Σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών της Ινδίας, Γιασουάντ Σινχ, και ο υφυπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Στρόουμπ Τάλμποτ, συναντώνται στο Λονδίνο σε ένα «εντελώς καινούριο πεδίο»: ο «παρίας» είναι το Πακιστάν του στρατηγού - πραξικοπηματία Περβέζ Μουσαράφ, ενώ οι ισορροπίες σε ό,τι αφορά τη Συνθήκη για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Δοκιμών (CTBT) έχει αναστραφεί.

Για την ακρίβεια, αναμένεται να «κυριαρχήσει», κατά αναλυτές, το ζήτημα του Πακιστάν. Η επίθεση στο Κασμίρ φέτος, ο μόλις συγκεκαλυμμένος εκβιασμός για χρήση πυρηνικών όπλων στη διάρκεια της σύγκρουσης, η συνέχιση της εκστρατείας θρησκευτικού φανατισμού και ακόμη, το πραξικόπημα και οι επιθέσεις στην αμερικανική πρεσβεία και το κτίριο του ΟΗΕ στο Ισλαμαμπάντ την Παρασκευή, προκαλούν «έντονη ανησυχία» στην Ουάσιγκτον, η οποία ενδέχεται να στραφεί στο Νέο Δελχί προσβλέποντας στην «ευνοϊκή στάση» του.

Το νέο στρατιωτικό καθεστώς «αναιρεί» όσα είχαν επιτευχθεί (;) στη Λαχώρη το Γενάρη.

Ο Σινχ αναμένεται να θέσει ορισμένα ζητήματα στον Τάλμποτ - ανάμεσα στα οποία είναι αν ο Π. Μουσαράφ αποδέχεται την κοινή διακήρυξη Σαρίφ και Κλίντον (4 Ιούλη), όταν «τερματίστηκε» ουσιαστικά η σύγκρουση στη Γραμμή Ελέγχου του Κασμίρ.

Επίσης, υπάρχει άλλη μια «κοινή ανησυχία» της αμερικανικής και της ινδικής κυβέρνησης: αν οι κυβερνήσεις Αφγανιστάν και Πακιστάν, με «δεδομένα τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν» ενδέχεται να στραφούν «στο εμπόριο ναρκωτικών για την εξασφάλιση εσόδων». Εξάλλου, ο Π. Μουσαράφ υπήρξε «εκπαιδευτής των Μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν», και ως εκ τούτου «ανέπτυξε στενές σχέσεις με ανθρώπους όπως ο Οσάμα μπιν Λάντεν».

Είναι πιθανό, πάντα κατά διπλωματικούς αναλυτές, ΗΠΑ και Ινδία να καταλήξουν σε μια κοινή «αποτρεπτική πολιτική» έναντι του Πακιστάν, αλλά χωρίς να διαλύσουν την οικονομία του ή την κοινωνική του συνοχή.