φωτό

Το 1943, οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό μας, Μενδενίτσα (Βοδονίτσα) Λοκρίδας, όπου ήταν έδρα Τάγματος του ΕΛΑΣ. Εκαψαν το σπίτι μας. Ο μεγάλος αδερφός και θείος, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ - ΧΡΥΣΙΚΟΣ (φωτ.), το 1941 έκρυβε ομάδα Εγγλέζων στο βουνό. Μαζί τους πήγε στη Μέση Ανατολή, υπηρέτησε στο Ελληνικό Σώμα. Και με το κίνημα κλείστηκε στο σύρμα. Γύρισε με την απελευθέρωση. Μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν δραστήριος αντιστασιακός και στέλεχος του ΚΚΕ στον Πειραιά. Αλλά και όλη η οικογένειά μας δόθηκε και θυσιάστηκε στον αγώνα. Ο πατέρας και παππούς, ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, ΕΑΜίτης, εκτελέστηκε εν ψυχρώ, το 1948, έξω από το χωριό από χωροφύλακες και παρακρατικούς. Η μάνα και γιαγιά, ΦΩΤΕΙΝΗ, υπηρέτησε στον ΔΣΕ, στον Παρνασσό και την Γκιώνα, σε βοηθητικές υπηρεσίες και πιάστηκε το 1949. Η αδερφή και θεία ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ, μαχήτρια του ΔΣΕ στα τμήματα Διαμαντή, αιχμαλωτίστηκε το 1949. Ο αδελφός και θείος, ΘΟΔΩΡΗΣ, ΕΠΟΝίτης στην Κατοχή και πολιτοφύλακας στον ΔΣΕ, πιάστηκε και εκτελέστηκε. Ο αδελφός και θείος ΚΩΣΤΑΣ, μαχητής του ΔΣΕ, σκοτώθηκε στην Γκιώνα σε μάχη το 1948.

Στη μνήμη τους, για την Οικονομική Εξόρμηση του Κόμματος, προσφέρουμε στον «Ριζοσπάστη» 100 ευρώ.

Νίκος Παναγιώτου και τα παιδιά του

***

Στις 27 Ιανουαρίου 2012 «έφυγε» από κοντά μας πλήρης ημερών ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΛΔΕΔΗΣ, ο πολυαγαπημένος πατέρας των συναγωνιστριών μας, Ντίνας και Κικής Καλδέλη. Γεννήθηκε στο Παλιοχώρι Πλωμαρίου το 1919. Το 1941, μετά την υποχώρηση του ελληνικού στρατού γύρισε στο νησί του. Στη συνέχεια, μέσω Τουρκίας, έφυγε στη Μέση Ανατολή όπου συνδέθηκε με την αντίσταση και κατέληξε στο σύρμα. Το 1946 γυρίζει στη Μυτιλήνη όπου γίνεται Γραμματέας της οργάνωσης Πλωμαρίου, στη συνέχεια φυλακίζεται σε κελί μελλοθανάτων για δύο χρόνια και μετά εκτοπίζεται για ένα χρόνο στο Μόλυβο. Το 1953 έρχεται στην Αθήνα όπου εντάσσεται στο σ.κ. των οικοδόμων. Αργότερα ενεργοποιήθηκε και στην ΠΕΑΕΑ. Εμεινε πιστός στο ΚΚΕ ως το τέλος της ζωής του.

Στη μνήμη του προσφέρουμε 50 ευρώ στο ΚΚΕ.

Οι εκπαιδευτικοί του ΠΑΜΕ

Συλλόγου «ΡΟΖΑ ΙΜΒΡΙΩΤΗ»

***

Στις 23 Γενάρη 2012 «έφυγε» από κοντά μας η ΜΑΡΙΑ ΜΕΛΑ, η γιαγιά Μαρία της πολυκατοικίας μας. Εφυγε πλήρης ημερών στην αγκαλιά των αγαπημένων της, του γιου της, της νύφης της και της «ζωής» της, όπως έλεγε, τον εγγονό της. H οικογένειά μας θα θυμάται πάντα την προθυμία της να δώσει χέρι βοήθειας.

Στη μνήμη της, προσφέρουμε στο ΚΚΕ 20 ευρώ.

Θεοδώρα Δριμάλα

Σταύρος Ξενικουδάκης

***

φωτό

Στη μνήμη του ΣΥΜΕΩΝ ΝΤΟΥΜΑ, οπαδού του Κόμματος, προσφέρουμε για την οικονομική εξόρμηση, 150 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Επισιτισμού ΝΕ Αχαΐας.

Η σύζυγος, Κατίνα

η κόρη του, Καλλιόπη,

ο αδερφός του, Σπύρος

***

Στη μνήμη του σ/φου ΜΠΑΜΠΗ ΑΓΓΕΛΗ, μέσω ΚΟΒ Εκπ/κών Πειραιά, οι σ/φοί του: Τσακνάκης Γιάννης, Λαγγίδης Γιώργος, Γιώγου Ξένια, Αννινος Κώστας, Μπαρδουνιώτης Στέλιος, Κυριακίδου Νίκη, προσφέρουν το ποσό των 40 ευρώ για την οικονομική εξόρμηση του Κόμματος.

***

φωτό 4

Συμμετέχοντας στην οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ, με την προσφορά φίλων και οπαδών του Κόμματος και με τη δική μου συνεισφορά, συγκέντρωσα το ποσό των 80 ευρώ, που το κατέθεσα στην ΚΟΒ Τζιτζιφιών - Καλλιθέας, στη μνήμη:

Του αγαπημένου μου εξαδέλφου ΑΓΓΕΛΟΥ ΠΑΤΣΑΛΙΑ, αγωνιστή και οπαδού του ΚΚΕ που «έφυγε» πρόσφατα. Επί πολλά χρόνια ήταν μέλος και στέλεχος της ΚΟΒ Ιθάκης. Ο Αγγελος υπήρξε για μένα δάσκαλός μου στη στάση ζωής, στην αγάπη για μάθηση και μέσα σε όλα τα άλλα, μου μετέδωσε και την αγάπη του για το σκάκι.

- Του αγαπημένου μου αδερφού, ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΜΕΛΑ, μέλους του Κόμματος που συμπληρώνονται 8 χρόνια από το χαμό του. Δεν τον ξεχνάμε ποτέ.

- Του αγαπημένου μου πατέρα, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕΛΑ, αγωνιστή της ΕΑ και μαχητή του Εφεδρικού ΕΛΑΣ Ιθάκης -Κεφαλλονιάς, που, φέτος, συμπληρώνονται 23 χρόνια από το θάνατό του. Ο Νίκος Μελάς, στα δύσκολα χρόνια του Εμφυλίου και του κράτους μισαλλοδοξίας στάθηκε αλύγιστος παρά τις διώξεις που υπέστη. Η χούντα του '67 μας βρήκε και τους δύο μπαρκαρισμένους σε κάποιο λιμάνι της Καραϊβικής. Ακόμα και τότε, δεν δίσταζε να δηλώνει ότι είναι οπαδός της ΕΔΑ, χωρίς να υπολογίζει το κλίμα τρομοκρατίας που είχε, ήδη αρχίσει να εξαπλώνεται στους ναυτεργάτες της ποντοπόρου ναυτιλίας. Εμεινε σταθερός και ακλόνητος στις αρχές του μέχρι το τέλος της ζωής του.

Της αγαπημένης μου νονάς, ΜΑΓΔΑΣ ΦΛΩΡΑΚΗ, συζύγου του αείμνηστου συντρόφου μας Χαρίλαου, που «έφυγε» στα 1984 χωρίς να προλάβω να τη δω και να την αποχαιρετίσω.

Παναγιώτης Μελάς