Παλιά ιστορία ο «κοινωνικός διάλογος», οι θιασώτες του οποίου τολμούν ακόμη και να εμφανίσουν αυτή τη διαδικασία ταξικής συνεργασίας σαν κατάκτηση της εργατικής τάξης, την ώρα που το αποτέλεσμά του είναι προαποφασισμένο και ο μόνος και μόνιμα χαμένος στο τέλος είναι ο εργαζόμενος (σελίδα 6)

Εργαζόμενοι, αγρότες, βιοτέχνες και επαγγελματίες προχωρούν αποφασιστικά για την πανελλαδική απεργία στις 17 Μάη, ενώ απέναντί τους υψώνεται ένας πολυπλόκαμος προπαγανδιστικός μηχανισμός, από διαφορετικά κέντρα, μα με τον ίδιο πάντα άμεσο στόχο: Να μπει φρένο στις κινητοποιήσεις, να συρθούν τα συνδικάτα σε ένα διάλογο, που εκ των προτέρων οι εργαζόμενοι θα έχουν μόνο να χάσουν (σελίδα 7)

Είναι γεγονός ότι στην καθημερινή προπαγάνδα για το μέτωπο της Κοινωνικής Ασφάλισης κυριάρχησε η αντιπαράθεση γύρω από το ένα βασικό σκέλος του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, το συνταξιοδοτικό, αλλά αυτό δεν πρέπει να αφαιρεί την αναγκαιότητα οι στόχοι πάλης και οι διεκδικήσεις των λαϊκών δυνάμεων να συμπεριλαμβάνουν ενιαία και τα άλλα σκέλη - της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (Υγεία) και της παροχής των προνοιακών υπηρεσιών (σελίδα 8)

Μόνο τον περασμένο χρόνο 2.793 αγρότες προσέφυγαν στις τριμελείς επιτροπές των νομαρχιών για να εξασφαλίσουν το βιβλιάριο νοσηλείας, γιατί αδυνατούν να καταβάλουν τις εισφορές που προβλέπει ο νόμος 2458/97 για την «Κύρια Ασφάλιση των αγροτών» (σελίδες 10-11)

Σημαντικός αριθμός από μικρούς ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενους πήρε μέρος στις προηγούμενες εργατικές κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό, στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις, γιατί τα πρόσφατα μέτρα επιχειρούν να υποβαθμίσουν παραπέρα και το δικό τους ασφαλιστικό σύστημα, ήδη χειρότερο από αυτό των εργαζόμενων (σελίδες 10-11)

Πιστή η ελληνική κυβέρνηση στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, έχει ετοιμάσει στον οικονομικό τομέα την επίθεσή της κατά των λαϊκών κατακτήσεων, σε τρία τουλάχιστον επίπεδα, στην ανατροπή του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος, στη φορολογική μεταρρύθμιση και το πετσόκομμα των κρατικών κοινωνικών δαπανών (σελίδα 14)

Πρόσφατη η επίσκεψη του πάπα Ιωάννη - Παύλου Β` στην Ελλάδα, που αναζωπύρωσε την πολύ πλούσια τον τελευταίο καιρό φιλολογία και παραφιλολογία, σχετικά με τα ζητήματα της θρησκείας, των Εκκλησιών, των σχέσεών τους, όπως αυτές διαμορφώθηκαν για αιώνες (σελίδα 20)