Με αρκετά κομμάτια ο μαύρος αλλά δεν θα αποφύγει το ματ. Στη σύνθεση του Φ. Ρόμπερτ (1996) παίζουν τα λευκά.

Λευκά: Ρδ1, Βα3, Πα4, Πε8, Ιδ3, Ιε4, Αβ1, Στρ. γ4, ε2, η4 (10)

Μαύρα: Ρδ4, Βη8, Πγ8, Ιη4, Ιη5, Αα1, Αε6, Στρ. β7, δ2, ε3, ε5 (11)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρη1, Βγ2, Πα1, Πζ1, Ια4, Ιη2, Αδ2, Στρ. α, β, ε, ζ, θ2, γ5, η3 (14)

Μαύρα: Ρη8, Βδ8, Πα8, Πζ8, Ιγ6, Ιε4, Αε7, Στρ α, β, ζ, η, θ7, δ4 (13)

Ενας όμορφος συνδυασμός κρύβεται στη θέση και ο μαύρος τον εκτελεί με ακρίβεια και φθάνει στη νίκη!

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρβ1, Ββ5, Πα7, Ιδ7, Ιδ5, Αη1, Στρ. γ4, ζ4, ζ5, ζ6 (10)

Μαύρα: Ρδ6, Πβ8, Πζ2, Ιζ7, Αβ7, Αγ1, Στρ. δ2, ζ3 (8)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

1. Ιγ5! Αδ5 2. Πδ7χ

αν 1... Πδ8 2. Ιε4

αν 1... Ιε5 2. Ιε4+ ματ!

Η λύση του ισχυρού:

Κάθε άλλη προσπάθεια του λευκού χάνει π.χ. 1. Πα1 Ρζ4 2. Ρη1 Βθ4 κ.λπ. Σωστό και θεαματικό είναι το 1. ΠχΒ! ηχΠ 2. Πζ5+! ΡχΠ 3. η4+! Ρχη 4. Ρη2 και 1-0 μετά την προώθηση του πιονιού «α»!