Η ημερίδα που διοργανώνει η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, με θέμα την αντισεισμική προστασία και θωράκιση της χώρας, αποτελεί μια σημαντική πρωτοβουλία. Αναδεικνύει πως το ζήτημα της προστασίας των κατασκευών, των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων πρέπει να αποτελέσει ένα απ' τα βασικά σημεία διεκδίκησης και πάλης των εργαζομένων. Ο τίτλος της ημερίδας είναι «Αντισεισμική προστασία των κατασκευών και έργα κάλυψης των λαϊκών στρωμάτων» και θα γίνει την Πέμπτη 14 Απρίλη, στις 6.30 μ.μ., στον Πολυχώρο στο Γκάζι στο κτίριο Δ12 στην αίθουσα «Νίκος Γκάτσος».

Ομιλητές της ημερίδας θα είναι: Σταύρος Τάσσος σεισμολόγος, Κανέλλα Γεωργοπούλου πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Αθήνας, Δημήτρης Κουτζης πολιτικός μηχανικός, Χρήστος Παπάζογλου γιατρός εργασίας και Γιάννης Πάσουλας πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας.

Ο πρόσφατος καταστροφικός σεισμός στην Ιαπωνία έφερε στην επιφάνεια το τεράστιο ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας των κατασκευών, των κτιρίων όπου ζει ο λαός και των εγκαταστάσεων εργασίας όπου δουλεύουν χιλιάδες εργαζόμενοι. Στη χώρα μας, άλλωστε, έχουμε πικρή εμπειρία. Στην Ελλάδα εκλύεται το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης - η πλέον σεισμογόνος χώρα της ηπείρου - και έχουν γίνει μια σειρά από καταστροφικούς σεισμούς, με πιο πρόσφατο του Σεπτέμβρη του 1999, όταν σπίτια και εργοστάσια κατεδαφίστηκαν παρασέρνοντας στα ερείπια 143 ανθρώπους - ανάμεσά τους και τους εργαζόμενους των εργοστασίων «ΦΑΡΑΝ» και «ΡΙΚΟΜΕΞ».

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι: Υπάρχει η απαραίτητη αντισεισμική προστασία; Δυστυχώς, όχι. Σε περίπτωση σεισμού, η χώρα μας είναι ανοχύρωτη, αν και μπορεί να υπάρξει η απαραίτητη αντισεισμική θωράκιση. Σήμερα, είναι περισσότερο απαραίτητο από ποτέ η ανάπτυξη του κατασκευαστικού κλάδου να υπηρετεί τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλιακών ομίλων. Αφορά τη ζωή και την ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι επιτακτική η ανάγκη της αντισεισμικής θωράκισης της χώρας.

Ενδεικτικά, μόνο, αναφέρουμε:

• Από τα 80.000 δημόσια κτίρια της χώρας (σχολεία, νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες κλπ.) που έπρεπε να έχουν ελεγχθεί από το 2000, έχουν ελεγχθεί περίπου τα 6.000. Κι από αυτά, όμως, που ελέγχθηκαν, σε ελάχιστα έγιναν οι παρεμβάσεις που κρίθηκαν αναγκαίες!
• Ενώ το 75% των κτιρίων της χώρας (το 65% των δημόσιων και το 55% των σχολείων) έχουν κτιστεί πριν το 1985, δηλαδή με βάση τους παλιούς (ή και καθόλου) αντισεισμικούς κανονισμούς, αρνούνται να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου και ενίσχυσης των κτιρίων αυτών.
• Ενώ κατά τους σεισμούς της Αθήνας αποδείχτηκε ότι 1 στα 10 κτίρια με ζημιές και 1 στα 2 σχεδόν από αυτά που κρίθηκαν κατεδαφιστέα ήταν επαγγελματικές στέγες (εργοστάσια, βιοτεχνίες κλπ.), αρνούνται επίμονα να ελέγξουν τη στατική επάρκεια των χώρων αυτών όπου δουλεύουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι.

Η ασφάλεια του λαού θυσιάζεται στο βωμό της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Πρόκειται για ένα πολιτικό και όχι τεχνοκρατικό πρόβλημα. Οι εργαζόμενοι, οι γονείς, τα φτωχά λαϊκά στρώματα αξίζει να συστρατευθούν σε αγωνιστική προοπτική για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, με επίκεντρο τις δικές τους ανάγκες, όπου η δημιουργία ενός ενιαίου αποκλειστικά κρατικού φορέα κατασκευών θα διασφαλίζει επαρκείς και ασφαλείς κατασκευές για το λαό.

Η Ομοσπονδία Οικοδόμων, μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έχει καταρτίσει ένα πλαίσιο πάλης, σύμφωνα με το οποίο προτάσσει τις λαϊκές ανάγκες σε αντιδιαστολή με τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών και κατασκευαστικών ομίλων. Βάζουν μπροστά τις ανάγκες των εργαζομένων για σύγχρονη και ασφαλή κατοικία και χώρο εργασίας και όχι τις ανάγκες των μονοπωλίων για κερδοφορία. Σε αυτή την κατεύθυνση, ταυτόχρονα, θα αντιμετωπιστεί και το οξυμένο πρόβλημα της ανεργίας στην οικοδομή: Οχι στην κατασκευή γενικά «έργων», αλλά έργων τέτοιων που θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.

Η αντισεισμική θωράκιση της χώρας, λοιπόν, αποτελεί ακριβώς ένα τέτοιο έργο. Ταυτόχρονα, να γίνουν έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης, να φτιαχτούν σχολεία, παιδικοί σταθμοί, νοσοκομεία και κέντρα υγείας. Να κατασκευαστεί σύγχρονη, φθηνή και ασφαλής λαϊκή κατοικία.