Οπου βρεθούν κι όπου σταθούν δεν παραιτούνται από το στόχο τους να πείσουν τον ελληνικό λαό και τη νεολαία ότι το δικαίωμα στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία είναι μια... «ξεπερασμένη ιδέα». Ετσι πριν λίγες μέρες σε εκδήλωση παρουσίασης ενός βιβλίου για τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, υπήρξαν προσκεκλημένοι - όπως ο πρώην υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης - που άδραξαν την ευκαιρία για να επαναλάβουν την... «ανάγκη» τα πανεπιστήμια να δεθούν στις απαιτήσεις της αγοράς, την «ανάγκη» να μην υπάρχει επιθετικότητα απέναντι στις επιχειρήσεις, την «ανάγκη» να συρθούμε πίσω από το άρμα της ΕΕ.

Από κοντά και ένα... στέλεχος της αγοράς, που μιλούσε εξ ονόματος μιας ΜΚΟ που έχει στόχο την «ανάδειξη της ιστορικής και πολιτιστικής παρουσίας της Μεσσηνιακής Καστροπολιτείας στη διαχρονική πορεία του Ελληνισμού»...!!! Τι ζήτησε αυτός ο κύριος; «Διευκόλυνση δημιουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων... Θεσμικό πλαίσιο για μερική απασχόληση φοιτητών σε επιχειρήσεις... Ενίσχυση πανεπιστημίων που εξασφαλίζουν προσαρμογή του προγράμματός τους στις ανάγκες της αγοράς» κλπ.

Είναι λογικό ο καθένας (μα κυριολεκτικά ο... καθένας) να μιλάει για τις ανάγκες της τάξης στην οποία ανήκει. Το πρόβλημα είναι ότι προσπαθούν να μας πείσουν πως αυτά είναι προς το συμφέρον καθολικά της κοινωνίας. Ομως κάθε ποτάμι έχει δύο όχθες και είναι η ώρα για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να επιλέξουν σε ποια από τις δύο θα σταθούν και θα δώσουν τη μάχη τους.