«Σιωπή μπροστά σε τέτοιες πρακτικές διεθνούς τρομοκρατίας σημαίνει στην ουσία συνενοχή στην καταπάτηση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου και εθνικής κυριαρχίας και ανοίγει το δρόμο στην ποινικοποίηση της διεθνούς πολιτικής ζωής», τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Στρατής Κόρακας, στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Πιο συγκεκριμένα, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, παρεμβαίνοντας προ ημερησίας διάταξης στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είπε:

«Κυρία Πρόεδρε,

Ανεξάρτητα από την άποψη που μπορεί να 'χει ο καθένας για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη Γιουγκοσλαβία τα τελευταία δέκα χρόνια, με αποκορύφωμα τους επί 78 ημέρες βομβαρδισμούς από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, με σύμφωνη γνώμη της ΕΕ, σας είναι γνωστή η γνώμη του Κόμματός μου, του ΚΚΕ, αλλά και σύσσωμου του ελληνικού λαού.

Ανεξάρτητα από τη γνώμη για ό,τι ακολούθησε τους βομβαρδισμούς, και κυρίως για την εξαγορά κυβερνήσεως με την απόπειρα δαιμονοποίησης και ταπείνωσης ενός ολόκληρου λαού και της ηγεσίας του, που αντιστάθηκαν σε αυτή την πολιτική του ΝΑΤΟ.

Ανεξάρτητα από την άποψη που μπορεί να 'χει κανείς για τη διακυβέρνηση της χώρας από τον κατ' επανάληψη και δημοκρατικά εκλεγμένο Πρόεδρο Μιλόσεβιτς και τους συνεργάτες του.

Πιστεύω, θα συμφωνήσετε μαζί μου, ότι η απαγωγή του από τη χώρα του με τον αχαρακτήριστο τρόπο που έγινε, παρά την κατηγορηματική αντίθεση της Ανω και Κάτω Βουλής καθώς και του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου, για να παραδοθεί σε ένα δικαστήριο που (απέδειξε με τη μέχρι τώρα συμπεριφορά του, ότι) δημιουργήθηκε με εντολή των ΗΠΑ για να υπηρετήσει πολιτικές σκοπιμότητες και να συμβάλει στην τρομοκράτηση όσων αντιτάσσονται στη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Αποτελούν επιεικώς απαράδεκτες μεθοδεύσεις, ορισμένοι λέμε γκανγκστερικές επιχειρήσεις, που επιβάλλεται να καταδικαστούν απερίφραστα.

Σας καλώ λοιπόν να παρέμβετε ώστε να σταματήσει αυτή η θλιβερή κατάσταση. Να επιστρέψουν ο πρώην Πρόεδρος Σ. Μιλόσεβιτς και οι συνεργάτες του στην πατρίδα τους, θεωρώντας ότι μοναδικός αρμόδιος να τους κρίνει είναι ο λαός και η δικαιοσύνη της χώρας τους.

Επιβάλλεται κατά τη γνώμη μου να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.

Σιωπή μπροστά σε τέτοιες πρακτικές διεθνούς τρομοκρατίας σημαίνει στην ουσία συνενοχή στην καταπάτηση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου και εθνικής κυριαρχίας και ανοίγει το δρόμο στην ποινικοποίηση της διεθνούς πολιτικής ζωής».

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης του Στρατή Κόρακα, ακούστηκαν αποδοκιμασίες από διάφορες πτέρυγες του ευρωκοινοβουλίου. Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ απαντώντας σ' αυτές σημείωσε:

«Προφανώς οι αποδοκιμασίες αποδείχνουν πόσο ορισμένοι στην αίθουσα αυτή πιστεύουν στις διακηρύξεις που συχνά πυκνά κάνουν - και στην αίθουσα αυτή - περί σεβασμού του διεθνούς δικαίου, των θεσμών κλπ.».

Το θέμα, επαναλαμβάνω, τόνισε ο Στρ. Κόρακας, είναι, ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχει ο καθένας για το πώς κυβέρνησε ο Σ. Μιλόσεβιτς, αν το ΕΚ συμφωνεί με τις πρακτικές που εφαρμόστηκαν και την προσαγωγή του Σ. Μιλόσεβιτς, σε ένα δικαστήριο σκοπιμότητας.

Αμέσως μετά την παρέμβαση του Στρ. Κόρακα, το λόγο πήρε ο Φράνσις Βουρτζ, μέλος της ηγεσίας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και επικεφαλής της αριστερής ομάδας του ευρωκοινοβουλίου όπου συμμετέχουν και οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ. Ο Βουρτζ σε μια θλιβερά απολογητική προς τους ιθύνοντες της «Νέας Τάξης» παρέμβαση τόνισε ότι «Πάγια θέση της πλειοψηφίας της ομάδας της Ενωμένης Ευρωπαϊκής Αριστεράς είναι ότι ο Μιλόσεβιτς πρέπει να λογοδοτήσει και στη διεθνή δικαιοσύνη»... Και ενώ δε βρήκε να πει κουβέντα για τους υπεύθυνους της σφαγής του γιουγκοσλαβικού λαού θεώρησε σκόπιμο να διαχωρίσει δημοσίως τη θέση του από τις θέσεις που διατύπωσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, εκφράζοντας μάλιστα τη λύπη του(!!!) γιατί ένα μέλος της ομάδας διατύπωσε αυτή τη θέση...

Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι αμέσως μετά ο ακροδεξιός Βέλγος ευρωβουλευτής Ολιβιέ Ντιπουί έδωσε τα συγχαρητήριά του στο Φ. Βουρτζ για την τοποθέτησή του.

Στη δευτερολογία του ο Στρατής Κόρακας τόνισε:

«Επειδή έγινε και η παρέμβαση του προέδρου της Ομάδας και ορισμένων άλλων συναδέλφων πάνω στην παρέμβασή μου, θέλω να διευκρινίσω ότι μιλούσα αποκλειστικά εκ μέρους μου και εκ μέρους των βουλευτών του κόμματός μου. Δεύτερον, ότι σημείωσα πως, ανεξάρτητα από την άποψη που μπορεί να έχει κανείς για τον τρόπο που κυβέρνησαν τη χώρα τους ο Μιλόσεβιτς και οι συνεργάτες του, δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε τέτοιες πρακτικές και, ακόμη περισσότερο, όταν και η Ανω και η Κάτω Βουλή της χώρας αυτής αρνήθηκαν να ψηφίσουν παρόμοιο νόμο και η χώρα αυτή δεν έχει κυρώσει το ιδρυτικό του "Διεθνούς Δικαστηρίου για τα εγκλήματα στη Γιουγκοσλαβία". Νομίζω ότι επιβάλλεται ο σεβασμός των θεσμών και της κυριαρχίας κάθε χώρας. Αλλιώς, δεν ξέρω τι σόι Ευρωκοινοβούλιο είμαστε».