Το Ανώτατο Δικαστήριο της Βενεζουέλας αποφάσισε την Κυριακή τη μετατροπή της ποινής του ηγέτη της αντιδραστικής αντιπολίτευσης Λεοπόλντο Λόπες σε κατ' οίκον περιορισμό «για λόγους υγείας». Ο Λόπες, πρόεδρος του Κόμματος «Λαϊκή Θέληση» (Voluntad Popular), έχει καταδικαστεί σε 14χρονη κάθειρξη (έχει εκτίσει τα τριάμισι χρόνια) ως υποκινητής των επεισοδίων αποσταθεροποίησης το 2014, που οδήγησε σε 43 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες, αλλά πλασάρεται ως «πολιτικός κρατούμενος». Η μετατροπή, που είχε ζητηθεί από τη σύζυγό του Λιλιάν Τιντόρι, δραστήριο μέλος του Κόμματος και πρωταγωνίστρια επίσης σε επεισόδια και δήθεν «ειρηνικές διαδηλώσεις», παρουσιάστηκε από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο ως βήμα «συμφιλίωσης και επιδίωξης της ειρήνης που έχει ανάγκη ο λαός».

Στη Βενεζουέλα, που βιώνει τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης και την αποτυχία της «αριστερής διαχείρισης» - και όχι του σοσιαλισμού, όπως αστικές και ρεφορμιστικές δυνάμεις παρουσιάζουν - υπάρχουν έντονες ελλείψεις σε βασικά αγαθά, πληθωρισμός στο 700% και τεράστια κοινωνικά προβλήματα, που αξιοποιεί η αντιδραστική αντιπολίτευση για να προωθήσει τα σχέδια της. Αυτά τα σχέδια στηρίζουν ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι ΗΠΑ και ΕΕ, που επιδιώκουν να επανακτήσουν αγορές στη Βενεζουέλα και γενικά στη Λατινική Αμερική τις οποίες πήραν άλλες ανταγωνιστικές δυνάμεις, όπως η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν. Η αντιπολίτευση, που ελέγχει το κοινοβούλιο (αλλά λόγω του προεδρικού συστήματος την κυβέρνηση έχει το Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ν. Μαδούρο), αντιδρά στο σχεδιασμό της κυβέρνησης για τις εκλογές στις 30 Ιούλη νέας Συντακτικής Συνέλευσης, και συνεχίζει τις βίαιες διαδηλώσεις ήδη 100 μέρες τώρα (με τους νεκρούς στις συγκρούσεις, θύματα της συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, να έχουν φτάσει τους 90). Επίσης, στις 16 Ιούλη έχει καλέσει τον λαό σε δημοψήφισμα που διοργανώνει για να απορρίψει την Συντακτική Συνέλευση και να απαιτήσει νέες εκλογές.

Η σύγκρουση στη Βενεζουέλα εκδηλώνεται με κλιμάκωση της ταξικής επίθεσης απευθείας από τους κεφαλαιοκράτες, που εξακολουθούν να ελέγχουν την παραγωγή. Επίσης σε τομείς της κυβερνητικής εξουσίας εκδηλώνεται έντονη αντιπαράθεση, με πιο χαρακτηριστική αυτή στο υπουργείο Εσωτερικών, όπου η Γενική Εισαγγελέας, που πριν στήριζε την κυβέρνηση, τώρα μιλάει για «αυταρχικό καθεστώς» και ερευνάται για ανοχή και ατιμωρησία των βίαιων ενεργειών της αντιπολίτευσης, ενώ έχει στήσει τον δικό της αντικυβερνητικό μηχανισμό.

Το ΚΚ Βενεζουέλας, που στήριξε κριτικά τα τελευταία 17 χρόνια τις κυβερνήσεις Τσάβες και τα μέτρα άμβλυνσης της ακραίας φτώχειας, έχει καλέσει το λαό να δυναμώσει την πάλη του τόσο ενάντια στις προσπάθειες ιμπεριαλιστικής επέμβασης όσο και ενάντια στο κεφάλαιο και τις προσπάθειες στο εσωτερικό της κυβέρνησης προώθησης της ταξικής συνεργασίας και του συμβιβασμού. Το ΚΚ Βενεζουέλας καλεί σε Αντιφασιστικό Αντιιμπεριαλιστικό Εργατικό Αγροτικό Λαϊκό Μέτωπο και συμμετέχει στη διαδικασία της Συντακτικής Συνέλευσης με δική του πλατφόρμα για να της δώσει επαναστατικό περιεχόμενο, στην προοπτική του πραγματικού σοσιαλισμού.