Μορφή χιονοστιβάδας έχουν πάρει οι μαζικές απολύσεις συμβασιούχων σε όλους τους δήμους της χώρας, αφού οι αιρετοί που στηρίζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υλοποιούν τις αντεργατικές κατευθύνσεις του «Καλλικράτη».

Ενδεικτική είναι η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στον Δήμο Αμαρουσίου, μετά την απόφαση της δημοτικής αρχής του Γ. Πατούλη (ΝΔ), να απολύσει 275 περίπου συμβασιούχους του δήμου (διοικητικοί υπάλληλοι, καθαριστές, εργαζόμενοι στο πράσινο, νηπιαγωγοί κ.ά.) - αριθμός που επίσημα έχει ανακοινώσει η ίδια η δημοτική αρχή.

Να σημειώσουμε ότι ο δήμαρχος Αμαρουσίου κατά τη διάρκεια έκτακτης συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε την περασμένη βδομάδα - μετά από αίτημα των δημοτικών συμβούλων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» - ξεκαθάρισε ότι δε θα προχωρήσει σε επαναπροσλήψεις αλλά θα ακολουθήσει ό,τι προβλέπει ο νόμος, ώστε οι εργαζόμενοι να επιστρέψουν στις θέσεις τους. Πιο συγκεκριμένα, όπως είπε, θα περιμένει έγκριση από το υπουργείο Εσωτερικών και τον Γ. Ραγκούση, για να προχωρήσει. Ταυτόχρονα, με ψήφισμα - που υπερψήφισε μόνο η διοίκηση του δήμου - ζητά από το υπουργείο Εσωτερικών την ανανέωση των συμβάσεων των εργαζομένων για έναν χρόνο και τη μοριοδότησή τους για μελλοντικές προσλήψεις μέσω του ΑΣΕΠ.

Να υπενθυμίσουμε ότι στις υπηρεσίες του δήμου Αμαρουσίου εργάζονται περίπου 1.200-1.300 εργαζόμενοι εκ των οποίων μόνιμοι υπάλληλοι (σε οργανικές θέσεις) είναι περίπου 175, άλλοι 400 εργαζόμενοι είναι αορίστου χρόνου και οι υπόλοιποι με κάθε μορφή ελαστικής εργασίας.

Χαρακτηριστικά είναι όσα αναφέρουν στον «Ρ» συμβασιούχοι που απολύθηκαν πρόσφατα από τις δημοτικές υπηρεσίες του Δήμου Αμαρουσίου:

«Είμαι μητέρα ενός παιδιού και δουλεύω στο δήμο τα τελευταία δύο χρόνια. Μετά την λήξη της σύμβασης ήρθε η απόλυση και τώρα καλούμαι να συντηρήσω χωρίς πόρους το σπίτι μου. Δεν έχω άλλα εισοδήματα. Να φανταστείτε ότι για τα καθημερινά ψώνια στο σούπερ μάρκετ πληρώνω με χρεωστικές κάρτες, τα χρήματα από τις οποίες και αυτά έχουν εξανεμιστεί. Ψάχνω με αγωνία να βρω κάποια δουλειά».

«Εργαζόμουν στην καθαριότητα του δήμου. Εχω τρία παιδιά και είμαι 58 ετών. Η γυναίκα μου είναι απολυμένη επίσης και για 20 ένσημα δεν μπορεί να πάρει σύνταξη. Δεν έχουμε να φάμε. Τα βγάζουμε πέρα με δανεικά και συγγενείς που μας στηρίζουν οικονομικά».

«Ημουν συμβασιούχος στο δήμο για τέσσερα περίπου χρόνια. Είμαι χήρα με δύο παιδιά. Πληρώνω δάνειο για το σπίτι μου και βρίσκομαι σε άθλια οικονομική κατάσταση. Δεν έχω άλλα εισοδήματα. Χρειάζομαι επειγόντως τη δουλειά μου. Δεν ξέρω από εδώ και πέρα τι θα συμβεί».

Η ανεργία βαθαίνει και επεκτείνει την ανασφάλεια παντού. Χωρίς μεροκάματο, χωρίς σταθερή εργασία η εργατική - λαϊκή οικογένεια μένει τραγικά εκτεθειμένη στην ακρίβεια, στην εμπορευματοποίηση της παιδείας κτλ. Ανήμπορη ακόμα και μπροστά σε ζητήματα ζωής και θανάτου, όπως η προστασία της υγείας και της επιβίωσής της. Και τέτοια «χτυπήματα» είναι καθημερινά. Μόλις πριν λίγες μέρες, ένας 64χρονος συμβασιούχος που έμεινε χωρίς δουλειά 6 μήνες πριν πάρει σύνταξη, έπαθε ανακοπή καρδιάς. Ενας 43χρονος συνάδελφός του έπαθε εγκεφαλικό...