ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ πείτε όμως, η κυβέρνηση έχει ενιαία κριτήρια και για τους μισθωτούς και για τις επιχειρήσεις. Ο,τι μέτρα παίρνει, τα παίρνει ...αναδρομικά!

Ετσι λοιπόν, όπως την εισφορά αλληλεγγύης την εισπράττουν αναδρομικά, όπως μειώνουν τις αποδοχές των δημόσιων υπαλλήλων αναδρομικά, έτσι μειώνουν και τις ασφαλιστικές εισφορές για τους εργοδότες: Αναδρομικά...

Η μόνη διαφορά είναι πως οι μισθωτοί χάνουν αναδρομικά, ενώ οι εργοδότες κερδίζουν αναδρομικά. Αλλά αυτή είναι ...μικρολεπτομέρεια.

ΧΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ στον Τύπο αυτές τις μέρες για την περίφημη πρωτοβουλία Ντράγκι για απεριόριστη αγορά ομολόγων. «Σταθερότητα», «στήριξη», «ανάσα», «ελπίδα» και όλα τα σχετικά.

Οντως έτσι έχουν τα πράγματα. Αρκεί όμως να είναι κανείς ...τραπεζίτης, βιομήχανος, εφοπλιστής, μέτοχος πολυεθνικής και γενικώς πλούσιος.

Μόνο που αυτοί ούτως ή άλλως δεν είχαν πρόβλημα. Εχουν εδώ και καιρό ... «μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία».

Τι μένει για τους λαούς (και ιδίως για τον ελληνικό) από όλη αυτή την ιστορία; Η «δημοσιονομική σταθερότητα» και η «δημοσιονομική πειθαρχία».

Θεωρούνται απαράβατες προϋποθέσεις για να αγοράζει ομόλογα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και πρέπει να διατηρηθούν στον ...αιώνα τον άπαντα.

Οσο για το τι ακριβώς σημαίνουν αυτοί οι όροι, το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά μια και αυτά ακριβώς ζούμε τα τελευταία χρόνια.

ΣΤΟ 6,3% Η ΥΦΕΣΗ το 2^οτρίμηνο του 2012, δηλαδή από το κακό στο χειρότερο. Και να φανταστείτε ότι είναι η περίοδος που μας υπόσχονταν ότι θα δούμε τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης.

Ο,τι ακριβώς λένε τώρα για το 2013, κι ό,τι θα λένε το 2013 για το 2014. Τουλάχιστον -ευτυχώς- κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά.