Αυτό που πλέον αποδεικνύεται περίτρανα από την τακτική του υπουργείου Παιδείας σχετικά με την προωθούμενη αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση και την κατάθεση στην ολομέλεια της Βουλής του νομοσχεδίου για τη δήθεν ανωτατοποίηση των ΤΕΙ, είναι ότι το υπουργείο τούς εμπαίζει όλους, προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο και να αποφύγει αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Προσπαθώντας να κρατήσει τον πυρήνα των μέτρων που εισηγείται και τα οποία φέρνουν την ανώτατη εκπαίδευση στα μέτρα των αναγκών του κεφαλαίου, όπως προβλέπει το λεγόμενο «εκπαιδευτικό Μάαστριχτ», η Διακήρυξη της Μπολόνια, ταυτόχρονα τάζει και παζαρεύει προς όλες τις πλευρές, ΑΕΙ και ΤΕΙ, ώστε να συγκαλύψει αυτή την ουσία. Η τακτική του συμπληρώνεται και με τη δοκιμασμένη μέθοδο του «διαίρει και βασίλευε», και τη λογική της «σαλαμοποίησης» δηλαδή της σταδιακής εφαρμογής των μέτρων με αρχική εξαίρεση κάποιων όπως τα Πολυτεχνεία και οι γεωπονικές σχολές. (Αλλωστε αυτές τις μέρες η ίδια τακτική εφαρμόζεται και με το ασφαλιστικό και τα βαριά ανθυγιεινά και το «παιχνίδι» που γίνεται). Επίσης για το επίμαχο θέμα των μεταπτυχιακών δίνεται η εντύπωση ότι είναι ανοιχτό για διάλογο, τη στιγμή που και αυτά θα εντάσσονται στη λογική των πολλών ταχυτήτων αποφοίτων.

Για τους εκπαιδευτικούς, τους φοιτητές και σπουδαστές αλλά και όλο το λαό πρέπει να είναι καθαρό ότι από τέτοιες μεθοδεύσεις δεν έχουν να περιμένουν τίποτε. Αντίθετα χρειάζεται ένταση της πάλης για απόσυρση του νομοσχεδίου και διεκδίκηση πραγματικά ενιαίας ανώτατης εκπαίδευσης με συντονισμένους αγώνες.