«Τα νέα μέτρα που δρομολογεί η κυβέρνηση στον τομέα της ενέργειας δεν είναι αποσπασματικά και τυχαία. Αποτελούν κατευθύνσεις της ΕΕ και στοχεύουν στην επιτάχυνση της "απελευθέρωσης", στη διευκόλυνση των ιδιωτικών ομίλων να αποσπάσουν μεγαλύτερα μερίδια αγοράς, χωρίς να θιγεί η κερδοφορία της ΔΕΗ. Δηλαδή η κυβέρνηση προσπαθεί να διασφαλίσει τόσο τα κέρδη των εισερχόμενων στην αγορά μονοπωλίων όσο και των μεγαλομετόχων της ΔΕΗ όπως τα τρία επενδυτικά Fund (BlackRock, Fidelity, Silchester) που κατέχουν ήδη το 15% του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ.

Χωρίς γραμμή ρήξης με την πολιτική της "απελευθέρωσης", τη στρατηγική της ΕΕ και της άρχουσας τάξης, κανένας αποσπασματικός αγώνας δεν μπορεί να διασφαλίσει συνέχεια και νικηφόρα προοπτική. Η γραμμή του μικρότερου κακού και οι άσφαιροι αγώνες ενάντια σε συγκεκριμένα μέτρα οδήγησαν το εργατικό κίνημα από ήττα σε ήττα. Οταν οι δυνάμεις του ΚΚΕ καλούσαν σε σύγκρουση με τις στρατηγικές επιλογές του Μάαστριχτ και της "απελευθέρωσης", η ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ έθετε στόχο να διατηρηθεί ο κρατικός χαρακτήρας της ΔΕΗ και στη συνέχεια το 51% των μετοχών στο Δημόσιο.

Ετσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση όπου η ΔΕΗ ΑΕ αυξάνει το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων της, καταργεί τις θέσεις πλήρους - σταθερής εργασίας και χαρατσώνει τη λαϊκή κατανάλωση για να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της στην απελευθερωμένη αγορά. Αντίστοιχα σήμερα όποιος περιορίζει την αντιπαράθεση στα αιτήματα να μην παραδοθούν μονάδες της ΔΕΗ σε ιδιώτες και στην απαίτηση ο διαχωρισμός του τομέα μεταφοράς και του τομέα διανομής να μη γίνει αυτοτελώς, αλλά μέσω θυγατρικών της ΔΕΗ, στην ουσία διευκολύνει την προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής.

Πρόκειται για ψευδεπίγραφη μάχη οπισθοφυλακών αφού η κυβέρνηση μπορεί να πετύχει το στόχο της με διαφορετικά μέτρα που θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα όπως η πώληση ηλεκτρικού ρεύματος απ' τη ΔΕΗ σε φθηνή τιμή σε άλλους ομίλους που θα μεταπωλούν πανάκριβα στα λαϊκά νοικοκυριά, η παράδοση των λιγνιτικών αποθεμάτων και των λιγνιτωρυχείων στα μονοπώλια κλπ.

Το σύνολο των εξελίξεων αποδεικνύει ότι ανάπτυξη με κίνητρο το κέρδος και λαϊκή ευημερία δε συμβαδίζουν. Μέσα στη ζούγκλα της καπιταλιστικής αγοράς οι λαϊκές ανάγκες θα θυσιάζονται πάντα στον ανταγωνισμό των επιχειρηματικών ομίλων για να διασφαλίσουν πρόσθετο κέρδος.

Το ΚΚΕ απευθύνεται με ξεκάθαρο λόγο στους εργαζόμενους και προτείνει το δρόμο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας όπου τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα αποτελούν κρατική κοινωνική ιδιοκτησία, θα μετατραπούν σε λαϊκή περιουσία. Σε αυτό το πλαίσιο η παραγωγή, οι κλάδοι της ενέργειας, της μεταποίησης, των μεταφορών θα σχεδιάζονται πανεθνικά, κεντρικά, επιστημονικά και θα υλοποιούνται με λαϊκή συμμετοχή και κρατικό έλεγχο.

Ετσι στην ενέργεια, όπως και σε όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, θα λειτουργεί ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας ενέργειας που θα υπηρετεί ένα σύνολο στόχων και κριτηρίων:

• Την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου, αλλά και των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την προστασία του περιβάλλοντος.
• Τη διασφάλιση υποδομής για την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας. Τη στήριξη της αγροτικής και βιοτεχνικής παραγωγής με στόχο τη συνεταιριστική συγκεντροποίησή τους.
• Την εξασφάλιση επαρκούς και φτηνής λαϊκής κατανάλωσης, η οποία θα ανεβάζει συνολικά το επίπεδο ζωής, θα κατοχυρώνει στην πράξη το ενεργειακό προϊόν ως κοινωνικό αγαθό.
• Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας. Παράλληλα την ανάπτυξη διακρατικής συνεργασίας σε αμοιβαία επωφελή βάση, όταν και όπου προκύπτουν οι ανάλογες κοινωνικοπολιτικές προϋποθέσεις».