Στο συγκεκριμένο καταυλισμό ζουν περίπου 2.000 άνθρωποι. Το 35% είναι Αφγανοί, το 30% Σύροι και οι υπόλοιποι Αφρικανοί, Ιρανοί και Κούρδοι. Στο ιατρείο του με την ευθύνη του ΚΕΕΛΠΝΟ λειτουργεί, παρά τις αυξημένες ανάγκες, μόνο η πρωινή βάρδια. Οι απογευματινές βάρδιες μπορεί να καλυφτούν από κάποια ΜΚΟ. Η δομή είναι κορεσμένη όπως και οι υπόλοιπες δομές της Αττικής, ωστόσο εξακολουθούν να τούς έρχονται και άλλοι πρόσφυγες. Αν και ο καταυλισμός δέχεται άτομα μόνο με λίστες, αρκετοί είναι αυτοί που φεύγουν από τα νησιά και υποβάλλουν αίτηση για φιλοξενία στον καταυλισμό, παρόλο που υπάρχουν μισοάδειες δομές στην επαρχία.

Οπως μας είπαν εργαζόμενοι, υπάρχουν προβλήματα στη συντήρηση των οικίσκων λόγω γραφειοκρατίας. Οι εργαζόμενοι απευθύνονται στις αρμόδιες υπηρεσίες, αλλά μέχρι να γίνει κάτι με τα χρήματα που πρέπει να εγκριθούν ή να παρθεί κάποιο μέτρο περνούν μήνες. Συχνά παρατηρούνται μικροπροβλήματα στα υδραυλικά και στα αιρκοντίσιον. Το πρόβλημα αξιοποιείται από ΜΚΟ. Τους δίνεται χώρος για να δρουν, αφού παίρνουν πιο... ευέλικτα χρηματοδότηση, είτε με απόφαση της κυβέρνησης είτε επειδή τα κοινοτικά κονδύλια οδηγούνται με μεγαλύτερη ευκολία σε αυτές τις οργανώσεις. Η χρηματοδότησή τους γίνεται απευθείας από την Υπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες.

Στον καταυλισμό εργάζονται 118 άτομα του δήμου Αθηναίων, με βάση τις 8μηνες συμβάσεις του ΟΑΕΔ. Αποτελούν το βοηθητικό προσωπικό και είναι 27 άτομα στην καθαριότητα, 14 στον έλεγχο, έξι φύλακες, τέσσερις ηλεκτρολόγοι, δύο υδραυλικοί, ένας οδηγός, δύο βρεφονηπιοκόμοι, δύο νηπιαγωγοί, πέντε δάσκαλοι, οκτώ νοσηλευτές, τέσσερις ψυχολόγοι, τέσσερις κοινωνικοί λειτουργοί, ένας γυμναστής, εφτά διοικητικοί, 13 διανομείς φαγητού, δώδεκα διανομείς υλικού. Πρόκειται για εργαζόμενους που αμείβονται με...495 ευρώ τον μήνα.

Στον τρίτο τομέα του καταυλισμού του Ελαιώνα συναντάμε τον Χισάμ και τη Ζαϊνάμ, ένα ζευγάρι κουρδικής καταγωγής από τη Συρία. Εχουν πέντε παιδιά. «Τον Φλεβάρη του 2016 περάσαμε με βάρκα στη Λέσβο», λέει ο άντρας. «Τα είδαμε όλα με τα μάτια μας. Το Λιμενικό μας "τράβηξε" όταν πλησιάσαμε την ακτή. Το ζευγάρι περιμένει να μετεγκατασταθεί σε άλλη χώρα της ΕΕ. Εχουν κάνει και τη δεύτερη συνέντευξη πριν δυο μήνες. Προτιμούν την Ελβετία, το Λουξεμβούργο ή την Ιρλανδία. Ο πρόσφυγας έχει τη δυνατότητα να δηλώσει μέχρι οκτώ χώρες προτίμησης.

Ο Ναφρίν κατάγεται από το Χαλέπι. Ηρθε στην Ελλάδα στις 29/2/2016. Περιμένει κι αυτός τη μετεγκατάσταση.

Πιο κάτω είναι μια παρέα εφτά αντρών από τη Συρία. Κάτω από τον ήλιο, μετά τη βαρυχειμωνιά που πέρασαν στον καταυλισμό, συζητούν. Ο Ντελμπρίν είναι στην Ελλάδα για 10-11 μήνες. Με μια βάρκα που είχε 40 άτομα αποβιβάστηκε στη Χίο. Θα χρειαστεί να περιμένει 2-3 μήνες για τη μετεγκατάσταση, αυτός, η γυναίκα του και το παιδί τους. «Είσαι τυχερός», του λέει κάποιος από την παρέα. «Εγώ ήρθα την εποχή που οι διακινητές στοίβαζαν στις βάρκες μέχρι 80 άτομα».

Οπως λένε και οι υπόλοιποι, οι διακινητές στην Τουρκία είχαν όπλα και δεν έφευγαν από την ακτή αν δεν «φούλαρε» η βάρκα. Λέγαν στους πρόσφυγες ότι η βάρκα θα έχει 35 επιβάτες. Οταν οι πρόσφυγες βλέπαν περισσότερους και δεν ήθελαν να επιβιβαστούν τους απειλούσαν με τα όπλα τους. Οι διακινητές τούς μετέφεραν στην ακτή μέσα σε κλειστά βαν όλους μαζί. Αντρες, γυναίκες και παιδιά. Το ταξίδι κρατούσε 3-4 ώρες, χωρίς καμιά στάση. Δεν τους επέτρεπαν ούτε για τη σωματική τους ανάγκη να κατέβουν.

«Ημουν με τη γυναίκα μου που ήταν έγκυος στο βαν. Εχουμε πέντε παιδιά», λέει ο Ουαλίντ. «Ορθιος κρατιόμουν από ένα σίδερο. Σε ένα απότομα φρενάρισμα "κόπηκαν" τα χέρια μου. Στην τέταρτη προσπάθεια φτάσαμε στην Ελλάδα. Τις προηγούμενες φορές η τουρκική Ακτοφυλακή γύριζε τη βάρκα πίσω. Στο μεταξύ, η γυναίκα μου είχε γεννήσει. Το μωρό μας ήταν εφτά ημερών».

Ο Αλί ήρθε στη χώρα μας το 2007 και έζησε εδώ για 3,5 χρόνια. Μετά επέστρεψε στη Συρία. Πριν έντεκα μήνες αποβιβάστηκε στη Λέσβο. Οπως μας είπε η ταρίφα των διακινητών ήταν τότε 600 - 700 δολάρια το άτομο. Στην αρχή ήταν 1.200 - 1.300 δολάρια, αλλά επειδή έκλεισαν οι δρόμοι για τους πρόσφυγες και έρχονταν λίγοι, έριξαν τις τιμές. «Ολη μας τη μέρα την περνάμε εδώ περιμένοντας. Αν ο καιρός είναι καλός είμαστε εδώ έξω και παίζουμε κάποιοι παιχνίδι ή χαρτιά», λέει.

Ο μαθουσάλας της παρέας ο 82χρονος Ομάρ λέει: «Ταλαιπωρηθήκαμε πολύ. Η τουρκική Ακτοφυλακή προσπάθησε να μας βουλιάξει τη βάρκα. Ημασταν μέσα 40 άτομα. Τα παιδιά έκλαιγαν. Μέχρι που ένας πήδηξε στη θάλασσα και ασχολήθηκαν με εκείνον κι έτσι εμείς καταφέραμε να ξεφύγουμε. Η κόρη μου είναι στην Γερμανία. Ημουν έξι μήνες στη Χίο και εδώ και τέσσερις μήνες στον Ελαιώνα».

Οσον αφορά τη βαρυχειμωνιά «περάσαμε τις μεγάλες δυσκολίες που έχει ο χειμώνας. Υπήρξαν κάποιες διακοπές στο ηλεκτρικό ρεύμα. Τα κουτιά του ρεύματος δεν αντέχουν τις υψηλές τάσεις. Είναι 40άρι ενώ πρέπει να είναι 60άρι» λέει ο ηλεκτρολόγος της παρέας.