Μέχρι τα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα, τα έργα του Αρχιμήδη που γλίτωσαν τα μεσαιωνικά σκοτάδια περιλαμβάνονταν όλα στους τρεις τόμους, που αντέγραψαν το 10ο αιώνα από τα αρχαία κείμενα οι ειδικοί αντιγραφείς του Βυζαντίου. Ενας από τους τρεις, γνωστός ως Κώδικας Γ, εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια της κατοχής της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους, το 1204. Το 1906, ο Δανός φιλόλογος Λούντβιχ Χάιμπεργκ βρήκε ένα βιβλίο προσευχών, ένα ευχολόγιο και παρατήρησε ότι επρόκειτο για ένα παλίμψηστο, δηλαδή για ένα βιβλίο που είχε κατασκευαστεί με σελίδες που προέρχονταν από άλλα βιβλία και είχαν σβηστεί. Ανάμεσα σε αυτά τα ...ανακυκλωμένα βιβλία βρισκόταν και ο Κώδικας Γ. Μετά από ειδική επεξεργασία αποκαλύφθηκαν κομμάτια από δύο εργασίες του Αρχιμήδη, που δεν είχε δει κανένα άλλο ζευγάρι μάτια στη σύγχρονη εποχή. Η πρώτη είχε τον τίτλο «Μέθοδος των Μηχανικών Θεωρημάτων» και περιείχε το νόμο των μοχλών και μια τεχνική για τον υπολογισμό του κέντρου βάρους ενός σώματος. Η άλλη εργασία είχε τον τίτλο «Στομάχιον» και αποτελεί την αρχαιότερη μελέτη στη συνδυαστική. Σήμερα γνωρίζουμε ότι στο παλίμψηστο, εκτός από τα δύο άγνωστα έργα του Αρχιμήδη, υπάρχουν αποσπάσματα και από πέντε ακόμα εργασίες του: «Η Ισορροπία των Επιπέδων», «Σπειροειδείς Γραμμές», «Η Μέτρηση του Κύκλου», «Σφαίρα και Κύλινδρος», «Για τα Επιπλέοντα Σώματα».