Ευαισθησία και αγωνία της ύπαρξης, συστολή και σεμνότητα που πηγάζουν από την επίγνωση του μέτρου και των ορίων. Μνήμες και δεσμοί με τη γενέτειρα γη των πρώτων συγκινήσεων. Η θάλασσα, το μάρμαρο, ο αγέρας, ο υετός και το φως της Τήνου που εξαϋλώνει το λίθο... και το ποδήλατο, ένα θέμα με το οποίο η καλλιτέχνις έρχεται αντιμέτωπη εδώ και χρόνια, ένα σύμβολο απόδρασης από έναν κόσμο που πληγώνει, ένας φορέας ελπίδας σ' έναν κόσμο ονειρικό... Και ο χρόνος, αδυσώπητος ο χρόνος, απειλητικά παρών, παίρνει τη μορφή ρολογιού που προσπαθεί να κλέψει τα όνειρα. Κι έρχεται η δημιουργός με τα μυστικά της τέχνης της αντίστασης στην ευτέλεια και τη φθορά, να ξεστομίσει τη λέξη «άνθρωπος» ...χαμηλόφωνα, σταθερά και επίμονα...