Τον ακήρυχτο πόλεμο για τη μοιρασιά των πηγών ενέργειας στη Μέση Ανατολή και την κεντρική Ασία καταγράφουν τα τηλεγραφήματα των ειδησεογραφικών πρακτορείων τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Εχει λοιπόν την αυτονόητη σημασία του να καταγραφούν περιληπτικά οι τρεις πρόσφατες εξελίξεις στο μέτωπο αυτό. Πρώτον, η κατοχική ιρακινή κυβέρνηση εκχώρησε στη βρετανική πολυεθνική BP και την κινεζική εταιρεία CNPC το δεύτερο μεγαλύτερο πετρελαϊκό κοίτασμα του πλανήτη, το κοίτασμα της Ρουμάιλα, αλλά δεν τα βρήκε, λόγω προμήθειας, για τα άλλα έξι πετρελαϊκά κοιτάσματα και τα δύο κοιτάσματα φυσικού αερίου της πολύπαθης αυτής χώρας.

Δεύτερον, πρόσβαση στα αχανή αποθέματα αργού πετρελαίου στο δυτικό Καζακστάν εξασφάλισε χτες η Κίνα, καθώς ανακοινώθηκε ότι ολοκληρώθηκε επιτυχώς η επέκταση του πετρελαιαγωγού μεταξύ των δύο χωρών. Το πρώτο τμήμα του αγωγού από το κεντρικό Καζακστάν μέχρι το Σινκιάνγκ στη δυτική Κίνα ολοκληρώθηκε το 2006. Η τελευταία διασύνδεση επεκτείνει τον αγωγό μέχρι τα πετρελαϊκά κοιτάσματα του Καζακστάν στην Κασπία.

Τρίτον, η ρωσική «Γκάζπρομ» και η αζέρικη εταιρεία ενέργειας «Socar» υπέγραψαν προχθές συμφωνία με την οποία η Ρωσία θα εκμεταλλεύεται ποσότητες φυσικού αερίου που προορίζονταν για την τροφοδοσία του, αμερικανικών συμφερόντων, αγωγού φυσικού αερίου «Nabuco». Η συμφωνία προβλέπει ότι το προσεχές έτος η «Γκάζπρομ» θα αγοράσει 500 εκατ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου... Μπορεί όλα αυτά να γίνονται αθόρυβα, αλλά το βέβαιο είναι ο λογαριασμός, που δεν αφορά μόνο την τιμή της βενζίνης, θα σταλεί στους λαούς τα επόμενα χρόνια...