Οι αντιδράσεις στην αρχική απόφαση του Αδ. Γεωργιάδη, όπως εκδηλώθηκαν και στη σύσκεψη φορέων που οργάνωσε ο Ιατρικός Σύλλογος Λάρισας, εστίαζαν στο γεγονός ότι η αργία των συγκεκριμένων γιατρών θα έχει άμεσες επιπτώσεις στη λειτουργία δυο βασικών κλινικών του νοσοκομείου, της Νευροχειρουργικής και της Χειρουργικής, οι οποίες δε θα μπορούν να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ασθενών της περιοχής. Ειδικότερα, στο ιατρικό δυναμικό της Νευροχειρουργικής Κλινικής, η οποία είναι η μοναδική που υπάρχει στα δημόσια νοσοκομεία της Θεσσαλίας, μετά την αργία, θα απέμειναν μόνο 3 γιατροί, με άμεσο αποτέλεσμα να μην υπήρχε η δυνατότητα γενικής εφημερίας της και οι ασθενείς (τραυματίες τροχαίων, εγκεφαλικά επεισόδια κλπ) θα έπρεπε να διακομίζονται σε νοσοκομεία άλλων νομών και κυρίως της Θεσσαλονίκης.

Στη σύσκεψη εκφράστηκε η αντίθεση των εκπροσώπων των φορέων στις «αυτοδίκαιες αργίες» που μπορεί να επιβάλλει ο υπουργός, με βάση το νόμο 4093/12, καθώς, όπως σημειώθηκε, μ' αυτόν τον τρόπο, «ουσιαστικά καταργείται το τεκμήριο της αθωότητας». Επισημάνθηκε, δε, ότι πρόκειται για «ένα προσχηματικό νομικό κατασκεύασμα που, σε συνδυασμό με την απαράδεκτη καθυστέρηση λειτουργίας, ή τη σκόπιμη μη λειτουργία των δευτεροβάθμιων πειθαρχικών οργάνων, οδηγούν σε "πειθαρχική ομηρία" δεκάδες συναδέλφους μας, που βλέπουν ορθάνοιχτη πλέον την πόρτα της απόλυσης».