Κάθε φορά που οι εταίροι του δικομματισμού τραβούν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας, επιδιδόμενοι, όπως αυτές τις μέρες, σε μιαν ασύστολη εκλογολογία και προεδρολογία, στο παρασκήνιο περνούν το ένα μετά το άλλο τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, χωρίς πολλές πολλές συζητήσεις, χωρίς σχεδόν καμία δημοσιότητα, έτσι ώστε η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να μην πάρουν μυρωδιά από τις πομπές του δικομματισμού, που αύριο θα κληθούν να τις πληρώσουν πάρα πολύ ακριβά.

Η «ατζέντα» των ημερών δεν αφήνει καμία αμφιβολία πως για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αυτό που πρυτανεύει είναι το συμφέρον της πλουτοκρατίας και του ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού. Το περιεχόμενό της ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου στην εργατική τάξη και συνολικά στο λαό, καθώς προωθούνται η τετραήμερη απασχόληση, νέο χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση, παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας, εφαρμογή της βαθιά αντιδραστικής συμφωνίας Μπολκεστάιν, που ενισχύει τα μονοπώλια στον τομέα των υπηρεσιών και πλήττει μισθούς, συμβάσεις, μικρομεσαίους ελευθεροεπαγγελματίες. Προωθούνται νέα φοροεπιδρομή, αντιδραστικά μέτρα αυταρχισμού και καταστολής, περιστολής λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ολα αυτά, προστιθέμενα στα μέτρα που ήδη έχουν παρθεί και έχουν οδηγήσει τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην απόγνωση, είναι φανερό ότι σκιαγραφούν ένα ακόμα πιο ζοφερό αύριο.

Για όλα αυτά, καμία συζήτηση δε γίνεται. Τσιμουδιά απ' όλους εκείνους που από τη θέση τους υπηρετούν την άρχουσα τάξη. Αντί γι' αυτά που βασανίζουν τους ανθρώπους του μόχθου, η συζήτηση «ανάβει» για το αν και πότε θα γίνουν εκλογές και με ποιο πρόσχημα. Τυχαία; Οχι, βέβαια. Θέλουν τον λαό στην άγνοια. Θέλουν το κίνημα χειροπόδαρα δεμένο, παροπλισμένο, στην αδράνεια, στην απογοήτευση και τη μοιρολατρία. Σε τέτοια θέση δηλαδή, ώστε να μην αποτελέσει κίνδυνο για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Θα τους γίνει η χάρη; Δεν πρέπει. Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν έχουν περιθώριο να χάσουν άλλο χρόνο. Αν όχι χτες, σήμερα απαιτείται η πύκνωση των γραμμών του ταξικού κινήματος, η ανάπτυξη αγώνων σε κατεύθυνση σύγκρουσης με αυτήν την πολιτική και την τάξη που εκφράζει. Ο λαός να γυρίσει την πλάτη στην εκλογολογία και να υποδεχτεί τις κάλπες, όποτε κι αν στηθούν, μαχόμενος, με ταξικούς αγώνες. Να κλείσει τα αυτιά του στη δημαγωγία των εταίρων του δικομματισμού. Μπορεί να τσακώνονται για το πάπλωμα, αλλά μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι, την ίδια πολιτική, την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική.

Ο λαός να πορευτεί ως τις εκλογές και μετά απ' αυτές έχοντας καθαρό στη συνείδησή του πως μόνο με την αντιμονοπωλιακή πάλη του μπορεί να παρεμποδίσει τα χειρότερα που ήρθαν και έπονται, να αποσπάσει μέτρα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του. Και την ώρα της κάλπης να έχει εξίσου καθαρό στη συνείδησή του πως κριτήριο για την ψήφο του είναι τα συμφέροντά του, αυτοί που τα υπονομεύουν, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, να ηττηθούν. Να ισχυροποιηθεί το κόμμα που τα υπερασπίζεται, το ΚΚΕ. Ισχυρό ΚΚΕ, ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα, είναι ο μόνος δρόμος που έχει να επιλέξει ο λαός σήμερα, για να βρει αύριο τη διέξοδο του άλλου δρόμου ανάπτυξης προς όφελός του.