Από τις περσινές μεγάλες κινητοποιήσεις στην Κοπεγχάγη ενάντια στις περικοπές στην Παιδεία |
Μαζί με τον προϋπολογισμό για το 2017, η κυβέρνηση σκοπεύει στα τέλη του Αυγούστου να ανακοινώσει ένα σχέδιο για το 2025, για τη λεγόμενη «παραγωγική ανάκαμψη» της οικονομίας. Σχετικά με αυτό το σχέδιο ο υπ. Οικονομίας, Κλάους Γιορτ Φρεντέρικσεν, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Επεξεργαζόμαστε έναν κατάλογο δυσάρεστων και ανεπιθύμητων αλλά αναγκαίων μέτρων, για να προστατέψουμε το κοινωνικό κράτος». Γίνεται δηλαδή κατανοητό το ότι οι Δανοί εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν νέα δεινά για να ανακάμψουν οι εκμεταλλευτές τους. Τι περιλαμβάνουν αυτά:
Σκοπός της κυβέρνησης είναι να ευθυγραμμιστούν οι πολιτικές για την αγορά εργασίας με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές λεγόμενες «βέλτιστες πρακτικές». Κύριος στόχος είναι η «ευελιξία» και η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, υπέρ των ατομικών. Εμπόδιο αποτελούν για τους καπιταλιστές οι παλιές συμβάσεις, κυρίως στο Δημόσιο, που προστάτευαν σχετικά τους εργαζόμενους από τις απολύσεις κατοχυρώνοντας κάποια δικαιώματα. Αναμένεται σύντομα και η παρουσίαση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενός νέου «πακέτου κινητικότητας», για την εξασφάλιση ακόμα πιο ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων εντός των συνόρων της ΕΕ. Σημαντική σε όλα αυτά είναι και η συνεισφορά της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Δανίας, που έχει δώσει τη συγκατάθεσή της με τη στρατηγική της συναίνεσης μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο», ο οποίος θα συνεχιστεί αμέσως μετά τις καλοκαιρινές διακοπές.
Ηδη έχουν συμφωνήσει πλαίσιο για την ενσωμάτωση των προσφύγων στην αγορά εργασίας, με βάση το οποίο οι πρόσφυγες θα αμείβονται με το περίπου 1/3 του βασικού μισθού και οι επιχειρήσεις θα λαμβάνουν 40.000 κορόνες (περίπου 5.500 ευρώ) για την «προσφορά θέσεων εργασίας». Από την 1η Οκτώβρη θα μπει σε εφαρμογή ο νέος νόμος για την παροχή κοινωνικής βοήθειας σε άτομα με ειδικές ανάγκες, με βάση τον οποίο για να έχει κάποιος το ελάχιστο δικαίωμα για βοήθεια θα πρέπει να εργάζεται το λιγότερο 225 ώρες το χρόνο, που σημαίνει επιπλέον τζάμπα και χωρίς απαιτήσεις εργατικό δυναμικό.
Ενα επιπρόσθετο στοιχείο της χειροτέρευσης της θέσης των εργαζομένων είναι και το γεγονός ότι μειώνεται ο αριθμός των Δανών που κάνουν διακοπές στο εξωτερικό και στη χώρα μας (περίπου 350.000 Δανοί την επισκέπτονται κάθε χρόνο). Σύμφωνα με στατιστική έρευνα που έκανε η μεγαλύτερη εργατική Ομοσπονδία 3F (300.000 μέλη), για τις διακοπές των μελών της το καλοκαίρι του 2016, το 44% απαντάει ότι φέτος δεν θα ταξιδέψουν λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Θα συνεχιστούν οι αναδιαρθρώσεις σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα με βάση τις εκάστοτε ανάγκες της αγοράς εργασίας, έτσι ώστε να παρέχεται στις επιχειρήσεις φτηνό εργατικό δυναμικό προσαρμοσμένο στη «λογική» των ελάχιστων, των μειωμένων απαιτήσεων, που πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι απέναντι στους εργοδότες.
Ηδη, στα πανεπιστήμια έχουν επέλθει μια σειρά αλλαγών στον τρόπο χρηματοδότησης, ενώ αλλαγές γίνονται και στο σύστημα αξιολόγησης των ιδρυμάτων, η οποία συνδέεται με τη χρηματοδότησή τους. Η λειτουργία κάθε τμήματος κρίνεται από το κατά πόσο παράγει συγκεκριμένα οικονομικά αποτελέσματα. Γι' αυτό και πριν από τις καλοκαιρινές διακοπές απολύθηκαν πάνω από 1.000 καθηγητές και αποφασίστηκε το κλείσιμο 14 τμημάτων διδασκαλίας, μεταξύ των οποίων και το Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών. Για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θέλουν να ανεβάσουν το όριο βαθμολογίας για την εισαγωγή στο Λύκειο, για να περιοριστεί δραστικά ο αριθμός των μαθητών. Οσο για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, εκτός του ότι λείπουν χιλιάδες δάσκαλοι, καταργούν τις τάξεις ενσωμάτωσης παιδιών με ειδικές ανάγκες καθώς και προσφυγόπουλων που δεν γνωρίζουν τη δανική γλώσσα και στέλνουν όλα αυτά τα παιδιά στις κανονικές τάξεις χωρίς να υπάρχουν δάσκαλοι εκπαιδευμένοι για τέτοια πολύπλοκη κατάσταση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Τα παραπάνω ενδεικτικά στοιχεία σχετικά με τα μέτρα που έρχονται στη Δανία ως συμπλήρωμα όλων των προηγούμενων, επιβεβαιώνουν τις θέσεις του ΚΚΕ ότι δεν πρόκειται, όπως άλλωστε συμβαίνει με παρόμοια μέτρα και στη χώρα μας και σε άλλες χώρες, για μέτρα συγκυριακά αλλά είναι σχεδιασμένα προκειμένου να διατηρηθεί η υψηλή κερδοφορία του κεφαλαίου. Καταρρίπτουν επίσης τις γνωστές οπορτουνιστικές πομφόλυγες περί διεξόδου από την κρίση με εθνικό νόμισμα εντός της ΕΕ χωρίς να θίγεται η εξουσία των μονοπωλίων (η Δανία είναι στην ΕΕ αλλά όχι στην Ευρωζώνη, έχει δικό της εθνικό νόμισμα). Αυτό, επομένως, που απαιτείται σε κάθε χώρα είναι αγώνας ρήξης όχι μόνο με τα αντιλαϊκά μέτρα αλλά και άνοιγμα της προοπτικής για άλλο δρόμο ανάπτυξης, για το σοσιαλισμό. Οι διαδηλώσεις που προγραμματίζονται από το λαϊκό κίνημα για το Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη μπορούν να συμβάλουν θετικά σ' αυτήν την κατεύθυνση.