Η προσπάθεια της ΝΔ να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους για τη στάση της απέναντι στην ισοπέδωση των μισθών πρέπει να απαντηθεί με την καταδίκη της, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑ.Ο.Σ. και τους βαστάζους τους

Βασικό της μέλημα σε αυτή τη φάση είναι να προστατεύσει το κλίμα συναίνεσης και συστράτευσης μεταξύ των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου, αποφεύγοντας οποιαδήποτε δήλωση ή πρωτοβουλία που θα χάλαγε το κλίμα και θα δημιουργούσε προβλήματα στη συντεταγμένη αντιλαϊκή επίθεση. Είναι χαρακτηριστικό ότι από την πλευρά της Συγγρού δεν υπήρξε καμία αντίδραση στα όσα διέρρευσε προχτές το Μέγαρο Μαξίμου, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι δεν υπάρχει καμία διαφωνία ουσίας με τα νέα αντεργατικά μέτρα, αλλά μόνο ανούσια και επικοινωνιακού χαρακτήρα θέματα χειρισμού και χρονοδιαγράμματος.

Η ηγεσία της ΝΔ θα επιθυμούσε τα μέτρα να τα πάρει και να τα εφαρμόσει η κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές, αλλά ταυτόχρονα αναζητεί τα προσχήματα για το ενδεχόμενο να τα προσυπογράψει και υπερψηφίσει το αμέσως επόμενο διάστημα. Σ' αυτή την κατεύθυνση, τα στελέχη της ΝΔ ενθαρρύνουν τους «κοινωνικούς εταίρους» να προχωρήσουν στο «διάλογο» και να καταλήξουν σε μια συμφωνία, ώστε να αποφευχθεί η επιβολή των μέτρων με πράξη νομοθετικού περιεχομένου.

Συνεργάτες του προέδρου της ΝΔ εκτιμούσαν ότι τελικά «θα τα βρουν οι κοινωνικοί εταίροι» και δεν θα χρειαστεί η πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Παράλληλα, απέφευγαν να ομολογήσουν τις θέσεις της ΝΔ, αναμασώντας το σαθρό επιχείρημα ότι «δεν θέλουμε να προκαταλάβουμε τους κοινωνικούς εταίρους». Την ίδια ώρα, η ΝΔ έχει ήδη μπει μπροστά για να περάσουν άμεσα μέτρα για τη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», δηλαδή των εργοδοτικών εισφορών, ενώ για τους μισθούς υιοθετεί επί της ουσίας την πρόταση των εργοδοτικών φορέων, δίχως όμως να το διατυμπανίζει, για προφανείς λόγους.

Στα λόγια, τα στελέχη της ΝΔ υποστηρίζουν αποπροσανατολιστικά ότι «το καθαρό μισθολογικό κόστος δεν είναι παράγοντας που εμποδίζει την ανταγωνιστικότητα», αλλά την ίδια στιγμή εμφανίζονται πρόθυμα να συζητήσουν «ισοδύναμες» προτάσεις στην περίπτωση που καταργηθεί ο 13ος και 14ος μισθός. «Οποιος θέτει θέμα μείωσης του 13ου και 14ου μισθού, πρέπει να μας προτείνει και τα οικονομικά ισοδύναμα, γιατί αυτοί οι δύο μισθοί συμβάλλουν στα φορολογικά έσοδα», δήλωσε (στο «Σκάι») ο αναπληρωτής τομεάρχης Ν. Μηταράκης, επιβεβαιώνοντας τον προσχηματικό και υποκριτικό χαρακτήρα της φραστικής «διαφωνίας» της ΝΔ με τα νέα μέτρα. Ο ίδιος επίσης απέφυγε να αποσαφηνίσει ποια θα είναι η θέση της ΝΔ, αν η κυβέρνηση φέρει προς ψήφιση τη νομοθετική ρύθμιση.

Ξετσίπωτα, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ., σχολιάζοντας χτες το θέμα με τον 13ο και 14ο μισθό, διαμήνυσε στο λαό πως αν διαθέτει ένα ξεροκόμματο για να επιβιώσει, θα πρέπει να λέει και «ευχαριστώ»! Οπως δήλωσε: «Πρώτα εξασφαλίζεις τη ζωή, μετά την υγεία και στη συνέχεια την εμφάνιση. Το κύριο μέλημά μας είναι να εξασφαλίσουμε δουλειά σε όλους τους Ελληνες, να υπερασπιστούμε τα προνόμια των εργαζομένων, αλλά να σκεφτούμε, ταυτόχρονα, και το 1 εκατομμύριο ανέργους»...

Πρόκειται για την ίδια ακριβώς προπαγάνδα που χρησιμοποιεί η αστική τάξη και τα επιτελεία της, παρουσιάζοντας τη στρατηγικά επεξεργασμένη επίθεση στην τιμή της εργατικής δύναμης σαν μέτρο για την ανάσχεση και τη μείωση της ανεργίας. Ο ΛΑ.Ο.Σ., όπως και τα άλλα κόμματα της συγκυβέρνησης, αξιώνει από τους παραγωγούς του πλούτου να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά και εθελοντικά να αποδεχτούν την ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης. Ταυτόχρονα, προσπαθεί προκλητικά να ενοχοποιήσει για την ανεργία τους μισθούς πείνας που παίρνει η πλειοψηφία των εργαζόμενων, για να βγάλει λάδι το σύστημα που, όχι μόνο παράγει την ανεργία, αλλά την αξιοποιεί εκβιαστικά για να χτυπήσει μισθούς και στοιχειώδη δικαιώματα.

Συνεπής στον εξωραϊσμό του ρόλου της αντιλαϊκής συγκυβέρνησης, ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, κατήγγειλε χτες ότι «οι πιστωτές και οι εταίροι ανακοινώνουν τις αποφάσεις τους και ο πρωθυπουργός γίνεται κομιστής τους». Παρουσιάζει την τρόικα σαν πηγή του κακού, για να ξελασπώσει την κυβέρνηση και την ντόπια πλουτοκρατία, που διευθύνουν την αντεργατική επίθεση σε βάρος των εργαζόμενων στην Ελλάδα, με μέτρα που ξεκίνησαν δεκαετίες πριν την κρίση και τώρα κλιμακώνονται.

Ο ίδιος κατήγγειλε τα περί πράξης νομοθετικού περιεχομένου σαν «πρώτου μεγέθους αντιδημοκρατική εκτροπή» και «παράλυση της δημοκρατίας», επιμένοντας ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει το δικαίωμα να το πράξει, αφού δεν έχει λάβει την ψήφο του λαού. Ανάγει δηλαδή αποπροσανατολιστικά την επίθεση στους μισθούς και τις ΣΣΕ σε «θεσμικό» και διαδικαστικό θέμα, αποσπώντας το από τη στρατηγική της πλουτοκρατίας, της ΕΕ και των κομμάτων της.

Ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. Φ. Κουβέλης, αρκέστηκε σε υποδείξεις και ευχές, δηλώνοντας ότι «πρέπει να αποκρουστεί η κατάργηση ρυθμίσεων της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, δεν πρέπει να μειωθούν οι μισθοί», ενώ χαρακτήρισε «φιάσκο» την εργασιακή εφεδρεία. Υιοθέτησε όμως το άλλοθι με το οποίο σερβίρεται σαν δήθεν αναγκαία η εφαρμοζόμενη πολιτική, λέγοντας ότι «η κόκκινη γραμμή αναμφισβήτητα είναι η σωτηρία της χώρας, η χώρα πρέπει να σωθεί (...)».