Συνεχίζονται οι αντιδράσεις, στην Κύπρο και παγκόσμια, για τις μεθοδεύσεις κομμάτων του νησιού να παρακάμψουν τη δηλωμένη θέση της κυβέρνησης και να βάλουν τη χώρα στον προθάλαμο του ΝΑΤΟ, στον «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» (PFP). Πρωταγωνιστές σ' αυτή τη μεθόδευση είναι τα κόμματα ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΕΥΡΩΚΟ, τα οποία ζητούν από τη Βουλή των Αντιπροσώπων να υποβάλει η χώρα αίτημα για ένταξή της στο ΝΑΤΟικό παραμάγαζο. Το σχετικό σχέδιο απόφασης αναμένεται να συζητηθεί στη Βουλή αύριο Πέμπτη.

Η επικίνδυνη για τον κυπριακό λαό μεθόδευση είναι εξόφθαλμη ως προς τη σκοπιμότητά της, στο πλαίσιο των γενικότερων ιμπεριαλιστικών διευθετήσεων που προωθούνται στην περιοχή. Πολύ περισσότερο που για το συγκεκριμένο αίτημα, οι δυνάμεις που υποστηρίζουν τη βαθύτερη ενσωμάτωση της Κύπρου στις ιμπεριαλιστικές δομές, χρησιμοποιούν σαν άλλοθι τον ισχυρισμό ότι έτσι θα υπηρετηθεί πιο αποτελεσματικά η διαδικασία διευθέτησης του Κυπριακού.

Σύμφωνα με την κυπριακή κυβέρνηση, η άσκηση εξωτερικής πολιτικής είναι συνταγματικό δικαίωμα και αρμοδιότητα της εκτελεστικής εξουσίας. Συνεπώς η Βουλή των Αντιπροσώπων δεν μπορεί να υποκαθιστά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος άλλωστε εκλέχτηκε από το λαό στη βάση συγκεκριμένου προγράμματος, που δεν περιλαμβάνει δέσμευση για ένταξη στο ΝΑΤΟικό πρόγραμμα του «Συνεταιρισμού για την Ειρήνη».

Ο αποκαλούμενος «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη» ή «Σύμπραξη για την Ειρήνη» (PARTNER SHIP FOR PEACE - PFP), είναι ένα από τα ΝΑΤΟικά παραμάγαζα, τα λεγόμενα «Εταιρικά σχήματα και συνεργασίες», τα οποία υπηρετούν την επεκτατική - επεμβατική πολιτική της λυκοσυμμαχίας. Η συγκρότησή του αποφασίστηκε κατά τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, το 1994.

Σύμφωνα με τις επίσημες διακηρύξεις, το πρόγραμμα έχει στόχο να «συμβάλλει στη μείωση των απειλών κατά της ειρήνης και στην ενίσχυση των δημοκρατικών αρχών που στηρίζουν τη συμμαχία» (!) Συμμετέχουν οι μη ΝΑΤΟικές χώρες της Ευρώπης και οι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, με σαφή στόχο να καταπνιγεί κάθε φωνή αντίστασης στον αντιλαϊκό δρόμο που άνοιξε η καπιταλιστική παλινόρθωση. Στην ουσία, αποτελεί προθάλαμο του ΝΑΤΟ από τον οποίο πέρασαν όλες οι χώρες της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης, πριν ενταχθούν πλήρως στο ΝΑΤΟ.

Στον PFP συμμετέχουν οι 28 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, οι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες (Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Λευκορωσία, Γεωργία, Καζακστάν, Κιργιζία, Μολδαβία, Ρωσία, Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν, Ουκρανία, Ουζμπεκιστάν) και οι χώρες πρώην ουδέτερες στρατιωτικά (Αυστρία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Ελβετία, Σουηδία, επίσης Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ, Σερβία). Η Μάλτα μπήκε στο PFP το 1994, αλλά το 1996 αποχώρησε.

Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν συμμετέχει στον PFP, ούτε και στην Ευρωπαϊκή Πολιτική για την Ασφάλεια και για την Αμυνα (European Security and Defence Policy ή ESDP), παρά το γεγονός ότι είναι κράτος - μέλος της ΕΕ. Οι δυο αυτές πολιτικοστρατιωτικές δομές, κάνουν χρήση των πληροφοριών και των υποδομών του ΝΑΤΟ και η Τουρκία θέτει βέτο για τη συμμετοχή της Κύπρου στη δεύτερη.