Τραγικές είναι οι συνθήκες επιβίωσης των επιζώντων του τυφώνα

Με αργούς ρυθμούς συνεχίζονται οι προσπάθειες ανακούφισης των πληγέντων από τον τυφώνα «Χαγιάν», που χαρακτηρίζεται ως ο ισχυρότερος της νεότερης ιστορίας, στις Φιλιππίνες. Οι επιβεβαιωμένοι νεκροί, στις περιοχές που έχουν καταφέρει να φτάσουν οι αρχές της χώρας, ξεπερνούν τους 2.300, ενώ υπολογίζεται ότι θα φτάσουν τις 10.000. Αρκετοί από τα θύματα δεν είναι δυνατό να αναγνωριστούν, ενώ εκατοντάδες παραμένουν οι αγνοούμενοι. Οι αρχές των Φιλιππίνων διατυπώνουν τον ισχυρισμό ότι ο τελικός αριθμός ενδεχομένως να μη φτάσει τις 10.000 νεκρούς, κάτι που δεν μοιάζει πιθανό, δεδομένου ότι πολλές είναι οι περιοχές που χτυπήθηκαν από τον τυφώνα «Χαγιάν» και ακόμα δεν είναι προσβάσιμες.

Η περισυλλογή των νεκρών προχωρά επίσης με αργούς ρυθμούς, με ομαδικές ταφές, ενώ οι σοροί βρίσκονται σε διαδικασία αποσύνθεσης, διάσπαρτοι παντού και αποτελούν άμεσο κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, σε συνδυασμό με τις εκτεταμένες πλημμύρες.

Συνολικά, οι πληγέντες ξεπερνούν τα 11 εκατομμύρια και μέρα με τη μέρα η κατάσταση τείνει προς το χειρότερο, καθώς τα τρόφιμα εξαντλούνται, πόσιμο νερό δεν υπάρχει, ενώ άμεση είναι και η ανάγκη σε φάρμακα. Οι πληγείσες περιοχές, σύμφωνα με τους ειδικούς, βρίσκονται στα πρόθυρα διάδοσης εκτεταμένων επιδημιών και απαιτούνται άμεσα μέτρα.

Στο πλαίσιο της βοήθειας που έχει ανακοινωθεί από τη διεθνή κοινότητα, χτες έφτασε στις Φιλιππίνες αμερικανικό αεροπλανοφόρο, με δύο συνοδευτικά. Η αποστολή περιλαμβάνει στρατιωτικό πλήρωμα 6.102 ατόμων, με τις ΗΠΑ να αξιοποιούν την καταστροφή στο έπακρο για την προώθηση και των ιμπεριαλιστικών τους συμφερόντων στην περιοχή. Παλέτες με τρόφιμα και φάρμακα που μετέφερε το αμερικανικό αεροπλανοφόρο, μεταφέρονται στην πόλη Τακλομπάν, μία από τις περιοχές που υπέστησαν τη μεγαλύτερη καταστροφή, προκειμένου να μοιραστούν, ενώ βοήθεια φτάνει και από άλλες χώρες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πληγείσες περιοχές έχουν υποστεί καταστροφή της τάξης του 80% - 90%, με αποτέλεσμα να έχουν διαλυθεί εκτός από σπίτια, καταστήματα και καλλιέργειες, νοσοκομεία, ιατρεία και φαρμακεία. Ακόμα και η βοήθεια που έχει φτάσει ήδη παραμένει αδιάθετη, με τις ευθύνες να αποδίδονται στην κρατική μηχανή και την ελλιπή της προετοιμασία, που καταλήγει εγκληματική, απέναντι στα θύματα του τυφώνα.

Οι κάτοικοι τόσο της Τακλομπάν, όσο και άλλων περιοχών, επιχειρούν να αποδράσουν από την κόλαση που δημιούργησε το πέρασμα του τυφώνα και συντηρεί η καθυστερημένη αντίδραση των αρχών, συνωστιζόμενοι στα σημεία από όπου αναχωρούν τα στρατιωτικά αεροσκάφη που μεταφέρουν βοήθεια, εκλιπαρώντας να τους μεταφέρουν σε άλλες περιοχές. Την ίδια στιγμή, ο πανικός οδηγεί σε εκρηκτικές καταστάσεις, με το στρατό να έχει ήδη μεταβεί στην Τακλομπάν, προκειμένου να κρατήσει τις ήδη διαταραγμένες ισορροπίες, σε μία χώρα που μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζούσε ήδη σε παραγκουπόλεις και δεν ελπίζει σε κανενός είδους βοήθεια από το αστικό κράτος.