Αρχισε χτες στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής η συζήτηση για το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, με τίτλο «Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ΄ τύπου και άλλες διατάξεις».

Πιο συγκεκριμένα το νομοσχέδιο προβλέπει ανάμεσα σε άλλα ότι καταργούνται τα «καταστήματα κράτησης Γ' τύπου». Πρόκειται για φυλακές υψίστης ασφαλείας που είχαν θεσμοθετηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση, καθώς θεωρείται απολύτως επαρκές το προϋφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για τη μεταχείριση του συνόλου των κρατουμένων. Ακόμα, περιέχει διατάξεις για τους κρατούμενους που εκτίουν ισόβια κάθειρξη, π.χ. για 25 χρόνια θα μπορούν να βγαίνουν μετά από 7 χρόνια κράτησης, χωρίς να υπάρξει καμία εκτίμηση για την πράξη ή την προσωπικότητα του κρατούμενου. Υπάρχει πρόβλεψη για ειδική αντιμετώπιση των ανηλίκων κρατουμένων, χωρίς να σημαίνει ότι λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα για την επανένταξη και το σωφρονισμό τους.

Οπως έκανε καθαρό ο εισηγητής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας, η φιλοσοφία και μεθοδολογία του νομοσχεδίου είναι προσαρμοσμένη στην αντιλαϊκή δημοσιονομική πολιτική, που έχει ως κύριο στοιχείο την περικοπή των δαπανών για τις λαϊκές ανάγκες, όπως είναι ένα σωστό σωφρονιστικό σύστημα με προσωπικό, κατάλληλες υποδομές και φροντίδα. Αυτό που κάνει είναι να ακολουθεί την πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων που είναι η διαχείριση του προβλήματος της συμφόρησης, η οποία επικρατεί στις φυλακές και όχι η οριστική επίλυσή του. Επισήμανε ότι από την άποψη αυτή το ΚΚΕ, επί της αρχής, δεν μπορεί να δώσει θετική ψήφο στο νομοσχέδιο αυτό και θα περιμένει την ολοκλήρωση της διαδικασίας της συζήτησης στην Επιτροπή και στη συνέχεια τη συζήτηση στην Ολομέλεια.

«Η πιο κραυγαλέα περίπτωση, επισήμανε, ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι επιφανειακή και όχι ουσιαστική είναι η περίπτωση που αφορά τις διατάξεις για τους ανήλικους δράστες, την ποινική ευθύνη των ανήλικων και τον εγκλεισμό που αφορά μόνο ισόβια κάθειρξη. Εμείς συμφωνούμε σε αυτά τα μέτρα, και ήταν και δικά μας αιτήματα όλο το προηγούμενο διάστημα να υπάρξει μία ριζικά διαφορετική αντιμετώπιση της ποινικής ευθύνης των ανήλικων δραστών. Ομως αυτό δεν μπορεί να είναι μόνο του. Δεν μπορεί αυτές οι ρυθμίσεις να μη συνοδεύονται με υποδομές με προσωπικό, με μια φροντίδα για το τι θα γίνουν και ποια θα είναι τα αναμορφωτικά μέτρα γι' αυτούς τους ανήλικους. Αν υπάρχει μία διαφορετική αντιμετώπιση, σωστή, στην ποινική ευθύνη των ανήλικων δραστών, χωρίς όμως ουσιαστικά μέτρα αναμόρφωσης συγκεκριμένα, με προσωπικό με υποδομές με υπηρεσίες κ.λπ. τότε το μέτρο αυτό μπορεί να εξελιχθεί και επικίνδυνα». Οπως εξήγησε, «καταρχήν υπονομεύεται το ίδιο το μέτρο. Ενα μέτρο που είναι θετικό, που είναι σε θετική κατεύθυνση, από τη στιγμή που δεν υποστηρίζεται από την κυβέρνηση με άλλου είδους δομές και υπηρεσίες οδηγείται σε τέλμα. Ενοχοποιείται στη συνείδηση της κοινωνίας, υπονομεύεται η ίδια η αποτελεσματικότητα του μέτρου και χάνεται μια πολύτιμη ευκαιρία, πραγματικά να γίνει μια τομή σε μια τέτοια κατεύθυνση. Αν δε δοθεί λύση ουσιαστική με τους ανήλικους δράστες, επί της ουσίας οδηγούμαστε αυτοί οι νέοι να γίνουν ενεργούμενα μεγάλων εγκληματιών. Οδηγούμαστε στην εργαλειοποίηση όλων αυτών των νέων. Αντί να οδηγηθούμε στην επανένταξη και το σωφρονισμό, οδηγούμαστε στο να ανακυκλώνουμε μία τέτοια κατάσταση».

Ο Γ. Γκιόκας αναφέρθηκε και στο χρόνο κατάθεσης, επισημαίνοντας πως σχετίζεται με την περίοδο που η κυβέρνηση καταθέτει λίστες μέτρων στους δανειστές και εξυπηρετείται να μη γίνεται συζήτηση επί των ουσιαστικών ζητημάτων, όπου μάλιστα υπάρχει ταύτιση και σύγκλιση της κυβέρνησης με τα κόμματα της προηγούμενης συγκυβέρνησης. Ανέφερε ακόμα πως μόνο ερωτήματα προκαλούν τα κίνητρα μιας σειράς ομάδων που καμία σχέση δεν έχουν με το εργατικό - λαϊκό κίνημα και παίζουν το παιχνίδι του αποπροσανατολισμού.