Ολες σχεδόν οι εκθέσεις των μεγάλων ξένων «οίκων» (πολυεθνικών), αλλά και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΔΝΤ) που βλέπουν τις τελευταίες μέρες το φως της δημοσιότητας, επιβεβαιώνουν περίτρανα ότι οι οικονομίες των τριών μεγάλων «κέντρων» του ιμπεριαλισμού βρίσκονται στα πρόθυρα της ύφεσης (ΗΠΑ, ΕΕ) ή έχουν μπει ήδη βαθιά σε αυτή (Ιαπωνία). Από την άλλη, είχε ήδη ξεκινήσει και μετά το τρομοκρατικό χτύπημα επιταχύνθηκε μια προσπάθεια στήριξης των κερδών των πολυεθνικών με ευθεία κρατική παρέμβαση σε διάφορους τομείς και με ποικίλους τρόπους (φθηνό χρήμα, φορολογικά κίνητρα, δάνεια (αγύριστα), επιχορηγήσεις, κρατικές παραγγελίες κ.ο.κ.). Γενικότερα καταβάλλονται συστηματικές προσπάθειες αποφυγής της οικονομικής κρίσης, στο πλαίσιο πάντα ενός κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, όπου το κράτος περνάει τώρα περισσότερο στο «προσκήνιο» προς το γενικότερο όφελος των μονοπωλίων και του συστήματος. Οι νέες ισορροπίες της καπιταλιστικής οικονομίας και η νέα διάρθρωσή της, που θα προκύψει μετά την κρίση, είναι ένα θέμα που θα φανεί βέβαια αργότερα. Κάποιοι αστείοι όμως «θεωρητικοί» του νεοφιλελευθερισμού, που έφριτταν και στηλίτευαν την παρέμβαση του κράτους στην οικονομία, στην καλύτερη περίπτωση έχουν λουφάξει και στη χειρότερη δε διστάζουν να εμφανίζονται νοσταλγοί του Κέυνς. Αλλά τους απολογητές ποτέ δεν τους πιάνεις πουθενά.