Ξεκίνησαν με την περιλάλητη «συμμετοχική δημοκρατία». Το γνωστό παραμύθι με το οποίο πλαισιώθηκε η παράδοση στον κ. Παπανδρέου του εσωκομματικού «δακτυλιδιού».

Tο όλο σενάριο του σήριαλ προέβλεπε να αναβαπτίσουν στην καθεστωτική κολυμπήθρα το μοντέλο του «Αρχηγού - Ηγεμόνα». Να ενσταλάξουν στην κοινή συνείδηση τη «σωτηριολογική» προσέγγιση της πολιτικής, της οποίας βασικό συστατικό είναι οι ανέλεγκτοι και ανεξέλεγκτοι «Μεσσίες».

*

Αφού κατ' αυτόν τον τρόπο διακωμώδισαν επί μακρόν την έννοια της «λαϊκής συμμετοχής», κατόπιν προχώρησαν με τα χαχόλικα περί «ηλεκτρονικής διαβούλευσης» και επιδόθηκαν σε «μαυρογιαλούρικα» διαγγέλματα του τύπου «στείλτε μας SMS να μας πείτε πόσο θέλετε να σας φορολογήσουμε».

Εν τω μεταξύ, και το φορολογικό και το ασφαλιστικό τερατούργημα τα είχαν έτοιμα...

*

Παράλληλα, με εκείνες τις «ζωντανές συνεδριάσεις» του Υπουργικού Συμβουλίου, επιδιώχτηκε η υπαγωγή της έννοιας του κοινωνικού ελέγχου σε μια φτηνή διαδικασία σκηνοθετημένου «ριάλιτι».

Βέβαια, όσες φορές απολαύσαμε το θέαμα, όταν τέλειωσε ο μονόλογος της εξουσίας, οι «αντιεξουσιαστές» έκλεισαν τις πόρτες και μαζί τις κάμερες...

*

Συνέχισαν με τις επικοινωνιακές φούσκες και τα απείρου κάλλους μπουρδολογήματα περί τη λεγόμενη «δημοκρατική διαβούλευση».

Αλλά όπως αποκαλύφθηκε, ενώ επιδίδονταν στο - υπό δημοκρατικήν επίφασιν - δούλεμα, το ίδιο διάστημα και για μήνες, ο «σοσιαλιστής» κυβερνήτης του τόπου είχε στήσει ανοιχτή γραμμή μυστικής οικονομικής διπλωματίας και διαρκούς επικοινωνίας με τον Ντομινίκ Στρος Καν. Αντικείμενο της εν κρυπτώ και παραβύστω («δημοκρατικής») διαβούλευσης μεταξύ Παπανδρέου - ΔΝΤ, το πώς ένας ολόκληρος λαός - ο ίδιος που τον καλούν σε «κοινωνικό διάλογο», «συζήτηση» και «συνεννόηση» - θα ετίθετο υπό την «τεχνογνωσία» του ΔΝΤ...

***

Και μετά από όλα αυτά τα «δημοκρατικά», πού έφτασαν;

Εφτασαν μέχρι του σημείου

- και αφού επί μακρόν υποδύθηκαν τους ψοφοδεείς μεσάζοντες της «κηδεμονίας», της «επιτήρησης» και του «περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας» -

να παίρνουν το λόγο στο Κοινοβούλιο και να διατυμπανίζουν σαν τεκμήριο «δημοκρατικότητας» (!) και «πατριωτισμού» (!) ότι το Μνημόνιο με την ΕΕ και το ΔΝΤ, που καθορίζει τη ζωή των Ελλήνων για δεκαετίες, δεν το συνέταξαν αυτοί, αλλά οι άλλοι!

*

Μετά την τόση «συμμετοχική δημοκρατία», την τόση «ηλεκτρονική και δημοκρατική διαβούλευση», τον τόσο «κοινωνικό διάλογο», την τόση «λαϊκή συμμετοχή», πού κατέληξαν;

Κατέληξαν να εισάγουν τροπολογία με την οποία, στο άψε - σβήσε, στο όνομα του μνημειώδους Μνημονίου της απανθρωπιάς τους, να καταργούν το Σύνταγμα (που τόσο το σέβονται), να καταργούν τη Βουλή (για την οποία τόσο κόπτονται),

και να διατάζουν ότι

Δεσπότης, Φύλαρχος, Τιτουλάριος, Λουδοβίκος και Κοτζάμπασης μαζί

αυτού του τόπου, διορίζεται ο εκάστοτε παραδυναστεύων υπουργός επί των Οικονομικών!

*

Αυτά είναι τα «δημοκρατικά» έργα τους και οι «σοσιαλιστικές» ημέρες τους:

Από τη «συμμετοχική δημοκρατία» στα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα για λογαριασμό των ομολογιούχων και των μεγαλομετόχων.