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Απευθυνόμαστε μπροστά στις εκλογές σε όλους τους εργαζόμενους, στους ανέργους, στους νέους.

Υπάρχει ελπίδα και λύση. Μαζί με το ΚΚΕ μπες στον αγώνα. Η λύση που ψάχνετε υπάρχει. Είναι έξω από τα δεσμά του συστήματος. Είναι στην πρόταση του ΚΚΕ, πρόταση ριζικά διαφορετική από αυτό που ζούμε σήμερα, δηλαδή το σύστημα της φτώχειας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης. Κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων - μονομερής διαγραφή του χρέους - αποδέσμευση από την ΕΕ με το λαό στην εξουσία.