ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΕΝΟΧΩΝ: «Τεράστια είναι η ευθύνη των παραγόντων των ομάδων οι οποίοι μεταχειρίζονται εμπρηστική γλώσσα, χρησιμοποιούν τους οργανωμένους φιλάθλους ως ιδιωτικούς στρατούς και δεν αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που απορρέουν από την ανεύθυνη συμπεριφορά τους. Η πολιτεία οφείλει να πάρει τα μέτρα της και να σταματήσει τον κατήφορο της βίας στο ποδόσφαιρο γιατί κινδυνεύουμε σύντομα να έχουμε και νεκρούς στον βωμό του φανατισμού της μπάλας» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΑΝΗΣΥΧΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ: «Πριν από δύο χρόνια κανείς δεν φανταζόταν ότι Ελληνας πρωθυπουργός, που θα πήγαινε να μιλήσει σε ένα πανεπιστήμιο στο Βερολίνο θα έβρισκε στο ακροατήριο οργισμένους Eλληνες φοιτητές έτοιμους να μιλήσουν επιθετικά, να φωνάξουν συνθήματα (...) χθες όμως συνέβη και αυτό. Ο κ. Παπανδρέου (..) ένιωσε εκτός Ελλάδας το κλίμα μεγάλης αντίθεσης που τείνει να διαμορφωθεί στο εσωτερικό της χώρας μας (...) δεν πείθει τα πλήθη και το χειρότερο διαμορφώνει περιβάλλον αντιπαράθεσης που ξεπερνά τα συνήθη όρια (...) Οσα έζησε ο κ. Παπανδρέου στο Βερολίνο (...) είναι προάγγελος όσων μπορεί να δούμε στην Αθήνα προσεχώς (...) η εγχώρια πολιτική τάξη οφείλει να γνωρίζει ότι συστηματικά τα τελευταία χρόνια φτιάχνεται υπόβαθρο μεγάλης αντίθεσης, ικανό τα τινάξει τα πάντα στον αέρα» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ, ηλεκτρονική έκδοση).

«ΑΝΤΕΘΝΙΚΩΣ ΔΡΩΝΤΕΣ»: «Για "άγονες διαμαρτυρίες και ανεύθυνη στάση ορισμένων που υπονομεύουν την εθνική προσπάθεια για να σωθεί οριστικά η χώρα, ακόμη και σε μια στιγμή που ο πρωθυπουργός δίνει αυτή τη μάχη στο εξωτερικό" έκανε λόγο χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής» (η καταγραφή στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ «ΠΥΓΜΗΣ»: «Πολύ φοβούμαι ότι περισσότερο και από το οικονομικό, περισσότερο και από το κοινωνικό, η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα διαχείρισης (...) η συνύπαρξη αυτών των τριών προβλημάτων είναι μείγμα εκρηκτικό (...) σε κάθε φυσιολογική χώρα, μια κυβέρνηση θα προβληματιζόταν σοβαρά αν αυξάνονταν (όπως αυξάνονται σήμερα στη χώρα μας...) τα κρούσματα βίας, ανομίας, αυτοδικίας και κοινωνικού αυτοματισμού. Θα προβληματιζόταν όχι για λόγους ευνομίας ή ευταξίας, αλλά επειδή η κλιμάκωση αυτής της κατάστασης διαλύει τον κοινωνικό ιστό και οδηγεί σε ουσιαστική αδυναμία διακυβέρνησης» (ο Γ. Πρετεντέρης στα ΝΕΑ).