4/02/2010: «Οι κινητοποιήσεις των αγροτών μάς εκθέτουν σε διεθνές επίπεδο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και κοστίζουν στην εθνική οικονομία πάρα πολλά χρήματα καθημερινά».

*

30/06/2010: «Κάποιοι απαγορεύουν (σ.σ. οι ναυτεργάτες) στον ελληνικό λαό να μεταβαίνει στον προορισμό του και αυτό γίνεται η μεγαλύτερη δυσφήμιση της χώρας στο εξωτερικό».

*

29/09/2010: «Η πολιτεία δεν μπορεί να είναι ανοχύρωτη απέναντι στις κινητοποιήσεις των ιδιοκτητών φορτηγών (...) η τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή εμπλουτίζει το νομικό οπλοστάσιο της κυβέρνησης για όσους δημιουργούν προβλήματα και παρεμποδίζουν την κυκλοφορία αγαθών».

*

14/10/2010:«Βλέπουμε ότι οι μισθοί σε αυτές τις ΔΕΚΟ είναι πολλές φορές διπλάσιοι και πολλαπλάσιοι των ανάλογων μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό».

*

14/10/2010:«...Αυτό το οποίο έκαναν οι εργαζόμενοι στην Ακρόπολη (...) διασύρει τη χώρα μας».

*

Οι τέσσερις πρώτες είναι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Η πέμπτη είναι η δήλωση του κ. Παπανδρέου που έγινε την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή και ενώ η εισβολή των ΜΑΤ στην Ακρόπολη είχε κάνει το γύρο του κόσμου.

*

Στόχος τους:

Ενα μεγάλο μέρος των λαϊκών στρωμάτων θα τεθεί στο περιθώριο της ανεργίας.

Ενα δεύτερο κομμάτι της κοινωνίας θα στοιβαχτεί στα αμπάρια των «ελαστικών εργασιακών σχέσεων».

Κι όσοι περισσέψουν; Να αμείβονται με 590 ευρώ το μήνα!

*

Για να γίνει κατορθωτό ένα τέτοιο «κοινωνικό απαρτχάιντ», για να επέλθει αυτή η «τελική λύση» όσον αφορά στα δικαιώματα των εργαζομένων, η κυβερνητική «γραμμή» έχει αποτινάξει κάθε πρόσχημα:

«Κοινωνικός αυτοματισμός», «διαίρει και βασίλευε», κομμάτιασμα της κοινωνίας, διαπόμπευση κάθε κοινωνικού στρώματος που αντιστέκεται, ξεμονάχιασμα κάθε κοινωνικής ομάδας,

εξανδραποδισμός, τελικά, όλου του λαού!

*

Για να επιτελέσουν το έργο που τους ανατέθηκε, χρησιμοποιούν κάθε λογής πολιτική παλιανθρωπιά και ιταμότητα:

Καταστολή, λάσπη, ύβρεις, ψεύδος, διάλυση των κοινωνικών αρμών με πρώτους εκείνους της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας.

*

Θέλουν να βάλουν τον έναν να «φάει» τον άλλον,

ο ιδιωτικός υπάλληλος τον δημόσιο υπάλληλο, ο φορτηγατζής τον αγρότη, ο αγρότης τον λιμενεργάτη, ο εργάτης τον συμβασιούχο,

για να μπορέσουν οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές να μας «φάνε» ευκολότερα και όλους μαζί!

*

Τέτοιοι είναι και έτσι μας κυβερνούν!

Και απέναντι σε κάτι τέτοιους, ή θα ισχύσει το

«ένας για όλους και όλοι για έναν», ή δε θα μείνει όρθιος κανένας!