Υστερα από 11 χρόνια πάλης με την επάρατη αρρώστια, έφυγε το Σάββατο (17 Μάρτη 2001) και κηδεύτηκε τη Δευτέρα (19 Μάρτη) από το Νεκροταφείο Βύρωνα, ο σεμνός αγωνιστής και αγαπητός φίλος ΣΤΑΘΗΣ ΤΥΜΠΑΣ. Γεννήθηκε το 1926 στην Κάτω Αγόριανη (Λιλαία) Παρνασσού. Τελείωσε Γυμνάσιο στο Δαδί. Σπούδασε στην Ανώτατη Εμπορική. Στην Κατοχή οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Πολέμησε τους κατακτητές και τους ταγματασφαλίτες με τ' όπλο στο χέρι.

Μετά την Απελευθέρωση τον περίμενε η τύχη και χιλιάδων άλλων αγωνιστών. Το 1947, φαντάρος ρίχτηκε στην Κόλαση της Μακρονήσου.

Σε όλη του τη ζωή έμεινε πιστός στις ιδέες και στις παραδόσεις του λαϊκού μας κινήματος. Ηταν εξαιρετικός οικογενειάρχης και ανεκτίμητος άνθρωπος.

Στην κηδεία του παραβρέθηκε πολύς κόσμος, συγγενείς, φίλοι, συναγωνιστές, σύντροφοι, συνάδελφοι και πατριώτες του.

Τον ύστατο χαιρετισμό, σε ποιητικό λόγο, τον απηύθυνε ο συγγενής του, Χρήστος Ραχιώτης και λογοτέχνης. Σκιαγραφώντας την προσωπικότητά του, ανάμεσα στα άλλα ανέφερε:

«Ησουν πράος, Στάθη μου,/ειλικρινής και ντόμπρος,/ εργατικός και τίμιος/σεμνός και ταπεινόφρων/ πιστός στο Κάπα Κάπα Ε,/ στα ιδανικά τ' αγώνα».

Μαζί με τα θερμά μου συλλυπητήρια στη συντρόφισσα της ζωής του Λούλα, στα παιδιά τους και σε όλους τους συγγενείς, μια μικρή προσφορά στο «Ριζοσπάστη» 5.000 δρχ. στη μνήμη του.

(Η φωτογραφία του είναι από το 1948 στη Μακρόνησο).

Γ. Μωραΐτης