ΑΓΚΥΡΑ.--

Την έντονη αντίδρασή τους για το γεγονός ότι δεν έχει ακόμα ξεκινήσει η ανάθεση εντολών σχηματισμού κυβέρνησης, εξέφρασαν χτες εκπρόσωποι της τουρκικής αντιπολίτευσης, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός μήνα από τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιούνη, στις οποίες το AKP έχασε την αυτοδυναμία αλλά εξακολουθεί να συνθέτει την «προσωρινή» κυβέρνηση της χώρας.

«Η καθυστέρηση δεν είναι φυσιολογική. Ο Πρόεδρος πρέπει να δώσει εντολή (σχηματισμού κυβέρνησης) αμέσως» δήλωσε χτες ο ηγέτης του σοσιαλδημοκρατικού CHP, Κεμάλ Κιλιντσάρογλου. «Δεν είναι σωστό η Τουρκία να κυβερνάται από μια προσωρινή κυβέρνηση για τόσο πολύ καιρό. Πρέπει να σχηματιστεί κυβέρνηση αμέσως. Αν γίνουν εκλογές, τότε δεν υπάρχει νόημα να περιμένουμε για τόσο πολύ. Αν δεν επιτευχθεί συνεργασία, τότε πρέπει να γίνουν γρήγορα εκλογές», πρόσθεσε.

Από τη μεριά του φιλοκουρδικού κόμματος, ο ένας από τους δύο προέδρους του, Σελαχατίν Ντεμιρτάς, δήλωσε κι αυτός ότι «δεν είναι φυσιολογικό ο Πρόεδρος να μην έχει αναθέσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Σήμερα δεν υπάρχει κάποια κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην Τουρκία. Γιατί συνεχίζουν να περιμένουν τόσο; Αληθινά, δεν είναι αποδεκτό ούτε και κατανοητό». Ο ίδιος - σύμφωνα με τη «Χουριέτ» - υποστήριξε ακόμα ότι «η ηγεσία του AKP κλίνει υπέρ μιας κυβέρνησης συνεργασίας. Φαίνεται ότι ο Πρόεδρος υποστηρίζει περισσότερο τις νέες εκλογές. Προβλέπουμε ότι τα πράγματα θα μπουν στη θέση τους καλύτερα με πρόωρες εκλογές, αλλά είναι δύσκολο να κάνουμε προβλέψεις».

Με βάση το Σύνταγμα, από τη στιγμή που εκλέχτηκε πρόεδρος στη νέα Βουλή, ο Πρόεδρος Ερντογάν θα μπορούσε ήδη από την περασμένη βδομάδα να έχει ξεκινήσει τη διαδικασία διερεύνησης σχηματισμού κυβέρνησης.

Στο μεταξύ, δε σταματούν τα «σενάρια» για πιθανή στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία και μεγαλώνει η ανησυχία της τουρκικής αστικής τάξης για την αναβάθμιση της θέσης των Κούρδων συνολικά στην περιοχή. Εδώ και καιρό, έχει φανεί ότι η ντόπια πλουτοκρατία μελετά διάφορους τρόπους υπεράσπισης των συμφερόντων της στη «γειτονιά» και ευρύτερα, ενώ και οι τριβές με μια σειρά «εταίρους» της (π.χ. ΗΠΑ) αναδεικνύουν και έντονες διεργασίες στο ίδιο το εσωτερικό της.