«Η Ελλάδα θυσιάστηκε, πλήρωσε. Η ελληνική ηγεσία οφείλει να ζητήσει, όχι άλλα δάνεια και βάρη, όχι άλλους Φούχτελ και συμπάθεια, αλλά βοήθεια για ανασυγκρότηση και ανάπτυξη, ουσιαστική, δίκαιη και επ' ωφελεία όλης της ΕΕ». Αυτά έγραφε η «Καθημερινή» στις 17/1/2014.

«Ο τερματισμός της λιτότητας θα είναι αποτέλεσμα όχι μόνο νομοθετικών πρωτοβουλιών αλλά και ριζικών αλλαγών και άλλων εσωτερικών και εξωτερικών προϋποθέσεων (...) Στις δεύτερες περιλαμβάνεται το κούρεμα του χρέους, η ρήτρα ανάπτυξης, η εξασφάλιση αναπτυξιακής, μη δανειακής χρηματοδότησης». Αυτά έγραφε η «Αυγή της Κυριακής».

Με εξαίρεση το «κούρεμα» του χρέους βλέπετε καμιά άλλη διαφορά ως προς τη διέξοδο; Οι αστοί ολοένα και περισσότερο απαιτούν πολιτική η οποία προκύπτει από την ώσμωση των δύο μειγμάτων διαχείρισης. Του «αυστηρού δημοσιονομικού» και του «επεκτατικού». Μόνο που και τα δύο είναι αντιλαϊκά όπως και αυτό που προκύπτει από την «ώσμωσή» τους.