Σάββατο 8 Ιούλη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 13
ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ
Οι απαιτήσεις τους από την κυβέρνηση που θα προκύψει το Σεπτέμβρη

Εκτόξευση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας μέσω της τεχνολογικής εξέλιξης και καινοτομίας, ευελιξία για τις εργασιακές σχέσεις

Ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων, Ντίτερ Κεμπφ
Ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων, Ντίτερ Κεμπφ
«Η πολιτική καλείται τόσο σε εθνικό όσο και διεθνές επίπεδο να ενισχύει τη θέση των γερμανικών επιχειρήσεων στον παγκόσμιο ανταγωνισμό», υπογραμμίζει ο Σύνδεσμος Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) και διατυπώνει με ξεκάθαρο τρόπο τα καθήκοντα της κυβέρνησης που θα προκύψει από τις γερμανικές εθνικές εκλογές στις 24 Σεπτέμβρη. Οι Γερμανοί βιομήχανοι έχουν «βάλει στο χαρτί» τις συστάσεις τους για όλους τους οικονομικούς και πολιτικούς τομείς και δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στα «10 βασικά μηνύματα για τις εκλογές του 2017, για μια ισχυρή βιομηχανία που διαμορφώνει το μέλλον του αύριο».

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα, σε συνέχεια προηγούμενου δημοσιεύματος (1/7/2017), τα «θέλω» των Γερμανών βιομηχάνων στις εξής ενότητες: Ψηφιοποίηση της οικονομίας και της παραγωγής, έρευνα και ανάπτυξη, μεταφορές, Ενέργεια, φορολογία, ευελιξία στην εργασία. Πρόκειται για τις πιο «κρίσιμες», όπως οι ίδιοι τις χαρακτηρίζουν, προτεραιότητες του ισχυρότερου τμήματος του γερμανικού κεφαλαίου, που θα «εκτοξεύσουν» την παραγωγικότητα της εργασίας και την ανταγωνιστικότητα. Απαιτήσεις που αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν ενσωματωθεί μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, τόσο στην ασκούμενη πολιτική από τον σημερινό κυβερνητικό συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών (CDU/CSU) και Σοσιαλδημοκρατών (SPD), όσο και στα προεκλογικά τους προγράμματα. Παράλληλα, για το γερμανικό λαό συνεχίζονται τα αντιλαϊκά μέτρα, οι εργασιακές σχέσεις - λάστιχο και δεν προβλέπονται παρά ορισμένα ψίχουλα από την υψηλή καπιταλιστική ανάπτυξη στην «ατμομηχανή της Ευρώπης».

Ψηφιοποίηση και έρευνα στην υπηρεσία του κεφαλαίου

Η «ψηφιοποίηση της παραγωγής και της βιομηχανίας» είναι το νούμερο 1 των απαιτήσεων του BDI, καθώς αυτή «θα κρίνει την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής βιομηχανίας», σημειώνει ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων, Ντίτερ Κεμπφ, και «χαιρετίζει τη δέσμευση για ψηφιοποίηση στο κοινό πρόγραμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU/CSU)», που παρουσιάστηκε τη Δευτέρα (3/7/2017). Με την υποστήριξη της πολιτικής, ο ψηφιακός μετασχηματισμός της βιομηχανίας μπορεί να γίνει η προσδοκώμενη πηγή κερδοφορίας για το γερμανικό κεφάλαιο, τονίζουν οι βιομήχανοι, αφού ανεβάζει την παραγωγικότητα και την ποιότητα.

Ετσι, οι επιχειρήσεις χρειάζονται τα επόμενα χρόνια: «Μεγαλύτερη ταχύτητα για την ευρυζωνική επέκταση, περισσότερες επενδύσεις στην ψηφιακή καινοτομία, πιο εξειδικευμένο προσωπικό, περισσότερη εμπιστοσύνη στην ασφάλεια πληροφορικής, περισσότερα επιχειρηματικά κεφάλαια για νεοσύστατες επιχειρήσεις και επιτάχυνση στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση». Μάλιστα, στις συστάσεις για την ΕΕ αναφέρονται ξεχωριστά στην «ψηφιοποιημένη ενιαία αγορά με ένα ενιαίο νομικό πλαίσιο» και ζητούν «γρήγορα αύξηση των επενδύσεων σε ψηφιακές υποδομές». «Η ψηφιοποίηση της βιομηχανίας μπορεί να οδηγήσει στην ΕΕ στη δημιουργία επιπλέον προστιθέμενης αξίας 250 δισ. ευρώ ανά έτος», προσθέτουν.

Για την προετοιμασία του «εργασιακού περιβάλλοντος» για την ψηφιοποίηση οι βιομήχανοι ζητούν: «Η εκπαίδευση και η διά βίου μάθηση να θεμελιωθούν στην κοινωνία, οι ψηφιακές δεξιότητες να διδάσκονται από νωρίς καιοι ευέλικτες μορφές εργασίας να μην εμποδίζονται από τις νομοθετικές ρυθμίσεις». Να σημειωθεί ότι στη Γερμανία σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι είναι με ελαστικές μορφές εργασίας και κάτω από τη λαϊκή δυσαρέσκεια συζητιέται προεκλογικά «ο περιορισμός των καταχρήσεων»...

Εξίσου ψηλά ιεραρχούν οι βιομήχανοι την «Ερευνα και Ανάπτυξη» και την «Καινοτομία» και εκφράζουν την ικανοποίησή τους για την προεκλογική «δέσμευση των Χριστιανοδημοκρατών για κρατική χρηματοδότηση της έρευνας». Αλλά και οι Σοσιαλδημοκράτες, με υποψήφιο καγκελάριο τον Μάρτιν Σουλτς, έχουν διαμορφώσει αντίστοιχη θέση για φορολογικά κίνητρα και χρηματοδότηση της έρευνας. Ετσι, «μια απλή και μη γραφειοκρατική υποστήριξη της Ερευνας και Ανάπτυξης θα επιτευχθεί την επόμενη νομοθετική περίοδο. Για τον BDI είναι πιο σημαντικό από ποτέ να υπάρξει αυτό το κίνητρο για όλες τις επιχειρήσεις», αναφέρει ο πρόεδρός του.

«Η ψηφιοποίηση και η παγκοσμιοποίηση έχουν κάνει ακόμη πιο επιτακτική την πίεση για καινοτομία. Ετσι, είμαστε εξαρτημένοι από ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη. Από το 1991 παρατηρείται μείωση της κρατικής βοήθειας για την έρευνα που διεξάγεται από τις επιχειρήσεις. Αυτή η τάση πρέπει να σταματήσει», λένε οι βιομήχανοι και ζητούν: «Να ενισχυθούν τα φορολογικά κίνητρα για την έρευνα και μέχρι το 2021 η κρατική χρηματοδότηση της έρευνας να ανέλθει στο 3,5% του ΑΕΠ».

Μεταφορές και ενεργειακή μετάβαση

Οι βιομήχανοι σημειώνουν ότι «μέχρι το 2030 θα γίνονται 38% περισσότερες οδικές εμπορικές μεταφορές» και ζητούν επείγουσα βελτίωση των υποδομών με τουλάχιστον 15 δισ. ευρώ το χρόνο να διατίθενται από το κράτος για δρόμους κυκλοφορίας. Επίσης, «πάνω από 350 εκατ. τόνοι ετησίως - περίπου το 20% των συνολικών μεταφορών - μεταφέρονται μέσω των σιδηροδρόμων», έτσι ζητούν «οι μεταφορές εμπορευμάτων μέσω των σιδηροδρόμων να γίνουν άμεσα πιο φθηνές. Το σχέδιο για τις Μεταφορές πρέπει να εφαρμοστεί από την κυβέρνηση γρήγορα και αποφασιστικά».

Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία των κινεζικών τελωνειακών αρχών που δημοσίευσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο «Σινχουά», σύμφωνα με τα οποία οι εμπορευματικές αμαξοστοιχίες φέρνουν ολοένα και περισσότερα γερμανικά προϊόντα στην Κίνα. Από πέρυσι το Μάη, μέσω της σιδηροδρομικής σύνδεσης Κίνας - Ευρώπης έχουν εισαχθεί γερμανικά προϊόντα αξίας άνω των 64 εκατ. γουάν, δηλαδή περίπου το 37% της συνολικής αξίας των εισαγόμενων προϊόντων μέσω των σιδηροδρόμων. Το ταξίδι με το τρένο διαρκεί γύρω στις 14 μέρες, περίπου ο μισός χρόνος που χρειάζεται η μεταφορά των εμπορευμάτων διά θαλάσσης.

Παράλληλα, η γερμανική βιομηχανία, αναζητώντας νέες πηγές κερδοφορίας αλλά και ενεργειακής απόδοσης, προωθεί την ηλεκτροκίνηση, καθώς και εναλλακτικά καύσιμα, «όπως ντίζελ, υβριδικά, βιοκαύσιμα και φυσικό αέριο». Στόχος των αυτοκινητοβιομηχανιών είναι μέχρι το 2020 να κυκλοφορούν ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, ανοίγοντας νέα πεδία κερδοφορίας.

Αναφορικά με την Ενέργεια ζητούν λιγότερες κρατικές επιβαρύνσεις των επιχειρήσεων στο ρεύμα των βιομηχανιών, καθώς «δίνονται πολλά δισ. ευρώ και υποχωρούν οι επιχειρήσεις στο διεθνή ανταγωνισμό». «Το 44,9% της τιμής ρεύματος είναι φόροι και εισφορές στη Γερμανία, τη στιγμή που ο αντίστοιχος μέσος όρος στην ΕΕ "28" είναι 22,2%, στη Γαλλία 15,4%, στην Πολωνία 7,7%, στη Σουηδία 1,2%», αναφέρουν. «Παράλληλα το ενεργειακό κόστος εμποδίζει την επιθυμητή ενεργειακή μετάβαση, καθώς το ρεύμα είναι πολύ ακριβό για να χρησιμοποιηθεί στις μεταφορές και στις εγκαταστάσεις», σημειώνει ο BDI και ζητά «το κόστος της ενεργειακής μετάβασης να μειωθεί γρήγορα».

Φοροελαφρύνσεις και κρατικές επενδύσεις

Αλλα μεγάλα καπιταλιστικά κράτη, «όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, έχουν ανακοινώσει σημαντικές μειώσεις στη φορολογία των επιχειρήσεων, αντίθετα με τη Γερμανία», υπογραμμίζει ο BDI και ζητά από τη νέα βουλή φοροελαφρύνσεις για το κεφάλαιο, την ώρα που τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα στη Γερμανία «εξανεμίζονται» από τη βαριά φορολογία.

«Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, την επόμενη νομοθετική περίοδο θα έχουμε πάνω από 100 δισ. ευρώ φορολογικά έσοδα. Ομοσπονδία, κρατίδια και κοινότητες μαζί θα έχουν πάνω από 280 δισ. ευρώ περισσότερα έσοδα. Είναι καιρός για μεταρρυθμίσεις στη φορολογία. Εχουν καθυστερήσει τα φορολογικά κίνητρα για την έρευνα, τη στιγμή που σε άλλα βιομηχανικά κράτη είναι αυτονόητα. Μόνο μια μείωση φόρου στο ύψος του 10% των δαπανών θα οδηγούσε σε επέκταση των επενδύσεων στην έρευνα κατά 14%», επιχειρηματολογεί ο BDI.

Επίσης, λόγω των αυξημένων φορολογικών εσόδων, «το κράτος θα έχει στην επόμενη νομοθετική περίοδο τα μέσα για να επενδύσει περισσότερο. Χρειαζόμαστε επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη, την ψηφιακή μετατροπή της οικονομίας και τις υποδομές. Περισσότερες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις θα μειώσουν το υψηλό εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας». Πολλές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και βασικά οι ΗΠΑ κατηγορούν έντονα τη Γερμανία για τα μεγάλα εμπορικά της πλεονάσματα και ζητούν τον περιορισμό τους στο πλαίσιο ενός τάχα «δίκαιου παγκόσμιου εμπορίου». Αλλά και μέσα στην ΕΕ αποτελεί σημείο αντιπαράθεσης της Γερμανίας με τα υπόλοιπα κράτη - μέλη.

Επίσης, για τη σταδιακή κατάργηση του φόρου αλληλεγγύης - που έχουν υποσχεθεί και οι δυο διεκδικητές της καγκελαρίας - οι βιομήχανοι ζητούν να γίνει πιο σύντομα.

Ευελιξία, ευελιξία, ευελιξία

Ιδιαίτερα μπροστά στην προσπάθεια ψηφιοποίησης της γερμανικής βιομηχανίας (σ.σ. «Βιομηχανία 4.0»), συζητιέται έντονα το «μελλοντικό εργασιακό τοπίο», με την ευελιξία να κυριαρχεί σε κάθε φράση των βιομηχάνων. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του BDI για την εξέλιξη της εργασίας έως το 2030, «το ευέλικτο πρόγραμμα εργασίας είναι από καιρό ο κανόνας» και στο μέλλον ο μέσος χρόνος εργασίας θα διαμορφωθεί στις 32 ώρες/4 μέρες τη βδομάδα. Εκτός από την αύξηση της ευελιξίας στο χρόνο εργασίας, οι βιομήχανοι βλέπουν και αντίστοιχη «ευελιξία στον τόπο εργασίας» (σ.σ. δουλειά από το σπίτι κ.λπ.), καθώς οι νέες τεχνολογίες θα το επιτρέπουν.

Ως προϋποθέσεις για την εποχή της ψηφιοποίησης οι Γερμανοί βιομήχανοι θέτουν την περισσότερη κατάρτιση και εξειδίκευση, ενώ οι ευκαιρίες της εξέλιξης (δηλαδή η εκτόξευση της κερδοφορίας) δεν θα πρέπει να εμποδίζονται από υπερβολική κρατική ρύθμιση (της αγοράς εργασίας). «Πρέπει να διατηρήσουμε την ευελιξία των επιχειρήσεών μας στο διεθνή ανταγωνισμό», έχουν δηλώσει παλιότερα.

Επίσης, βλέπουν μεγάλη «ακαμψία» στο συνταξιοδοτικό σύστημα και ζητούν περισσότερη «ευελιξία», δηλαδή κίνητρα παραμονής στην εργασία μέχρι τα βαθιά γεράματα. «Στο μέλλον, όποιος είναι σε καλή φυσική κατάσταση θα είναι αναγκαίος στην αγορά εργασίας ακόμη και σε μεγάλη ηλικία», λένε.

Ολα αυτά δείχνουν ότι στην καπιταλιστική ανάπτυξη, στο βωμό της ανταγωνιστικότητας θα θυσιάζονται πάντα οι ανάγκες και τα δικαιώματα. Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας δεν αξιοποιείται για την ολοένα βελτίωση της ζωής και της εργασίας, γιατί αυτό είναι ασύμβατο με τα καπιταλιστικά κέρδη.


Ε. Μ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ