Με τον εύστοχο τίτλο: «Ενα συνηθισμένο περιστατικό» ο Βασίλης Λιόγκαρης καταθέτει το έκτο του μυθιστόρημα, στο οποίο φωτίζεται άπλετα μια μικρογραφία της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας με επίκεντρο τη χειρότερη μάστιγα της εποχής μας, τα ναρκωτικά.

Ο κυρ-Θοδωράκης, ο πατέρας, το κύριο πρόσωπο του αφηγήματος, μεταφέρει σε κωματώδη κατάσταση την πρωτότοκη κόρη του στο νοσοκομείο. Ενα όμορφο, ευαίσθητο κορίτσι. Κι είναι τόσο συχνές αυτού του είδους οι μεταφορές στα νοσοκομεία, που αναγράφεται στο βιβλίο εισαγωγής των ασθενών ως «συνηθισμένο περιστατικό».

Πόση απελπισία, πόσος πόνος, πόση απόγνωση μπόρεσε να χωρέσει στο δυστυχισμένο, τελείως απληροφόρητο πατέρα, που ολόκληρη η ζωή του βρίθει από περιστατικά αλγεινά. Από δύο χρόνων ορφανός. Ο πατέρας κομμουνιστής, αντάρτης, φυλακισμένος εξόριστος, εκτελέστηκε με τους 200 της Καισαριανής. Στα βήματά του κι η μητέρα, μόνο που έγινε δηλωσίας για χάρη του εγκαταλειμμένου ορφανού της, γεγονός που υπέσκαψε σοβαρά την υγεία της.

Ζωή δύσκολη, ανεργία, υποχρεώσεις, κακή σύντροφος που τον εγκαταλείπει με δυο κοριτσάκια. Μέσα σ' αυτή τη δύσκολη οδό των κακουχιών και της μιζέριας, ο συγγραφέας με ευφράδη λόγο, αναπτύσσει τις προοδευτικές του θέσεις και τους τρόπους για ν' αντιμετωπιστεί αποφασιστικά αυτή η κοινωνική μάστιγα. Γιατί οι κοινωνικές συνθήκες γεννούν κι αναπαράγουν όλα τα πάθη του λαού. Δράση οργανωμένη, χωρίς ανάπαυση, χωρίς σταματημό.

Πολύ εύγλωττες οι σκηνές που εκτυλίσσονται στο νοσοκομείο, στα μέσα μεταφοράς, στους χώρους δουλιάς, στα εργοστάσια, το πάθος των ναρκομανών, το ανυποψίαστο ξεκίνημα και το βύθισμα στο έρεβος των ναρκωτικών.

Μπορούμε να πούμε ότι το «Ενα συνηθισμένο περιστατικό» είναι το συνθετικότερο μυθιστόρημα του Βασίλη Λιόγκαρη. Ο μύθος με τις άπειρες περιπέτειες των προσώπων, εξελίσσεται, κορυφώνοντας το ενδιαφέρον, συμπαρασύροντας το θυμικό του αναγνώστη σα λύση - κάθαρση «για να βρουν ανάπαυση οι πρώτοι νεκροί»: «Δεν επιτρέπεται σήμερα να παραμένει κανείς μόνο στη γνώση του καλού και του κακού. Πρέπει να πάρει ενεργό θέση. Πρέπει να μετέχει στην ανατροπή του κακού με αγώνες και θυσίες».