Εντονη συγκίνηση και μεγάλη περηφάνια ήταν τα συναισθήματα που επικράτησαν στην εκδήλωση μνήμης και τιμής για τον Γιάννη Πατάκη, που διοργάνωσε ο Δήμος Νίκαιας Λάρισας και στην οποία παραβρέθηκε πλήθος κόσμου. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε η τελετή ονοματοθεσίας του Κλειστού Γυμναστηρίου Νίκαιας και της οδού που διέρχεται μπροστά από αυτό, στα οποία δόθηκε το όνομα του Γιάννη Πατάκη, όπως ομόφωνα είχε αποφασίσει το Δημοτικό Συμβούλιο Νίκαιας.

Στη συνέχεια, στην κεντρική πλατεία του χωριού, παρουσιάστηκε μικρό αφιέρωμα στη ζωή και στη δράση του Γιάννη Πατάκη, στο οποίο αναδείχτηκε η προσφορά του στο λαό της περιοχής και, γενικότερα, της χώρας μας. Στην εκδήλωση παραβρέθηκε η σύντροφος στη ζωή του Γιάννη Πατάκη, Μιμίκα και ο γιος του Δημήτρης, αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γ. Χώτο, μέλος της ΚΕ και γραμματέα της Επιτροπής Θεσσαλίας του Κόμματος, καθώς, επίσης, εκπρόσωποι της Περιφέρειας Θεσσαλίας, της Νομαρχίας και του Δήμου Λάρισας, ο δήμαρχος Νίκαιας, Ρ. Κομίτσας, ο Β. Μπούτας και ο Ρ. Μαρούδας, πρόεδροι των Ενωτικών Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας και Λάρισας, αντιστοίχως, ο Τ. Τσιόγκας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας κ.ά.

Στην ομιλία του ο Ν. Ζιαβλάκης, μέλος του ΔΣ του Πολιτιστικού Οργανισμού του δήμου, τόνισε, ιδιαίτερα, ότι η συνεπής κομμουνιστική στάση, καθώς και η αγωνιστική δράση του Γιάννη Πατάκη ήταν που του εξασφάλισαν τη βαθιά εκτίμηση που απολάμβανε από τους ανθρώπους του μόχθου, ανεξαρτήτως, μάλιστα, πολιτικών πεποιθήσεων και κομματικών προτιμήσεων. Αναφερόμενος στην αγάπη που έτρεφε για την ιδιαίτερη πατρίδα του, επισήμανε ότι ως βουλευτής, ευρωβουλευτής, συνδικαλιστής ασχολήθηκε με θέματα και ζητήματα πανελλήνιας διάστασης και πανευρωπαϊκής εμβέλειας, αλλά ποτέ δεν ξέχασε τα «μικρά προβλήματα» της Νίκαιας και, μάλιστα, πολλές φορές έδινε σ' αυτά προτεραιότητα.

Ομως - συνέχισε - ο Γιάννης Πατάκης δεν ήταν «τοπικιστής». Αυτό δεν του το επέτρεπε, άλλωστε, ούτε ο χαρακτήρας του, ούτε και η κομμουνιστική ιδεολογία του. Πίστευε ότι η κοινότητα μπορεί ν' αποτελέσει το οργανωμένο κύτταρο μιας νέας κοινωνίας, η οποία θα είναι σε θέση να δημιουργεί, να διατηρεί και να διαφυλάσσει ανθρώπινες σχέσεις που θα στηρίζονται στη δημιουργική συνεργασία και όχι στον ανταγωνισμό, στην αλληλεγγύη και όχι στην αλληλοεξόντωση, στην αλληλοβοήθεια και όχι στην εκμετάλλευση. Δηλαδή, τη σοσιαλιστική κοινωνία που ποτέ δεν έπαψε να ονειρεύεται και για την οποία ποτέ δε σταμάτησε να παλεύει.

Αναφερόμενος στη συνδικαλιστική δράση του Γιάννη Πατάκη, στάθηκε στους αγώνες υπέρ των συμφερόντων, των δίκιων και των οραμάτων της μικρομεσαίας αγροτιάς, αλλά και της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Καταλήγοντας ο Ν. Ζιαβλάκης, τόνισε: Η απόδοση τιμής από το δήμο μας στο πρόσωπο του Γιάννη Πατάκη είναι χρέος και καθήκον. Κι αυτή η οφειλόμενη απόδοση τιμής θα έχει περισσότερη αξία, αν δε μείνει μόνο στα λόγια και δεν αρκεστεί σε κάποιες συμβολικές ενέργειες, αλλά συνδυαστεί με πολιτικές πράξεις και έργα που θα κινούνται στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των συμφερόντων των συντοπιτών μας...