Μ' αυτήν την «παρότρυνση», που απευθύνεται στον «Ριζοσπάστη» (και εμμέσως στο ΚΚΕ), για όσα έγραψε σχετικά με την ταινία «Το τελευταίο σημείωμα» του Π. Βούλγαρη, κλείνει το άρθρο της γνωστή και μη εξαιρετέα ιστοσελίδα, που τα προηγούμενα χρόνια έχει πρωτοστατήσει στην οπορτουνιστική επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ και στη στρατηγική του, καλώντας τα μέλη του ανοιχτά σε φραξιονισμό... Τα ίδια «μουρμουρίζουν» κι άλλες ιστοσελίδες - συγκοινωνούντα δοχεία.

Τα ίδια πάνω - κάτω λένε και διάφοροι γνωστοί διαγραμμένοι από το ΚΚΕ, άλλοι, επίσης γνωστοί, επιδιδόμενοι στο διαδικτυακό φραξιονισμό, καθώς και ορισμένοι δημοσιογραφούντες, που εμφανίζονται ως αυτόκλητοι «εκπρόσωποι» του ΚΚΕ και της κοσμοθεωρίας του. Ανάμεσά τους και κάποιοι που στο όνομα της υπεράσπισης της ταυτότητας των 200 ως μελών και στελεχών του ΚΚΕ, βγάζουν τη μεζούρα και μετράνε πόσες φορές ειπώθηκε η λέξη «κομμουνιστής», ή σε ποια πλάνα είχαν υψωμένες τις γροθιές, τι τραγούδια χόρεψαν βαδίζοντας θαρραλέα προς το θάνατο και άλλα παρόμοια. Ορισμένοι, πάλι, καταφεύγουν ακόμα και σε συγκρίσεις με άλλες πολιτικές ταινίες και το ιστορικό τους πλαίσιο, για να στοιχειοθετήσουν πάνω - κάτω τα ίδια.

Ως «Ριζοσπάστης», έχουμε γράψει τη γνώμη μας για «Το τελευταίο σημείωμα»: Πρόκειται για μια ταινία που χωρίς να αποτελεί ντοκιμαντέρ ή να έχει την πρόθεση να διδάξει Ιστορία, σέβεται την ιστορική, χρήσιμη αλήθεια και δίνει έναυσμα, ιδιαίτερα στους νεότερους, για να ψάξουν την πρόσφατη Ιστορία της ταξικής πάλης στη χώρα μας, που σφράγισαν με τη δράση του το ΚΚΕ και με το αίμα τους οι κομμουνιστές, όπως οι 200 εκτελεσμένοι της Καισαριανής. Είναι δηλαδή μια ταινία που, ανεξάρτητα από παρατηρήσεις, γνώμες κ.λπ., παίρνει θέση στο ζήτημα της διαπάλης απέναντι στη διεθνή εκστρατεία του κεφαλαίου για ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό. Αποτυπώνοντας την ανωτερότητα και το ηθικό μεγαλείο των κομμουνιστών, την υπεροχή της οργάνωσης και της κομμουνιστικής ιδεολογίας που «στραπατσάρισε» το ναζιστικό κτήνος.