Eurokinissi

Θύματα των απειλών που εξαπολύουν φαρμακευτικές εταιρείες, προμηθευτές αλλά και της απόφασης της ηγεσίας του φαρμακευτικού συλλόγου να μην δίνουν φάρμακα, είναι ασθενείς και ασφαλισμένοι

Οπως αναφέρεται στην επιστολή «μέχρι και σήμερα εκκρεμούν οφειλές για τιμολόγια του πρώτου εξαμήνου του 2010 ενώ συγχρόνως (...) συσσωρεύεται ένα νέο χρέος για τα τιμολόγια του 2011».

Η δραστική μείωση της χρηματοδότησης των υπηρεσιών Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό για να δίνονται περισσότερα κίνητρα στην επιχειρηματικότητα, αλλά και το γεγονός ότι τα ιατρικά υλικά και τα φάρμακα αποτελούν εμπόρευμα στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων έχει τραγικές συνέπειες για τους ασθενείς και τους ασφαλισμένους: Ελλείψεις προσωπικού στα νοσοκομεία. Ολο και περισσότερα φάρμακα και εξετάσεις πληρώνονται. Οταν το βασικό κριτήριο για να επιλεγεί ο προμηθευτής είναι η εξοικονόμηση χρημάτων, ενδεχομένως αυτό να έχει επίπτωση στην ποιότητα ή στην αποτελεσματικότητα των υλικών. Τώρα, τα νοσοκομεία κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς υλικά απαραίτητα για τους ασθενείς, προκειμένου να λειτουργήσει η αγορά. Αυτό είναι το πρωτεύον στα πλαίσια της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας. Αυτό ισχυρίζονται και οι σύλλογοι των προμηθευτών στην επιστολή τους: «Αρνούμαστε κατηγορηματικά την επί πιστώσει προμήθεια των Νοσοκομείων αλλά και οποιαδήποτε απομείωση της αξίας των ομολόγων που κατέχουμε» καθώς βρίσκονται «σε οριακό σημείο».

Παράλληλα, σε άλλη επιστολή προς τον υπουργό Εθνικής Αμυνας, οι προμηθευτές απαιτούν να πραγματοποιηθούν εξοφλήσεις και σημειώνουν πως τα στρατιωτικά νοσοκομεία βρίσκονται σε αδυναμία αποπληρωμής των τεράστιων χρεών τους προς τους προμηθευτές από το 2006, αλλά και παλαιότερα.

Ετσι, και οι φαρμακευτικές εταιρείες απαιτούν πλέον να πληρώνονται μόνο μετρητοίς, με αποτέλεσμα οι φαρμακοποιοί να αναστέλλουν την πίστωση σε όλα τα ασφαλιστικά Ταμεία από 1η Γενάρη και οι ασφαλισμένοι θα αναγκάζονται να πληρώνουν από την τσέπη τους τα φάρμακά τους, που σε πολλές περιπτώσεις σοβαρών ασθενειών είναι πανάκριβα. Απόφαση που θέτει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Επίσης, σύμφωνα με υπολογισμούς εξαιτίας της «οικονομικής ασφυξίας» 800 περίπου φαρμακεία αναμένεται να κλείσουν το ερχόμενο έτος. Αντίθετα αν τα νοσοκομεία λειτουργούσαν στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας, όπου θα υπήρχε ο τομέας της παραγωγής, της διακίνησης, της εισαγωγής υγειονομικών υλικών και φαρμάκων, κανένας επιχειρηματίας δεν θα απειλούσε με παύση προμηθειών και φαρμάκων. Επιπλέον, δεν θα απαξιωνόταν το επιστημονικό και εργατικό δυναμικό της χώρας όπως σήμερα, ενώ φάρμακα και υλικά θα παρέχονταν σε όλους όσοι έχουν ανάγκη.