Η Κλεώνη Φλέσσα κάνει ένα στέρεο ντοκιμαντέρ για την πρώτη Ελληνίδα ζωγράφο το οποίο χαρακτηρίζει «κομψότητα, ρυθμός και φινέτσα» ... ιδιότητες που διέπουν και το έργο της σημαντικής ζωγράφου από τις Σπέτσες που προσωπογραφείται στην ταινία και που πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν 111 χρόνια από τον θάνατό της. Κατατοπιστικό το υλικό, οπτικό και ηχητικό, που επιλέχθηκε για να συνθέσει την γραμμική αφήγηση του ντοκιμαντέρ που πορεύεται μέσα σε κλασικά πλαίσια και πάνω σε σίγουρες νόρμες. Ουσιαστικός ο τρόπος που η Φλέσσα υφαίνει τα διαφορετικά αυτά υλικά μαζί, ώστε να καταγράψει με ευαισθησία την ιστορική περίοδο στην οποία αναφέρεται και να εντάξει σε αυτήν την διαλεκτική σχέση καλλιτέχνη και έργου, ζωής και τέχνης. Αυστηρή και σεμνή η παρουσία της νεαρής ηθοποιού στις σκηνές μυθοπλασίας. Εκείνη σε διπλό ρόλο, πότε να ακολουθεί και να καταγράφει με επιμονή ερευνητή τα ίχνη της Μπούκουρη-Αλταμούρα στην Ρώμη και την Φλωρεντία και πότε να υποδύεται την ζωγράφο και να προσπαθεί να διεισδύσει σε μύχιες σκέψεις και σε προβληματισμούς, «προβολές» σε έναν άλλο χρόνο ... Η περιήγηση και περιπλάνηση στους ιταλικούς δρόμους, πλατείες και γωνιές ήταν αριστουργηματική, μεταλλασσόταν, πέρα από την εικόνα, σε ουσία ρευστή και δομική ...