Ο προϋπολογισμός του ΟΑΕΔ για το 2013 είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της θωράκισης της κερδοφορίας των εργοδοτών την ίδια στιγμή που η ανεργία στη χώρα έχει πάρει χαρακτηριστικά επιδημίας, καθώς με βάση τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής οι άνεργοι το 3ο τρίμηνο του 2012, έφτασαν τα 1.230.918 άτομα. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του Οργανισμού -τον οποίο και καταψήφισε το στέλεχος του ΠΑΜΕ στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού- το κονδύλι για τα επιδόματα ανεργίας, σε περίοδο αλματώδους αύξησης της ανεργίας, μειώνεται κατά 700 περίπου εκατομμύρια ευρώ, από 1,820 δισ. ευρώ για το 2012, στο 1,124 δισ. ευρώ για το 2013. Αντίστοιχα, η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό πέφτει στα 450 εκατομμύρια ευρώ για το 2013, από 500 εκατομμύρια το 2012 και 750 εκατομμύρια ευρώ το 2011.

Ενδεικτικό της τραγικής κατάστασης που βιώνουν οι άνεργοι και της πολιτικής εγκατάλειψής τους που ακολουθεί η τρικομματική συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, είναι το γεγονός ότι από το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων το «επίδομα» ανεργίας των 360 ευρώ παίρνουν μόλις οι 214.573 άνεργοι (Νοέμβρης 2012)!!! Την ίδια στιγμή, το τσουνάμι των απολύσεων δε λέει να κοπάσει, η απλήρωτη δουλειά «αγκαλιάζει» όλο και περισσότερους εργαζόμενους, ενώ τα απανωτά αντεργατικά μέτρα των μνημονίων, τα χαράτσια, η φορολογία, η ακρίβεια, κλπ., κάνουν ασφυκτικές τις συνθήκες επιβίωσης των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών και διαμορφώνουν συνθήκες εξαθλίωσης για τους άνεργους και τις οικογένειές τους.

Ο προϋπολογισμός του ΟΑΕΔ δε θα μπορούσε να διαφοροποιείται από τη συνολικότερη πολιτική σφαγιασμού των δικαιωμάτων που ακολουθεί η συγκυβέρνηση. Ο Οργανισμός αποτελεί έναν ισχυρό κρίκο στην προώθηση και υλοποίηση αυτής της πολιτικής που στοχεύει στην απογύμνωση της εργατικής τάξης από δικαιώματα και κατακτήσεις, σε εξαθλιωμένους εργάτες που θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Για να μπορέσει η εργοδοσία να θωρακίσει και να πολλαπλασιάσει σε μια πορεία τα κέρδη της.

Η πορεία αυτή είναι αναστρέψιμη. Η λύση βρίσκεται στον ενιαίο και ταξικά προσανατολισμένο αγώνα του συνόλου των εργαζομένων και των συμμάχων τους για άμεσα μέτρα προστασίας και ανακούφισης των ανέργων. Με οργάνωση μέσα στους τόπους δουλειάς για να μην εφαρμοστούν τα αντεργατικά μέτρα, για να μην περάσει η κατάργηση των ΣΣΕ, με ενίσχυση της ταξικής αλληλεγγύης, με αλλαγή των συσχετισμών δύναμης σε συνδικαλιστικό αλλά και πολιτικό επίπεδο. Αναγκαία προϋπόθεση για τη νικηφόρα έκβαση αυτής της μάχης είναι αυτός ο αγώνας να δεθεί με την πάλη για την ανατροπή της φιλομονοπωλιακής πολιτικής συνολικά, την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και τη λαϊκή οικονομία.