Την κάθετη άρνηση του ΚΚΕ να δεχτεί οποιαδήποτε παρέμβαση του αστικού κράτους στη σχέση του Κόμματος με τα μέλη του, τους οπαδούς και τους φίλους, σχέση που υπακούει αποκλειστικά και μόνο στις αρχές λειτουργίας που καθορίζονται από το Καταστατικό μας, επανέλαβε για μια ακόμη φορά χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε συνέντευξη Τύπου του Κόμματος, σχετικά με τις θέσεις του ΚΚΕ για το σχεδιασμό της κυβέρνησης να επιβάλει αποκλειστική επιχορήγηση των κομμάτων από το κράτος. Στην εισηγητική της τοποθέτηση, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

«Το ΚΚΕ λέει καθαρά και απερίφραστα δημόσια και με διαφάνεια αυτό που πιστεύει. Δε θα κάνουμε αυτό που τα άλλα κόμματα κάνουν, που, από τη μια μεριά, πρωτοστατούν ή καμώνονται πως θέλουν να καταργηθεί η λεγόμενη ιδιωτική χρηματοδότηση, ενώ ψάχνουν να βρουν τρόπους και παράθυρα για να την ξεπεράσουν.

Αλλο πράγμα η λεγόμενη ιδιωτική χρηματοδότηση και άλλο πράγμα η μίζα και το μαύρο πολιτικό χρήμα, η οικονομική εξάρτηση από οικονομικά μεγαθήρια. Δε μας αφορά.

Η συζήτηση που ξεκίνησε στα πλαίσια της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας του ελληνικού Κοινοβουλίου για τον τρόπο χρηματοδότησης των κομμάτων δεν είναι καινούργια. Το γεγονός ότι ο προβληματισμός έρχεται και ξαναέρχεται όταν ξεσπάσει ένα πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο, δε μας οδηγεί στη μονόπλευρη σκέψη ότι πρόκειται για μια δημαγωγική απάντηση, αποκλειστικά και μόνο.

H δήθεν κατάργηση του "μαύρου πολιτικού χρήματος" έχει δύο στόχους:

Α) Να ελέγξει τα κόμματα που άμεσα αποτελούν μέρος της αστικής εξουσίας, ώστε η αστική διακυβέρνηση να μη γίνεται ευάλωτη από τους εκάστοτε ανταγωνισμούς των μονοπωλίων, να μη φθείρεται στη λαϊκή συνείδηση από την αποκάλυψη συγκεκριμένων γεγονότων άμεσης διασύνδεσης κομμάτων - μονοπωλίων.

Β) Να βάλουν εμπόδια στις πολιτικές δυνάμεις που αντιστρατεύονται την κυρίαρχη πολιτική, ειδικότερα να ετοιμάσουν το έδαφος για το χτύπημα του λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ.

Είναι αντίστοιχη με την επιδίωξη της ΕΕ, να κατοχυρώσει, να στηρίξει οικονομικά πανευρωπαϊκά κόμματα που αυτά θα παίρνουν μέρος και στις εκλογές. Σαφής ο στόχος να περάσει σε δεύτερη μοίρα ή να αποδυναμωθεί στη συνείδηση των μαζών το εθνικό πεδίο πάλης, και να πάρει προβάδισμα η πανευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική συνείδηση, να εμφανισθεί ότι δεν έχει νόημα η ανατροπή της κυρίαρχης εξουσίας στο εθνικό επίπεδο. Είμαστε αντίθετοι με το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ. Είναι άλλο πράγμα η εθελοντική συνένωση, άλλο πράγμα η εθελοντική κοινή δράση με οποιαδήποτε μορφή, αλλά δεν πρόκειται να μας εκβιάσει ή δελεάσει το οικονομικό κίνητρο.

Με τα σημερινά δεδομένα, πρέπει να πούμε ότι στη συζήτηση αυτή πρωτοστατούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενώ ο ΣΥΝ πριν και ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια πρωτοστατεί, καθώς έχει βγάλει από το μυαλό του και το πρόγραμμά του κάθε έννοια κοινωνικής αλλαγής στο εθνικό πεδίο, παρά μόνο εναλλαγή αστικών και μικροαστικών κομμάτων στο Κοινοβούλιο. Ο ΛΑ.Ο.Σ. παίζει το ρόλο του "δούρειου ίππου", του εκτελεστή συμβολαίων, πότε για να βοηθήσει τη ΝΔ, πότε το ΠΑΣΟΚ. Στο δίχρονο και σήμερα παίζει καθαρά το ρόλο του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες του λαού και τα προβλήματά του, η δημαγωγία του ΛΑ.Ο.Σ. είναι κάτι παραπάνω, βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Αποτελεί ψέμα και κοροϊδία, προκλητικό εμπαιγμό ότι θα καταργηθεί η διαφθορά με την ψευδεπίγραφη διαφάνεια των οικονομικών των κομμάτων. Ο λαός καταλαβαίνει πολύ καλά ότι η διαφθορά, όπως και η εγκληματικότητα, δεν καταργείται απλά με νόμους όσον αφορά τα κόμματα που δέχονται το μαύρο χρήμα, που δέχονται τα δωράκια των επιχειρηματιών, θα ενοχλούνται μόνο ψάχνοντας να βρουν λογιστικά τερτίπια για να μη φαίνεται ο χρηματοδότης.

Είναι, επίσης, παραπλανητική η άποψη ότι το "μαύρο πολιτικό χρήμα" εκφράζει τη σχέση κομμάτων με κάποια μονοπώλια. Πηγή του είναι η σχέση οικονομικής κυριαρχίας - πολιτικής εξουσίας, δηλαδή η σχέση κρατικών - οικονομικών παραγόντων και αυτή δεν αλλάζει με τον τρόπο χρηματοδότησης των κομμάτων.

Τα κόμματα που έχουν λόγο να κρύψουν κάποιες πηγές χρηματοδότησης θα βρουν τρόπο και το λαό να ξεγελάνε και αυτά να μη χάνουν. Το σημαντικό είναι ότι η διαφάνεια δεν πρόκειται να καταργήσει ούτε τη φτώχεια και την ανεργία, ούτε τις συλλογικές συμβάσεις πείνας, ούτε τις ιδιωτικοποιήσεις, ούτε την κυριαρχία των μονοπωλίων, ούτε την ανάθεση σε αυτά έργων που πλουτίζουν και βάζουν χαράτσι στο λαό.

Η πολιτική και η οικονομία έχουν διαλεκτική σχέση μεταξύ τους. Γι' αυτό κανένας νόμος δεν μπορεί να διαχωρίσει την οικονομική κυριαρχία των μονοπωλίων και την πολιτική εξουσία. Υπάρχει συγκεντρωμένη πείρα σε όλα σχεδόν τα κράτη - μέλη της ΕΕ, όπως και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, όπου η μπόχα των σκανδάλων έχει γίνει ανυπόφορη, όπου ψηφίζονται νόμοι και νέοι νόμοι για την ηθική στην πολιτική και τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα.

Και μόνο η αναποτελεσματικότητα των μέτρων που έχουν παρθεί είναι απόδειξη ότι τα σκάνδαλα δεν είναι μια ασθένεια του συστήματος που το χτυπά σε μια ή άλλη φάση, αλλά πρόβλημα σύμφυτο με το καθεστώς της ταξικής εκμετάλλευσης, είναι το εποικοδόμημα του βασικού νόμου του καπιταλιστικού συστήματος που αφορά την πραγματοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους, την εξασφάλιση της "διαιώνισής του".

Υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη και διεθνώς, που καταδείχνουν με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι η αποκάλυψη υπαρκτών σκανδάλων, η μεγέθυνση σκανδάλων, η χρησιμοποίηση συκοφαντίας ακόμα και για ανύπαρκτα σκάνδαλα χρησιμοποιήθηκαν και ως μέθοδοι πολιτικού ανταγωνισμού ανάμεσα σε αστικά κόμματα, ανάμεσα σε στελέχη των ίδιων των αστικών κομμάτων, εκεί δηλαδή που ανθεί η προσωπική φιλοδοξία και η ανάδειξη πάση θυσία.

Τα σκάνδαλα χρησιμοποιήθηκαν επίσης από ιμπεριαλιστικά κράτη εναντίον κυβερνήσεων της αρεσκείας και προτίμησής τους όταν ήλθε το πλήρωμα το χρόνου να αλλάξει ο ''Μανωλιός και να βάλει τα ρούχα του αλλιώς''. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης στον ανταγωνισμό των μονοπωλίων και μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και όταν πρυτάνευε το ιδιοτελές συμφέρον ανάμεσα σε αστούς πολιτικούς και αστικά κόμματα, οι συνέπειες των δήθεν νόμων εξυγίανσης από τα σκάνδαλα έπλητταν το εργατικό, το λαϊκό κίνημα, τα κομμουνιστικά κόμματα.

Το όλο "εγχείρημα" περί "διαφάνειας" και "αυτονομίας" των κομμάτων είναι καθαρός, καραμπινάτος αποπροσανατολισμός, είναι συγκάλυψη της αλήθειας ότι τα αστικά κόμματα είναι πλήρως ταυτισμένα με όλο το σύστημα. Είναι μέρος του βάρβαρου και σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Θεωρούμε σκόπιμο να προειδοποιήσουμε το λαό ότι πίσω από την ψεύτικη επιχείρηση ''ελληνικά καθαρά χέρια'' κρύβονται ακόμα πιο επώδυνα και αυταρχικά για το λαό μέτρα.

Το ΚΚΕ δεν πρόκειται, με πρόσχημα τη διαφάνεια, να επιτρέψει καμιά μορφή παρέμβασης στην εσωτερική του λειτουργία. Συγκεκριμένα:

• Πραγματοποιείται ετήσιος έλεγχος από ορκωτούς λογιστές στις δαπάνες που χρηματοδοτούνται από το κράτος.
• Πραγματοποιείται έλεγχος από ορκωτούς λογιστές στις εκλογικές δαπάνες που επίσης χρηματοδοτούνται από το κράτος.
• Γίνεται έλεγχος από το ΙΚΑ για τις καταβαλλόμενες ασφαλιστικές εισφορές.
• Γίνεται έλεγχος απόδοσης από την αρμόδια Εφορία του Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών, του ΕΤΑΚ κ.ά.
• Σε ό,τι αφορά τη δραστηριότητα του Κόμματος για την ημερήσια έκδοση του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, την έκδοση μαρξιστικού βιβλίου, την έκδοση πολιτικού, λογοτεχνικού βιβλίου, τη ραδιοτηλεοπτική προβολή των θέσεών μας και της πολιτικής μας μέσω του "902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ στα FM", έχουμε αποδεχτεί το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο και αυτές τις λειτουργίες μας τις εκτελούμε μέσω επιχειρήσεων που έχουν τη μορφή ανώνυμης εταιρείας. Αυτές οι επιχειρήσεις υπόκεινται τακτικά σε πλήρη λογιστικό, νομικό, ασφαλιστικό και φορολογικό έλεγχο.

Αρνούμαστε οποιαδήποτε παρέμβαση του αστικού κράτους στη σχέση του Κόμματος με τα μέλη του, τους οπαδούς και τους φίλους, σχέση που υπακούει αποκλειστικά και μόνο στις αρχές λειτουργίας που καθορίζονται από το Καταστατικό μας.

Δεν αποδεχόμαστε ούτε χάριν υψηλών χρηματοδοτήσεων, ούτε από λόγους πίεσης και φόβου, να κοινοποιήσουμε με οποιονδήποτε τρόπο στο αστικό κράτος τα ονόματα των μελών μας, των φίλων και οπαδών, ακόμα και φίλων και οπαδών άλλων κομμάτων που θέλουν να στηρίζουν οικονομικά το ΚΚΕ. Θα προστατεύσουμε και σήμερα και στο μέλλον τους χιλιάδες ενισχυτές μας που στηρίζουν το Κόμμα μας ανιδιοτελώς, ακόμα και από το υστέρημά τους.

Δεν αποδεχόμαστε να διακόψουμε τη δοκιμασμένη εδώ και 91 χρόνια σχέση με τους οπαδούς και φίλους μας, στις πιο διαφορετικές συνθήκες, που μας ενίσχυαν και μας ενισχύουν και μέσω ειδικών οικονομικών εξορμήσεων. Η οικονομική ενίσχυση αποτελεί και ένα είδος πολιτικής σχέσης με το Κόμμα μας που εγγυάται ότι θα χρησιμοποιήσει τα οικονομικά του μέσα αποκλειστικά και μόνο για την οργάνωση της λαϊκής πάλης, για την κοινωνική και διεθνιστική αλληλεγγύη.

Είναι και η σχέση αυτή μια από τις πολλές μορφές που παίρνει η πολιτική πάλη. Και μάλιστα όταν η πλουτοκρατία ενισχύει ποικιλοτρόπως τα αστικά κόμματα, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ενώ δείχνει συμπάθεια έστω και ανοχή απέναντι σε κόμματα που δεν αμφισβητούν το κοινωνικοοικονομικό καπιταλιστικό σύστημα, άρα τη δική της εξουσία.

Δε θα επιτρέψουμε οποιαδήποτε επέμβαση στην εσωτερική λειτουργία του Κόμματος κατοχυρωμένη καταστατικά και γνωστή επίσης και δημόσια, αφού το Καταστατικό μας αποτελεί δημόσιο ντοκουμέντο.

Η αποκαλούμενη ιδιωτική χρηματοδότηση του ΚΚΕ αφορά αποκλειστικά το Κόμμα και τις συνδρομές - ενισχύσεις. Επομένως, δεν είναι ιδιωτική με κριτήρια επιχειρησιακά, επιχειρηματικά. Το ΚΚΕ στο Καταστατικό του αναγράφει ότι μπορεί, και εννοείται όταν υπάρχουν προϋποθέσεις, να ασκεί επιχειρηματική δράση. Και αυτή, όπως όλες οι παρεμβάσεις μας, είναι απολύτως υποταγμένη σε ένα σκοπό, να βοηθήσει την πολιτική και μαζική δράση του Κόμματος, την πάλη για την προώθηση της στρατηγικής του που είναι επεξεργασμένη με βάση τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της αυτοαπασχολουμένων και της φτωχής αγροτιάς.

Τα αποτελέσματα της οικονομικής δραστηριότητας του ΚΚΕ είναι απολύτως ορατά στα παρακάτω:

• Στο Κτίριο της ΚΕ και στα ιδιόκτητα γραφεία αρκετών Κομματικών Οργανώσεων που μας επιτρέπει να μην εξαρτιόμαστε από την αγορά μίσθωσης ακινήτων, τις αυξήσεις ενοικίων, ή τις διάφορες συγκυρίες που οδηγούν σε διακοπή συμβολαίων, αναζήτηση νέων γραφείων για ενοικίαση.
• Στον Ραδιοτηλεοπτικό σταθμό του "902".
• Στην "Τυποεκδοτική", που εξασφαλίζει αυτοδύναμα την έκδοση του "Ριζοσπάστη" και των διάφορων εντύπων μας.
• Στη ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ για την έκδοση βιβλίων, λευκωμάτων.
• Στη λειτουργία του ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ "ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ".
• Στη λειτουργία του ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ.
• Στη λειτουργία του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών.
• Στην ανέγερση νέου κτιρίου για τη φύλαξη και προβολή του Ιστορικού Αρχείου του Κόμματος, που αναμένεται να ξεκινήσει σύντομα.
• Στη λειτουργία κομματικών γραφείων σε κάθε πόλη, κεφαλοχώρι, μεγάλη γειτονιά.
• Στις πρωτοβουλίες διεθνούς εμβέλειας που αναπτύσσει το ΚΚΕ για την ανασύνταξη του Διεθνούς Κομμουνιστικού και Εργατικού Κινήματος.

Το ΚΚΕ διαθέτει ελεγκτικούς μηχανισμούς μέσα στο Κόμμα, τις Επιτροπές Οικονομικού Ελέγχου που εκλέγονται από κομματικά Σώματα και όχι από τα καθοδηγητικά όργανα. Σε όλη την κλίμακα του Κόμματος γίνεται έλεγχος και για τα παραστατικά εσόδων και εξόδων, αλλά και για τη σκοπιμότητα των εξόδων, σε τακτά διαστήματα.

Το ΚΚΕ σε όλη την κλίμακα ασκεί έλεγχο στα στελέχη και μέλη του που είναι εκλεγμένα σε δημόσια αξιώματα. Εκεί που υπάρχει αποζημίωση, στους βουλευτές και ευρωβουλευτές ως τους δημάρχους, τα συνδικαλιστικά στελέχη ή άλλα μέλη επιτροπών, το Καταστατικό ορίζει ότι τα έσοδα καταβάλλονται στο Κόμμα ή σε συνδικαλιστικές παρατάξεις ανάλογα με την περίπτωση. Οι βουλευτές και ευρωβουλευτές έχουν ως εισόδημα τον κομματικό μισθό και όταν συνταξιοδοτούνται επίσης δεν εισπράττουν τη βουλευτική σύνταξη, αλλά τη σύνταξη του ασφαλιστικού οργανισμού τους, όπως όλοι οι εργαζόμενοι.

Είναι αδιανόητο να έχει προσωπικά έσοδα ένα μέλος του Κόμματος που προέρχονται από την πολιτική του δράση. Το ΚΚΕ σε όλη την κλίμακα αναλαμβάνει τα έξοδα της πολιτικής του δραστηριότητας. Χαρακτηριστικό της λειτουργίας του ΚΚΕ είναι ότι η ροή των εσόδων διαμορφώνεται κυρίως από τα κάτω, από τη δράση των ΚΟΒ. Οι Κομματικές Οργανώσεις περιοχών δίνουν ένα ορισμένο ποσοστό στην ΚΕ για τις πανελλαδικές ανάγκες, και κρατούν το μεγαλύτερο μέρος που το διαχειρίζονται για τις δικές τους ανάγκες.

Το ΚΚΕ ασκεί συγκεκριμένο ατομικό έλεγχο για το πώς μέλη και στελέχη του, εκλεγμένα σε όργανα του κινήματος ή σε θεσμικά όργανα, διαχειρίζονται τους αντίστοιχους οικονομικός πόρους στο μέτρο της ευθύνης τους. Στις σπάνιες, είναι αλήθεια, περιπτώσεις, που εξακριβώθηκε ότι εκλεγμένα μέλη του δεν άσκησαν σωστά ή με έντιμα μέσα τη διαχείριση, αυτά διαγράφονται και δημοσιοποιείται η διαγραφή διά του κομματικού Τύπου. Διαγράφονται επίσης μέλη ή στελέχη που υποκύπτουν στις πιέσεις της εργοδοσίας. Πρόκειται για σπάνιες περιπτώσεις, κατ' εξαίρεση του κανόνα. Η απομάκρυνσή τους συνιστά χαρακτηριστικό των αρχών λειτουργίας και κανόνων που ισχύουν στο ΚΚΕ.

Το Κόμμα που έδωσε χιλιάδες νεκρούς, τραυματισμένους και γενικά κυνηγημένους από το αστικό σύστημα δεν ανέχεται ούτε έναν κομμουνιστή ή κομμουνίστρια που δε δικαιώνει τον τιμημένο τίτλο του Κόμματος, την Ιστορία του, το σκοπό για τον οποίο υπάρχει και αγωνίζεται το ΚΚΕ.

Απαντάμε σε μερικούς που μας στέλνουν μηνύματα εκβιασμού ότι όχι μόνο δε θα υποκύψουμε αλλά θα πάρουν την πρέπουσα απάντηση. Το ΚΚΕ αποτελεί ξεχωριστό, πάγιο, διαχρονικά, στόχο του αστικού κράτους, των αστικών πολιτικών δυνάμεων και των συνεταίρων τους.

Η 90χρονη και πάνω Ιστορία του ΚΚΕ, όπως και η αντίστοιχη Ιστορία του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, και βεβαίως η πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, αποκαλύπτουν με πολύ καθαρό τρόπο ότι η αστική τάξη, το αστικό πολιτικό σύστημα χάιδευε και εκθείαζε κάθε δείγμα ή υπόνοια παρέκκλισης από τις αρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού, της επαναστατικής στρατηγικής, ενώ η επίθεση γινόταν λυσσαλέα, ακόμα και με τα πιο βάρβαρα και απάνθρωπα μέσα, όταν το κομμουνιστικό κίνημα σταθερά και μαχητικά αντιπάλευε τον εσωτερικό και διεθνή ταξικό αντίπαλο.

Οσο πιο σταθερό και μαχητικό ήταν και είναι το ΚΚΕ, τόσο η επίθεση γίνεται πιο ανοικτή, πιο βρώμικη, με συκοφαντίες και μέτρα καταστολής. Ενοχλεί, γιατί διέψευσε τις ελπίδες ότι θα έμπαινε στη μηχανή του κιμά της αντεπανάστασης, ότι δε θα άντεχε και δε θα είχε την ικανότητα να προσαρμοσθεί στα νέα καθήκοντα, στις εξελίξεις.

Ενοχλεί η στρατηγική του ΚΚΕ, η άμεση παρέμβασή του, γιατί είναι η δύναμη εκείνη που μπορεί να διαμορφώσει σε ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο μέρος μια ριζοσπαστική συνείδηση. Ενοχλεί το σύνθημα, "δίκαιο είναι το δίκιο του εργάτη" ακόμα περισσότερο από πριν. Αυτό το σύνθημα το λέμε 30 χρόνια τώρα, ενοχλεί γιατί αυτό σήμερα βάζει έναν άλλο τρόπο σκέψης. Ενοχλούν οι θέσεις για το σοσιαλισμό, η πολιτική του Μετώπου, η λαϊκή εξουσία».