Με αυξημένες προσδοκίες και ...ενθουσιασμό υποδέχονται οι ασφαλιστικές εταιρείες τις βάρβαρες και αντιλαϊκές ανατροπές στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα των εργαζομένων, αφού οι κυβερνητικές επιλογές δημιουργούν πεδίο δόξης λαμπρό για τα κέρδη των ασφαλιστικών εταιρειών και των στελεχών τους, που καραδοκούν πάνω από την αγωνία και την ανασφάλεια των εργαζομένων.

Αυτό προκύπτει από τα όσα με τον πλέον ωμό και απροκάλυπτο τρόπο ειπώθηκαν χτες στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου της οργανωτικής επιτροπής διεξαγωγής του 1ου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου MDRT Classic 1 - μιας παγκόσμιας οργάνωσης «κορυφαίων» ασφαλιστών - που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 2-4 Φλεβάρη.

«Ο καθένας πρέπει να καταλάβει ότι η σύνταξη είναι ατομική του υπόθεση και ότι θα πρέπει να μεριμνήσει μόνος του γι' αυτή», είπε χωρίς περιστροφές, δείχνοντας το «μονόδρομο» της ιδιωτικής ασφάλισης, η Ρ. Χριστοδουλάτου, μιλώντας για το «συμπληρωματικό ρόλο» των ασφαλιστικών εταιρειών σε ένα κράτος που «δεν μπορεί να εξασφαλίσει αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο».

Ο πρόεδρος επικοινωνίας της επιτροπής Λ. Αποστολιώτης, δίνοντας το περίγραμμα των προσδοκιών των ασφαλιστικών εταιρειών για τα επόμενα χρόνια και παριστάνοντας ότι δεν ξέρει τίποτα για τα κανόνια που βαράνε η μία μετά την άλλη οι ασφαλιστικές εταιρίες, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τους πελάτες τους, μίλησε για κράτος που θεωρείται δεδομένο ότι δε θα μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο που είχε μέχρι χτες, να ολοκληρώσει τα προγράμματα υγείας και σύνταξης των πολιτών και τότε «το κενό καλείται να καλύψει η ιδιωτική ασφάλιση».

Ποντάροντας στην οδυνηρή κατάσταση, στην οποία θα περιέλθουν εκατομμύρια εργαζόμενοι, εξαιτίας της κατάργησης ουσιαστικά των συντάξεων όπως τις γνωρίσαμε μέχρι σήμερα, υποστήριξε ότι «το ποσοστό κάλυψης» που θα συμπληρώνουν οι ασφαλιστικές, «θα είναι πολύ μεγαλύτερο στο μέλλον» και όπως είπε χαρακτηριστικά «εκεί κρύβεται η ευκαιρία»!!!

Ο ίδιος προέβλεψε αλλαγές στο πελατολόγιο των εταιρειών, εκτιμώντας πως το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν ασφαλιστήρια συμβόλαια που θα διακοπούν από τους κατόχους τους εξαιτίας της αδυναμίας τους να συνεχίσουν να τα πληρώνουν. Η κρίση, όμως, σύμφωνα με τον ίδιο, γεννάει νέες προσδοκίες για τις εταιρείες που βλέπουν αύξηση πελατείας, πιο «συνειδητοποιημένης», στη γενιά μεταξύ 40 και 50 χρονών και συγκεκριμένα για εκείνους που έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν τα προγράμματα των εταιρειών, καθώς, όπως είπε, «τα χρήματα δε χάθηκαν, αλλά κρύφτηκαν».

Τέλος, «εργαστήριο πειραμάτων (laboratory) από πλευράς ΕΕ για το πού κατευθύνονται τα πράγματα», στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης και των συντάξεων, χαρακτήρισε την Ελλάδα ο επικεφαλής Μ. Πεντερζόλι.