Αυτή η πολιτική θερίζει σαν δρεπάνι τους μικρομεσαίους αγρότες. Από τότε που η χώρα μας μπήκε στην ΕΟΚ, μέχρι τα σήμερα, πάνω από 300.000 αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίστηκαν και, ταυτόχρονα, συρρικνώθηκαν παραδοσιακές καλλιέργειες και βιομηχανικοί κλάδοι στη χώρα μας, όπως τα τεύτλα, ο καπνός, η κλωστοϋφαντουργία κ.ά. Παράλληλα, ενισχύθηκε η κυριαρχία των μονοπωλίων, ιδιαίτερα στην κτηνοτροφική παραγωγή, αλλά και στη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων, στην παραγωγή και εμπορία των τροφίμων. Αυτήν την καταστροφική ΚΑΠ της ΕΕ πολεμάμε με τους αγώνες μας οι μικρομεσαίοι αγρότες, τα τελευταία 35 χρόνια.
Οπως οι πρόγονοί μας στην εποχή του Κιλελέρ, έτσι και τώρα απέναντί μας έχουμε το αστικό κράτος, με τις κυβερνήσεις του. Την αισχρή κοροϊδία σε βάρος μας, την αστυνομική βία και τα αγροτοδικεία. Αλλά και τις διακρατικές καπιταλιστικές συμμαχίες την ΕΕ, το ΔΝΤ, τον ΟΟΣΑ, τον ΠΟΕ, το ΝΑΤΟ, στις οποίες συμμετέχει η χώρα μας.
Δίνουμε μάχη για να κρατήσουμε τα χωράφια μας, για την επιβίωση των οικογενειών μας. Ναι, είναι μια μάχη ζωής, ή θανάτου αυτή που δίνουμε στα μπλόκα οι μικρομεσαίοι αγρότες, γιατί μετά δε μας μένει παρά η ανεργία, η πείνα. Οι μέχρι σήμερα αγώνες μας είχαν θετικά αποτελέσματα, όμως αυτά δεν αρκούν.
Είναι πλέον καθαρό: Αν με την οργάνωση της πάλης μας, τη συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, τον αγώνα μας δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να ανατρέψουμε την ΚΑΠ, την καπιταλιστική οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, θα σωθούμε. Αν δεν τα καταφέρουμε, θα χαθούμε.
Αυτόν τον αγώνα σωτηρίας θα τον συνεχίσουμε. Ξέρουμε ότι πολλοί και μέσα στον αγροτικό κόσμο περιμένουν, έχουν την ελπίδα ότι με τη νέα κυβέρνηση κάτι καλύτερο μπορεί να 'ρθεί.
Ομως, εμείς που ξημεροβραδιαζόμαστε στους δρόμους του αγώνα τους λέμε: Η ελπίδα για την επιβίωσή μας βρίσκεται στη συνέχιση και την ένταση της αγωνιστικής δράσης. Στον κοινό μας αγώνα, στη συμμαχία της αγροτιάς με τους εργάτες και τους αυτοαπασχολούμενους, τους νέους και τους συνταξιούχους.
Τους λέμε: Καμιά επανάπαυση, καμιά αναμονή. Γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση έφυγε, αλλά είναι εδώ η ΕΕ, οι τράπεζες, οι βιομήχανοι και οι έμποροι που μας έχουν δεμένους χειροπόδαρα.
Η νέα κυβέρνηση μπορεί να καλλιεργεί ελπίδες για λύσεις των προβλημάτων, να δίνει υποσχέσεις, ταξίματα, αλλά την ΚΑΠ της ΕΕ δεν την απαρνιέται, θα συνεχίσει να την υλοποιεί και "όποιον πάρει ο χάρος".
Διεκδικούμε τις απώλειες των τελευταίων ετών και βάζουμε προοπτική να αποτινάξουμε τους εκμεταλλευτές μας που μας απομυζούν, την ΕΕ των μονοπωλίων που ξεκληρίζει την μικρομεσαία αγροτιά, συγκεντρώνει την παραγωγή στους λίγους, κάνει ακριβή τη διατροφή του λαού για το κέρδος του καπιταλιστή.
Θα οργανώσουμε νέους αγώνες, θα στήσουμε νέα μπλόκα, διεκδικώντας να μην ισχύσουν τα χειρότερα μέτρα, oι περικοπές της νέας ΚΑΠ, καλύτερες τιμές για τα προϊόντα που παράγουμε και μείωση του κόστους παραγωγής, κατάργηση των άδικων φόρων κι όλων των χαρατσιών που μας φορτώνουν, ουσιαστική ρύθμιση των χρεών μας, αύξηση των αγροτικών συντάξεων, δωρεάν Υγεία - Παιδεία, βελτίωση της ζωής στο χωριό.
Ταυτόχρονα, παλεύουμε για μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη στη χώρα μας, υπέρ των συμφερόντων του αγροτοπαραγωγού βιοπαλαιστή και προς όφελος του ελληνικού λαού. Γιατί η χώρα μας έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, ιδανικές εδαφικές και κλιματολογικές συνθήκες, μεγάλη μηχανοποίηση της αγροτικής παραγωγής, τεχνογνωσία των αγροτών, ώστε να μπορεί να καλύψει όλες τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας με προϊόντα υψηλής ποιότητας, φθηνά για το λαό, να παράγει πρώτες ύλες για την ανάπτυξη της βιομηχανίας, που θα ικανοποιεί ανάγκες της κοινωνίας.
Σήμερα εχθρός μας είναι η μεγάλη, καπιταλιστικά οργανωμένη, αγροτική εκμετάλλευση, αλλά και η κατακερματισμένη παραγωγή.
Το μέλλον είναι η μεγάλη κρατική αγροτική παραγωγή και η συνεταιρισμένη, που μπορεί να αναπτυχθεί με τον κεντρικό σχεδιασμό, ώστε να παράγουμε με βάση τις ανάγκες του λαού, να μην έχουμε τον βραχνά τι να καλλιεργήσουμε κάθε χρονιά.
Ο συνεταιρισμός της μικρομεσαίας αγροτιάς θα συνενώνει τη γη και τα μέσα σε κοινή καλλιέργεια, θα βελτιώνει την παραγωγικότητα, θα στηρίζεται στις κεντρικά εξασφαλισμένες υποδομές, στα απαραίτητα εγγειοβελτιωτικά έργα υποδομής, για να μην είμαστε στο έλεος των φυσικών φαινομένων.
Μπορεί να αξιοποιηθεί το τεράστιο επιστημονικό δυναμικό της χώρας, να στηριχθεί η αγροτική παραγωγή στα φθηνά μέσα και εφόδια από την κρατική βιομηχανία, μειώνοντας δραστικά το κόστος παραγωγής. Δεν υπάρχει εξασφάλιση της διάθεσης του προϊόντος αν δεν φύγουν από τη μέση οι έμποροι - καπιταλιστές, αν δε γίνει κρατικό το εμπόριο».