Associated Press

Απο τηλεοπτική εμφάνιση του Σ. Μπερλουσκόνι

Με τις δύο μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις, του κεντροδεξιού συνασπισμού, του «Οίκου των Ελευθεριών» στην πρωτεύουσα Ρώμη και του κεντροαριστερού συνασπισμού στη Νάπολη στον «υποβαθμισμένο νότο» της χώρας, έκλεισε και επισήμως η αυλαία της προεκλογικής εκστρατείας στην Ιταλία. Μία αυλαία κατ' εικόνα και ομοίωση του κλίματος που επικράτησε όλο το διάστημα: δίνοντας αφειδώς υποσχέσεις, ανταλλάσσοντας υβριστικούς χαρακτηρισμούς. «Πικρόχολο», κουτσομπολίστικο και απαλλαγμένο από οποιαδήποτε ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση.

Εξάλλου, όπως σύσσωμος ο διεθνής Τύπος παρατηρούσε, αυτές οι εκλογές εξελίχθηκαν σε «τεστ στιλ και προσωπικοτήτων», όπου προβάδισμα εξαρχής είχε ο κεντροδεξιός συνασπισμός υπό την ηγεσία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που εκτός κάποιου «τρελού απροόπτου» θα είναι και ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας. Σύμφωνα με κάποιους αναλυτές, βάσει του μεικτού εκλογικού συστήματος (75% πλειοψηφικό - μονοεδρικό και 25% αναλογικό) μάλλον η εκλογική μάχη έχει κριθεί υπέρ του Μπερλουσκόνι, ο οποίος αναμένεται να επικρατήσει, αφού έχει εταίρο του στον «Οίκο των Ελευθεριών», την ξενοφοβική «Λέγκα του Βορρά», γεγονός που του εξασφαλίζει ότι θα λάβει την πλειοψηφία του Βορρά, συνεπώς η «Ελιά» για να κερδίσει θα έπρεπε να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία στην υπόλοιπη Ιταλία, γεγονός που θεωρείται ακατόρθωτο.

Οσο για το πολιτικό σκέλος αυτής της αναμέτρησης, στο οποίο ελάχιστη σημασία δόθηκε, τα προγράμματα των δύο κυριότερων συνασπισμών που επιθυμούν από τις 14 Μάη να είναι αυτά που θα έχουν τα σκήπτρα της εξουσίας, είναι σχεδόν ταυτόσημα: Μείωση φορολογίας, δημιουργία 1.500.000 νέων εργατικών θέσεων τον πρώτο χρόνο, αύξηση των κατώτατων συντάξεων. Αντίθετα, ο Ρουτέλι που υποσχέθηκε και αυτός αύξηση συντάξεων, υποσχέθηκε να μην ιδιωτικοποιήσει τον τομέα της Υγείας, να περιορίσει τις δαπάνες στο δημόσιο τομέα και φυσικά να βελτιώσει την ποιότητα ζωής.

Εννοείται, εκτός των δύο «μονομάχων», στις εκλογές συμμετέχουν και άλλα τέσσερα κόμματα που κατέρχονται ανεξάρτητα και εναντίον των δυο μεγάλων συνασπισμών. Αν κατορθώσουν να ξεπεράσουν το όριο του 4% θα μπορούσαν να παίξουν κάποιο ρόλο σε περίπτωση που οι δυο μεγάλοι αντίπαλοι δε θα έχουν την πλειοψηφία. Ειδικότερα, στη Γερουσία και αν ακόμη η κεντροδεξιά κερδίσει τις εκλογές δεν έχει -λόγω συστήματος - πολλές δυνατότητες να αποκτήσει απόλυτη πλειοψηφία. Ετσι πιθανόν να ζητηθεί η συνδρομή κάποιου κόμματος, ίσως της κεντρώας «Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας» με αρχηγό τον πρώην συνδικαλιστή Ντ' Αντόνι και τον σπόνσορα αγέραστο Αντρεότι. Επίσης αγωνίζονται για να περάσουν το όριο οι «Ριζοσπάστες της Εμα Μπονίνο, η «Κομμουνιστική Επανίδρυση» και το κίνημα του πρώην δικαστή Αντόνιο ντι Πιέτρο.

Πάντως, τίποτα δεν έχει κριθεί μέχρι το βράδυ της Κυριακής, όταν οι 49.500.000 Ιταλοί ψηφοφόροι θα έχουν επιλέξει τη νέα κυβέρνηση για την προσεχή πενταετία, ενώ ταυτόχρονα 13.800.000 ψηφοφόροι θα πρέπει να επιλέξουν τους δημάρχους σε διάφορες πόλεις εκ των οποίων μεγαλύτερες είναι οι Ρώμη, Μιλάνο, Νάπολη, Τορίνο.