Ποια είναι η αλήθεια, για παράδειγμα, στην περίπτωση του ΟΣΕ;

Πρώτον: Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, μαζί με τη συνεχή υπονόμευση του σιδηρόδρομου και των υπηρεσιών του ΟΣΕ, μαζί με τη λεηλασία που έχουν επιβάλει στον Οργανισμό έχοντάς τον παραδώσει στους λογής - λογής εργολάβους, έχουν παγώσει και την κρατική επιχορήγηση. Ηταν 28 εκατομμύρια το 2007, επίσης 28 εκατομμύρια το 2008, και πάλι 28 εκατομμύρια και το 2009, για να μην πούμε για φέτος που θα είναι λιγότερα. Συνολική μεταβολή τριετίας 0%!

Δεύτερον: Παγωμένο είναι και το κονδύλι της μισθοδοσίας, το οποίο το 2009 ήταν, μάλιστα, μικρότερο από το 2007. Εκείνη τη χρονιά ήταν 273 εκ. ευρώ, το 2008 διαμορφώθηκε στα 274 εκατομμύρια, ενώ το 2009 έπεσε στα 272 εκ. ευρώ, για να μην πούμε για φέτος που επήλθε δραστική μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων. Συνολική μεταβολή τριετίας -0,4%.

Τρίτον: Το μόνο κόστος - κονδύλι που αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, είναι οι τόκοι που πληρώνει ο Οργανισμός, ώστε να καλυφθούν οι τρύπες που δημιούργησε η κυβερνητική πολιτική στον ΟΣΕ. Το 2007 πληρώθηκαν 362 εκ. ευρώ για τόκους, το 2008 429 εκατομμύρια και το 2009 422 εκ. ευρώ. Ποσοστό μεταβολής στην τριετία 16,5%.

Ας αφήσουν, λοιπόν, την προβοκάτσια σε βάρος των εργαζομένων. Την ώρα που αυτοί ματώνουν για να κινούνται οι συρμοί, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, σε συνεννόηση με την ΕΕ και το ΔΝΤ, προωθούν ένα σχέδιο διάλυσης του ΟΣΕ, μόνο και μόνο για να ικανοποιηθεί η αξίωση των πολυεθνικών για την περιβόητη «απελευθέρωση» των σιδηροδρομικών μεταφορών, δηλαδή ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, ο οποίος κάνουν ότι τους βρωμάει, αλλά αποτελεί το «φιλέτο» για τα πολυεθνικά κεφάλαια, που ήδη κάνουν σχέδια πάνω στις γραμμές του.