Είναι να απορεί κανείς με το θράσος της ηγεσίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Προχτές, σε συνέντευξή του στο ρ/σ της ΝΕΤ, ο Αλ. Τσίπρας υπέδειξε στην κυβέρνηση να εκβιάσει την ΕΕ με τις συνέπειες που θα υποστεί κι αυτή αν δε δώσει άμεσα λύση στο πρόβλημα της Ελλάδας, πρόσθεσε πως κάτι τέτοιο δε θα κοστίσει στη χώρα την αποβολή της απ' την Ευρωένωση, αφού «δεν υπάρχει θεσμικά αυτή τη στιγμή δυνατότητα η Ελλάδα να αποβληθεί από την Ευρωζώνη», και συμπλήρωσε: «Και το λέω εγώ αυτό που ανήκω σε ένα πολιτικό χώρο που ασκήσαμε δριμύτατη κριτική στο Μάαστριχτ, στην είσοδό μας στην ΟΝΕ, σήμερα όμως βρισκόμαστε μέσα, έχουμε υποστεί όλες τις συνέπειες και δεν αξιοποιούμε και τα πλεονεκτήματα που μπορεί να έχει αυτή η θέση»!!!

Τι κι αν και οι πέτρες σ' αυτόν τον τόπο γνωρίζουν ότι ψεύδεται; Οταν η πραγματικότητα δε βολεύει τον οπορτουνισμό, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Αφού έκανε τη «λαδιά» και ενώπιον μαρτύρων, τώρα προσπαθεί να βγει και στον αφρό! Γιατί και το Μάαστριχτ στήριξε ο ΣΥΝ, υπερψηφίζοντάς το μάλιστα στη Βουλή, και για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ πανηγύριζε, χαρακτηρίζοντάς την ιστορικό επίτευγμα. Επιπλέον, η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στήριξε και στηρίζει συνολικά το ευρωενωσιακό οικοδόμημα, καλλιεργώντας αυταπάτες στο λαό για τη φύση και το ρόλο του, φρούδες προσδοκίες ότι μπορεί να μεταλλαχθεί από θεματοφύλακας των συμφερόντων των μονοπωλίων σε ένωση φιλολαϊκή. Συμμετέχει ενεργά στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, του οποίου η λειτουργία - σύμφωνα με τον κανονισμό για την ίδρυση ευρωκομμάτων - επιτρέπεται από την ΕΕ στο βαθμό που αυτό σέβεται τις θεμελιώδεις συνθήκες της.

Πρόσφατα, ο Αλ. Τσίπρας ισχυριζόταν ότι η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ είναι «ατού». Στην ίδια συνέντευξη, αφού παρέστησε τον πολέμιο του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ, αμέσως μετά ζήτησε να ισχυροποιηθεί παραπέρα η αντιδραστική αντιλαϊκή Ευρωένωση, καθώς, όπως είπε, «δεν μπορείς να έχεις μια νομισματική ενοποίηση χωρίς κοινή οικονομική πολιτική»! Δηλαδή, να «τσιμενταριστεί» ακόμα περισσότερο η ΕΕ απέναντι στους λαούς, προς όφελος των μονοπωλίων.

Φαίνεται πως νομίζουν ότι με τα ψέματα ξεπλένουν τις «αμαρτίες» τους, αλλά πλανώνται πλάνην οικτράν.