Από τη συνάντηση των ΥΠΕΞ ΗΠΑ, Βρετανίας που είχε οικοδεσπότη τη Γαλλία, και τον πρόεδρο Ολάντ που πιέζει για άμεση στρατιωτική επέμβαση στη Συρία

Τα πρώτα επίσημα στοιχεία επ' αυτού η συριακή ηγεσία άρχισε να τα παραδίδει στον Οργανισμό Για την Απαγόρευση των Χημικών Οπλων, την Παρασκευή το απόγευμα, τηρώντας έτσι και με το παραπάνω το άτυπο χρονικό περιθώριο που η αρχική συμφωνία μεταξύ του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι και του Ρώσου ομολόγου του Σεργκέι Λαβρόφ, προέβλεπε (Σάββατο βράδυ). Η παράδοση του συνόλου των στοιχείων (δηλαδή τύποι χημικών όπλων, ποσότητες, τρόποι και χώροι αποθήκευσης) δεν ήταν βέβαιο πότε θα ολοκληρωνόταν. Οπως άλλωστε δήλωνε πριν από τη γνωστοποίηση της έναρξης της παράδοσης των στοιχείων εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η χτεσινή ημέρα είχε τεθεί ως ένα χρονικό πλαίσιο, κάπως ευέλικτο, το οποίο δεν αποτελεί κάποιου είδους «σφιχτό χρονοδιάγραμμα».

Πέραν όμως των πρώτων αυτών βημάτων, που έγιναν υπό το άγρυπνο βλέμμα της Μόσχας, καθώς ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριάμπκοφ βρίσκεται όλη την εβδομάδα στη συριακή πρωτεύουσα, όλο το υπόλοιπο πλαίσιο μοιάζει να είναι εξαιρετικά ρευστό και εύκολα ανατρέψιμο. Οι Κέρι και Λαβρόφ, την περασμένη εβδομάδα, συμφώνησαν ότι μόλις ολοκληρωθεί η παρουσίαση των στοιχείων σχετικά με το συριακό χημικό οπλοστάσιο, οι επιθεωρητές του ΟΗΕ θα μεταβούν στη χώρα για να επαληθεύσουν τις πληροφορίες που έχουν δώσει οι Σύροι και στη συνέχεια θα παρουσιάσουν ένα σχέδιο για τον τρόπο και το χρονοδιάγραμμα καταστροφής τους. Οπως χαρακτηριστικά δήλωναν στην κοινή συνέντευξη Τύπου από τη Γενεύη, οι Κέρι και Λαβρόφ «οι λεπτομέρειες θα εξεταστούν στη συνέχεια», αφήνοντας, έτσι, ελεύθερο το πεδίο για νέους γύρους διαφωνιών, αντεγκλήσεων και ερμηνειών.

Και αυτό ακριβώς συνέβη και με τη βοήθεια της έκθεσης των εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ, που δόθηκε στη δημοσιότητα τη Δευτέρα όταν ο ΓΓ του Οργανισμού ενημέρωσε σχετικά το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Στην έκθεσή τους οι επιθεωρητές επιβεβαιώνουν ότι από τα δείγματα που εξέτασαν προκύπτει το συμπέρασμα ότι χρησιμοποιήθηκε κατά κύριο λόγο το νευροπαραλυτικό αέριο σαρίν στην επίθεση που σημειώθηκε στο προάστιο Γκούτα της Δαμασκού στις 21 Αυγούστου. Εντούτοις, δεν μπορεί να επιβεβαιώσει από πού ακριβώς εκτοξεύτηκαν τα χημικά, ούτε ποιος είναι ο δράστης, ενώ δεν καταλήγει ούτε σε ένα συγκεκριμένο αριθμό θυμάτων.

Η έκθεση αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για ένα νέο γύρο αντιπαραθέσεων ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που είναι μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ως προς το ποιος είναι ο δράστης της επίθεσης στην Γκούτα αλλά και ως προς το ποια θα πρέπει να είναι η μορφή της απόφασης του Συμβουλίου που θα αφορά στο συριακό χημικό αφοπλισμό. Πρώτος ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς ήταν αυτός που διατύπωσε με τον κατηγορηματικότερο τρόπο ότι η έκθεση των εμπειρογνωμόνων δείχνει ότι μόνο η συριακή ηγεσία μπορεί να κρύβεται πίσω από την επίθεση στην Γκούτα καθώς δεν μπορεί κανείς άλλος να έχει τη συγκεκριμένη τεχνογνωσία και το νευροπαραλυτικό αέριο.

Ανάλογες δηλώσεις έσπευσαν να κάνουν και οι ομόλογοί του από ΗΠΑ και Βρετανία παρουσιάζοντας ως δεδομένη την ενοχή της Δαμασκού και πιέζοντας για απόφαση στο Συμβούλιο Ασφαλείας που θα υπάγεται στο άρθρο 7 της Χάρτας του ΟΗΕ, που προβλέπει αυτόματη ανάληψη δράσης (συμπεριλαμβανομένης και μιας στρατιωτικής επίθεσης) σε βάρος χώρας που δεν εφαρμόζει απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ρωσική και κινεζική ηγεσία κατέστησαν σαφές σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να δεχθούν μια τέτοια απόφαση, με τη ρωσική διπλωματία να υπογραμμίζει ότι από τη μία οι απειλές δε βοηθούν στην ομαλή εφαρμογή της συμφωνίας του συριακού αφοπλισμού και από την άλλη δεν υπάρχει καμία πραγματική απόδειξη ότι πίσω από την επίθεση στην Γκούτα βρίσκεται η Δαμασκός.

Βέβαια όλα αυτά και ανεξάρτητα από τον προσωρινό συμβιβασμό που πέτυχαν οι ιμπεριαλιστές, κυρίως ΗΠΑ και Ρωσία, δε σημαίνουν ότι η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία δε συνεχίζεται αφού συνεχώς ενισχύονται οι λεγόμενοι αντικαθεστωτικοί και μισθοφόροι.

Πάντως ο Ρώσος πρόεδρος και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών μέσα στη βδομάδα προέβησαν, σχετικά με την επίθεση με χημικά, σε μια σειρά από δηλώσεις όπου αναρωτιόντουσαν πώς είναι δυνατόν μεταξύ των θυμάτων να μη συγκαταλέγεται ούτε ένας αντικαθεστωτικός εφόσον φταίει ο συριακός στρατός, υποσκάπτοντας συστηματικά την επιχειρηματολογία των ΗΠΑ - Βρετανίας και Γαλλίας. Λίγα 24ωρα μετά, ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριάμπκοφ έφτανε στη συριακή πρωτεύουσα και μετά από λίγο ανακοίνωσε ότι έχει στα χέρια του στοιχεία που του παρέδωσε η συριακή ηγεσία και τα οποία αποδεικνύουν ότι πίσω από την επίθεση βρίσκονται αντικαθεστωτικοί. Τα στοιχεία αυτά δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα και η Μόσχα λέει ότι θα τα προωθήσει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ προκειμένου να ληφθούν υπόψη πριν υπάρξει η οποιαδήποτε απόφαση.

Η ρωσική στάση προκάλεσε αντίδραση τόσο από τον ΟΗΕ όσο και το Παρίσι που κατηγόρησαν τη Μόσχα ότι «θέτει αμφιβολίες για την αξιοπιστία και την αντικειμενικότητα των επιθεωρητών», ένα επιχείρημα που, τελικά, απέρριψαν οι ίδιοι οι επιθεωρητές διά του εκπροσώπου τους λέγοντας ότι δεν αντιλήφθηκαν να αμφισβητεί κανείς τα αποτελέσματα των ελέγχων τους και τα δικά τους συμπεράσματα, αλλά μάλλον τη μεθοδολογία και προσπάθησαν να βάλουν τέλος στη συζήτηση. Μια λιγότερο διακριτική στάση τήρησε ο ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Γκι Μουν, ο οποίος έσπευσε, σχεδόν ανοιχτά, να υιοθετήσει την αμερικανο-βρετανο-γαλλική επιχειρηματολογία ότι την ευθύνη της επίθεσης στην Γκούτα έχει ο συριακός στρατός και να στηρίξει τις πιέσεις για υπαγωγή της όποιας απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας στο άρθρο 7 του ΟΗΕ.

Οι αλλεπάλληλες και πολυεπίπεδες τριβές εννοείται ότι θα συνεχιστούν και την εβδομάδα που αρχίζει. Και θα μεταφερθούν, σε μεγάλο βαθμό, στους διαδρόμους του κτιρίου του ΟΗΕ καθώς επίκειται η ετήσια τακτική Γενική Συνέλευση του Οργανισμού. Στο περιθώριό των κεντρικών εργασιών, όπου επίσης πιθανότατα θα τεθεί και το ζήτημα της Συρίας, εκτιμάται ότι θα γίνουν σχετικές συζητήσεις. Ηδη, ο Γάλλος πρόεδρος ανακοίνωσε ότι θα συναντηθεί με τον Ιρανό ομόλογό του καθώς ο νεοεκλεγείς Χασάν Ρουχανί, έχοντας αρχίσει να ξεδιπλώνει μια, νέας τακτικής, διπλωματία «ήπιων τόνων», δηλώνει «έτοιμος να συνεισφέρει στην επίτευξη ειρηνικής πολιτικής λύσης» αλλά και να συνομιλήσει «αν οι συνθήκες το επιτρέπουν», ακόμη και άμεσα με τον Αμερικανό πρόεδρο.