Δεκατέσσερα χρόνια συμπληρώνονται την Τετάρτη 12 Σεπτέμβρη από τη μέρα της σύλληψης των πέντε Κουβανών αγωνιστών, Χεράρδο Ερνάντες, Ρενέ Γκονζάλες, Ραμόν Λαμπανίνο, Φερνάντο Γκονσάλες και Αντόνιο Γκερέρο. Το ...έγκλημά τους είναι ότι βρήκαν στοιχεία που έφεραν στο φως μια σειρά ενέργειες ενάντια στην Κούβα που σχεδιάζονται και οργανώνονται σε αμερικανικό έδαφος με την ανοχή και την υποστήριξη του κράτους. Τέτοιου είδους επιθέσεις, δολιοφθορές και άλλες εγκληματικές πράξεις, εκτελεσμένες από αντεπαναστατικές, αντικουβανικές οργανώσεις, που δρουν ανενόχλητα στο Μαϊάμι με τη συνεργασία της CIA και του FBI, έχουν στοιχίσει τη ζωή σε περίπου 3.500 ανθρώπους, έχουν αφήσει χιλιάδες άλλους ανάπηρους και έχουν προκαλέσει σημαντικές ζημιές στην οικονομία του νησιού που φτάνουν έως το Δεκέμβρη του 2010 τα 975 δισεκατομμύρια δολάρια, λαμβάνοντας υπόψη την υποτίμηση του δολαρίου έναντι του χρυσού από το 1961 έως το 2010.

Οι πέντε Κουβανοί αγωνιστές καταδικάστηκαν σε μια δικαστική διαδικασία - παρωδία στο Μαϊάμι, μέσα σε κλίμα αντικουβανικής υστερίας που υποστηρίχθηκε μάλιστα με κρατικά κονδύλια ύψους 250.000 δολαρίων, τα οποία διοχετεύθηκαν σε δημοσιογράφους του Τύπου και της τηλεόρασης της πόλης. Οι κατηγορίες που επιστρατεύτηκαν, κυρίως η συνωμοσία για διάπραξη κατασκοπείας και η συνωμοσία για διάπραξη δολοφονιών, κατέρρευσαν τόσο από την ανυπαρξία στοιχείων, όσο και από τις καταθέσεις ακόμα και αυτών της κατηγορίας. Τέτοια υπήρξε η κατάθεση του στρατηγού Τζέιμς Κλάπερ, πρώην διευθυντή της Υπηρεσίας Πληροφοριών του Πενταγώνου (DIA), που δήλωσε ξεκάθαρα ότι οι «5» δεν είχαν διαπράξει κατασκοπεία ενάντια στις ΗΠΑ...

Παρ' όλα αυτά, οι ποινές που επιβλήθηκαν ήταν εξοντωτικές. Ο Χεράρδο Ερνάντες καταδικάστηκε σε δις ισόβια και 15 χρόνια με βάση την ανυπόστατη κατηγορία της συμμετοχής στην κατάρριψη το 1996 ενός αεροπλάνου των αντεπαναστατών «Αδέλφια στη Σωτηρία» που είχε παραβιάσει επανειλημμένα τον κουβανικό εναέριο χώρο. Ο Ραμόν Λαμπανίνο καταδικάστηκε σε ισόβια και 18 χρόνια, ο Αντόνιο Γκερέρο σε ισόβια και 10 χρόνια, ο Φερνάντο Γκονζάλες σε 19 χρόνια και ο Ρενέ Γκονζάλες σε 15. Υστερα από επανεξέταση, ομοσπονδιακά δικαστήρια του Μαϊάμι αποφάσισαν το 2009 να μειώσουν τις ποινές του Αντόνιο Γκερέρο σε 21 χρόνια και 10 μήνες, του Ραμόν Λαμπανίνο σε 30 χρόνια και του Φερνάντο Γκονζάλες σε 17 χρόνια επειδή δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία για ισόβια κάθειρξη καθώς δεν απέκτησαν ούτε μετέδωσαν ποτέ άκρως απόρρητες στρατιωτικές πληροφορίες. Πέρσι, ο Ρενέ Γκονζάλες αποφυλακίστηκε αλλά υπό το καθεστώς της «εποπτευόμενης απελευθέρωσης» εξαναγκάζοντάς τον να παραμείνει άλλα 3 χρόνια στις ΗΠΑ.

Οσο για τον Χεράρδο Ερνάντες, αυτό το διάστημα βρίσκεται σε εξέλιξη η προσφυγή που έχει καταθέσει για την επανεξέταση της ποινής του. Ωστόσο, ο ίδιος αντιμετωπίζει παρεμπόδιση της επικοινωνίας του από τις φυλακές υψίστης ασφαλείας όπου βρίσκεται. Πρόσφατα βρέθηκε αντιμέτωπος με νέες αυθαιρεσίες από τις αμερικανικές αρχές. Δύο διαφορετικά συμβάντα σημειώθηκαν μέσα σε λίγες μόλις ημέρες. Στις 7 Ιούλη του αφαιρέθηκε το δικαίωμα συνάντησης με αντιπροσωπεία του προξενείου υπό τη γελοία δικαιολογία πως το μνημόνιο του επικεφαλής του σωφρονιστικού κέντρου δεν είναι διαθέσιμο στην υποδοχή. Παρόμοια ...δικαιολογία δόθηκε και στις 9 Ιούλη όταν πήγε να τον επισκεφθεί ο δικηγόρος Μάρτιν Γκαρμπούς, μέλος της νομικής ομάδας του Χεράρδο.

Πάντως, η όλη διαδικασία και οι συνθήκες μέσα στις οποίες έγινε η δίκη ήταν τόσο φανερά μεροληπτικές και παράτυπες που το 2005 το Εφετείο της Ατλάντα, με ομόφωνη απόφαση, ανακάλεσε τις ποινές και διέταξε επανάληψη της δίκης. Η απόφαση αυτή όμως ανατράπηκε μετά από παρέμβαση του Γενικού Εισαγγελέα των ΗΠΑ.

Καθ' όλη τη διάρκεια της κράτησής τους είχαν να αντιμετωπίσουν και απάνθρωπες συνθήκες κράτησης σε φυλακές υψίστης ασφάλειας, σε απομόνωση, με απαγόρευση ή παρεμπόδιση επικοινωνίας με τους δικούς τους, τους δικηγόρους τους και τη χώρα τους, με στόχο να κάμψουν το ηθικό τους.

Εκτός από την προσπάθεια να κάμψουν το ηθικό τους, οι ΗΠΑ προσπαθούν να θωρακίσουν τις αντικουβανικές οργανώσεις και να αποτρέψουν κάθε νόμιμη προσπάθεια της Κούβας να συλλέγει πληροφορίες για τα σχέδιά τους. Από την άλλη, ωστόσο, οι ΗΠΑ διακηρύσσουν με αλαζονεία το δικαίωμα να διατηρούν οι ίδιες ένα εκτεταμένο κατασκοπευτικό δίκτυο στην Κούβα, κατασκοπευτικούς δορυφόρους και άλλα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα παρακολούθησης και υποκλοπής και να τα χρησιμοποιούν για να επιτύχουν τον τελικό τους στόχο, την ανατροπή της επανάστασης.

Εκατομμύρια δολάρια δαπανώνται σε διάφορες ομάδες που θα οργανώσουν αντεπαναστατικές ενέργειες κατά του νησιού. Ομάδες που δήθεν προωθούν το «κίνημα» για την απελευθέρωση των λεγόμενων «πολιτικών κρατουμένων», δηλαδή ανθρώπους που έχουν δικαστεί και καταδικαστεί στην Κούβα μετά τις αποκαλύψεις ότι έλαβαν χρήματα από αμερικανικές κυβερνητικές πηγές και είχαν επαφές με διπλωμάτες των ΗΠΑ για να υπονομεύσουν και να ανατρέψουν τη σοσιαλιστική κυβέρνηση. Επίσης χρηματοδοτούνται κυβερνητικά προγράμματα που σχετίζονται με την «ελευθερία της έκφρασης» και αφορούν κυρίως «διανοούμενους, καλλιτέχνες, μουσικούς, ποιητές, συγγραφείς, δημοσιογράφους, μπλόγκερς», αλλά και θρησκευτικές ομάδες που προωθούν την αντιδραστική πολιτική των ΗΠΑ. «Ομάδες γυναικών», η λεγόμενη «κοινωνία των πολιτών» χρηματοδοτούνται για να στηρίξουν και να προπαγανδίσουν ουσιαστικά τον οικονομικό, χρηματοπιστωτικό και εμπορικό αποκλεισμό κατά της Κούβας. Περίοπτη θέση έχουν και διάφορες ομάδες και οργανώσεις που λαμβάνουν χρήματα από το λεγόμενο Γραφείο Αναπτυξιακής Βοήθειας των ΗΠΑ (USAID) για τη λεγόμενη προώθηση της δημοκρατίας στην Κούβα, δηλαδή τη χρηματοδότηση ανατρεπτικών πράξεων που στρέφονται κατά της σοσιαλιστικής εξουσίας.

Η υπόθεση των «5» παραμένει κάτω από ένα «πέπλο σιωπής» από τα ΜΜΕ, τόσο στις ίδιες τις ΗΠΑ όσο και στις περισσότερες χώρες του κόσμου, καθώς οι αμερικανικές αρχές θέλουν να διατηρηθεί η μυστικότητα, φοβούμενες πως αν έβγαιναν στο φως της δημοσιότητας οι λεπτομέρειες της υπόθεσης θα αποδεικνυόταν η αθωότητά τους και θα ξεσκεπαζόταν η συνενοχή της κυβέρνησης των ΗΠΑ σε πράξεις τρομοκρατίας. Παρ' όλα αυτά, όλα αυτά τα χρόνια ο κουβανικός λαός, το φιλειρηνικό κίνημα και διάφορες οργανώσεις δραστηριοποιούνται για να γίνει γνωστή η υπόθεση. Συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις, εκθέσεις φωτογραφιών, άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά, συλλογή χιλιάδων υπογραφών, περιοδείες των συγγενικών προσώπων των «πέντε» σε πολλές γωνιές του πλανήτη βοήθησαν στη δημοσιοποίηση της αδικίας που έχουν υποστεί και στην απαίτηση ολοένα και περισσοτέρων ανθρώπων να απελευθερωθούν άμεσα οι «5» και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.

Στη χώρα μας έχουν επανειλημμένα συγκεντρωθεί υπογραφές από προσωπικότητες του πολιτικού, νομικού, καλλιτεχνικού και κοινωνικού κόσμου, από συνδικάτα και συνδικαλιστές, από γυναίκες και νεολαίους. Εχουν πραγματοποιηθεί εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις και παραστάσεις διαμαρτυρίας με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης, συνδικάτων και λαϊκών οργανώσεων που παλεύουν για την απελευθέρωση των «5» όλα αυτά τα 14 χρόνια μαζί με το παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης. Αυτός ο αγώνας δεν πρόκειται να σταματήσει ωσότου οι επαναστάτες αυτοί αγωνιστές επιστρέψουν στην πατρίδα τους.