Πιο φιλελεύθερος και από το... Μάνο, εμφανίστηκε χτες ο υπουργός Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκης στην ημερίδα του ΣΕΒ. Πρέπει να απεγκλωβιστούμε από τον κρατικό παρεμβατισμό, σημείωσε για να δικαιολογήσει το ξεπούλημα του συνόλου του δημοσίου τομέα στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Το άνοιγμα των αγορών, η απλοποίηση των διαδικασιών για την αδειοδότηση των επιχειρηματιών, η αλλαγή του πλαισίου του εκπαιδευτικού συστήματος με βάση τις ανάγκες της άρχουσας τάξης, η ανάπτυξη της οικονομίας και μέσω των νέων τεχνολογιών κλπ. αποτέλεσαν τη «σημαία» αλλά και προτροπή του υπουργού Ανάπτυξης στο ακροατήριο των βιομηχάνων.

Αυτή τη φορά η επίτροπος Α. Διαμαντοπούλου προσπάθησε να μην προκαλέσει, με μια γενικόλογη τοποθέτηση, παρ' όλο που λίγο πριν, ο πρόεδρος του ΔΣ του ΣΕΒ Οδ. Κυριακόπουλος πρότεινε νέα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση του ωραρίου εργασίας. Η Επίτροπος αναφέρθηκε στις έννοιες της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της εκπαίδευσης σαν να μην αποτελούν καίρια σημεία σύγκρουσης μεταξύ κεφαλαίου και εργαζομένων.

Αίσθηση προκάλεσαν και οι τοποθετήσεις του Ολλανδού Ζακ Σραβέν και του Γάλλου Φρ. Περιγκό. Ο πρώτος θεώρησε επίτευγμα τις αλλεπάλληλες συμφωνίες εργαζομένων - εργοδοτών από το 1982 και μετά, οι οποίες οδήγησαν: Σε περιορισμό των αυξήσεων στους μισθούς, αύξηση της μερικής απασχόλησης και μεγαλύτερη ευελιξία, μέχρι την «απασχολησιμότητα». Ο βιομήχανος υποστήριξε ότι παρ' όλο που η μερική απασχόληση φτάνει το 34% στην Ολλανδία, υπάρχει περιθώριο για πολύ μεγαλύτερη αύξησή του!

Ο Φ. Περιγκό, ήταν αποκαλυπτικότατος ως προς τις επιδιώξεις του κεφαλαίου. Ευελιξία και απελευθέρωση των πάντων ήταν οι λέξεις που χρησιμοποίησε πιο πολύ. Ευελιξία στην ασφάλιση, στη νομοθεσία, στο ωράριο. Ωμά και κυνικά αναρωτήθηκε γιατί πρέπει η κοινωνία να πληρώνει τα πάντα, «θα πρέπει το ίδιο το άτομο (δηλαδή ο εργαζόμενος) να αναλάβει την ευθύνη της ασφάλισής του».