Ενα δύσκολο «κλειδί» θα σας βοηθήσει να λύσετε την όμορφη σύνθεση του Λ. Ζαρκόζι (1985). Παίζουν τα λευκά.

Λευκά: Ργ1, Βδ1, Πα3, Πβ6, Ιδ4, Ιθ6, Αβ7, Αγ7, Στρ. δ6, η3, η5 (11)

Μαύρα: Ρε5, Βδ8, Πζ6, Αβ3, Στρ. α4, γ5, ε7, ζ3, ζ5, η4, θ4, θ5 (12)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρθ1, Βζ1, Πζ4, Στρ. α3, β4, γ5, δ3, θ2 (8)

Μαύρα: Ρη8, Βη4, Πη5, Ιδ4, Στρ. α7, β7, δ5, θ7 (8)

Ο λευκός μετά το 1. Πζ4 προσπάθησε να πάρει το κομμάτι πίσω και να μείνει με τα 2 επιπλέον πιόνια. Πώς συνέχισε ο μαύρος;

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρθ6, Βγ5, Ιε7, Στρ. δ4 (4)

Μαύρα: Ρθ8, Αδ5, Στρ. γ7, γ6, θ7 (5)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

Πολύ διδακτική «μινιατούρα». Εχουμε πει ότι αν προσπαθήσουμε να βρούμε την πιθανή απάντηση (κίνηση) του μαύρου, αυτό θα μας βοηθήσει πολύ. Μετράμε, λοιπόν, Ρ, θ7 και γ7 δεν κινούνται. Μόνο ο Α κινείται. Να μη βοηθήσουμε και το γ6 να κινηθεί; 1. Βγ3! Α~ 2. Στρ. δ5+ Αν 1... γ5 2. δγ5+ ματ!

Η λύση του ισχυρού:

1... Ιγ2! 2. Βγ2 Πδ3! 3. Πδ3 Ιβ4 και 0-1!