Αποψη του κτιρίου του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας (εκτός από αίθουσες διδασκαλίας, διαθέτει και μεγάλη αίθουσα συναυλιών), δημιούργημα, στη δεκαετία του 1980, του κομμουνιστή δημάρχου Αριστείδη Λαμπρούλη

Προειδοποιώντας για τα δεινά μιας τέτοιας εξέλιξης, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος με ανακοίνωσή του υπογραμμίζει: «Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις κοινωνικού σκοπού δεν αποτελούν λύση ούτε για τα εργασιακά μας προβλήματα, ούτε για το πλήθος των σπουδαστών που έρχονται στα Δημοτικά Ωδεία για να καλύψουν μια εκπαιδευτική τους ανάγκη που έπρεπε να προσφέρεται δωρεάν.

Ο στόχος τους είναι οι υποδομές αυτές, που σε πολλές περιπτώσεις λειτουργούν εδώ και δεκαετίες με χαμηλά δίδακτρα, να σταματήσουν να λειτουργούν με κρατική χρηματοδότηση και όλο το βάρος να πέσει στις πλάτες των γονιών των σπουδαστών».

«Σήμερα σε πολλούς εργαζόμενους σε Δημοτικά Ωδεία εμφανίζεται σαν μόνη λύση η δημιουργία συνεταιριστικής επιχείρησης από τους ίδιους, ώστε να συνεχίσουν τη λειτουργία τους τα ωδεία. Μάλιστα εμφανίζεται σαν λύση προοδευτική που καταργεί τους μεσάζοντες ανάμεσα στον εκπαιδευτικό και το μαθητή. Αυτό όμως που ουσιαστικά καταργεί είναι η υποχρέωση του κράτους και της Τοπικής Διοίκησης να παρέχει δωρεάν το αγαθό που λέγεται μουσική εκπαίδευση. Ο εργαζόμενος μουσικός μετατρέπεται σε εργολάβο και ο μαθητής σε πελάτη.

Σε μια πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, όλο και λιγότερα παιδιά θα μπορούν να καλύψουν ακόμα και ένα χαμηλό δίδακτρο. Αυτό θα έχει αποτέλεσμα ή το κλείσιμο αυτών των δομών ή την αύξηση των διδάκτρων γι' αυτούς που παραμένουν.

Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις θα αποτελέσουν το "Δούρειο Ιππο" για μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, που σε μερικά χρόνια θα εμφανισθούν σαν "σωτήρες" για τους εργαζόμενους, μονοπωλώντας μια έτοιμη αγορά».

Ο ΠΜΣ καλεί τους μουσικούς - καθηγητές στα ωδεία «να κλείσουν τα αυτιά τους στις "Σειρήνες" της επιχειρηματικότητας και της δήθεν "αυτοδιαχείρισης". Ο δικός μας δρόμος είναι μαζί με τους μαθητές, τους γονείς και τα σωματεία να διεκδικήσουμε να μην κλείσει κανένα Πνευματικό Κέντρο, κανένα ωδείο.

Να διεκδικήσουμε αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν μουσική εκπαίδευση, που θα ξεκινά από την αναβάθμιση της αισθητικής αγωγής στα σχολεία, θα συνεχίζει με εκπαίδευση στην εκμάθηση οργάνων, σε ένα δίκτυο δημόσιων υποδομών ανά δήμο, για όσα παιδιά το επιλέξουν και θα καταλήγει στην ίδρυση ανωτάτων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων για όσα παιδιά έχουν τις προϋποθέσεις για ανώτατες σπουδές.

Μόνο αυτός ο δρόμος εξασφαλίζει και νέες θέσεις εργασίας με μόνιμη και σταθερή δουλειά, καθώς και την ανάπτυξη ενός πολιτισμού με στέρεες βάσεις για όλο το λαό. Αυτό το δρόμο δε θα μας τον υποδείξουν ποτέ οι δήμαρχοι που εξυπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Αυτό το δρόμο μπορούμε να τον ανοίξουμε μόνο εμείς, καλώντας σε κοινή πορεία και διεκδίκηση τους μαθητές και τους γονείς».